مسئولیت مهار غول زشتِ «فاشیسم پان‌ترکیستی» با کیست؟ | اردشیر پشنگ

اردشیر پشنگ در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «مسئولیت مهار غول زشتِ «فاشیسم پان‌ترکیستی» با کیست؟» نوشت:

نتیجه‌ی چنددهه سکوت و توجیهِ رفتار و عملکردِ شدیداً تبعیض‌آمیز برخی مسئولان و تصمیم‌گیران محلی در استان آذربایجان‌غربی علیه نیمی از ساکنان این استان، یعنی شهروندان و هم‌وطنان کُرد، و سکوت و توجیه و عدم‌برخورد مناسب با کارناوال‌های پان‌ترکیسم در استادیوم‌های فوتبال از تبریز تا تهران — که آشکارا و به‌دفعات شعارهای «مرگ بر فارس» و «مرگ بر کُرد» سر می‌دادند — چه می‌تواند باشد؟

نتیجه‌ی چشم‌پوشی از رفتار خشونت‌آمیزِ تعدادی از اعضای شورای شهر ارومیه که در جلساتی که نمایندگان کُرد هم حضور داشتند، به‌جای صحبت به زبان رسمی کشور (فارسی) به ترکی صحبت می‌کردند؛

نتیجه‌ی چشم‌پوشی از برخی علل اساسیِ خشک‌شدن دریاچه‌ی ارومیه به‌دلیل صدور مجوز ده‌ها هزار حلقه چاه به کشاورزان در آذربایجان شرقی، و بخش‌هایی خاص از نظر هویتی در آذربایجان غربی؛

نتیجه‌ی چشم‌پوشی از شعارهای فاشیستی و نشان‌دادن علامتِ «گرگ‌های خاکستری» (نماد فاشیست‌های ترکیه‌ای) و چماق و قشون‌کشی در تجمعی علیه برگزاری جشن ملی و تاریخی نوروز در ارومیه؛

و نتیجه‌ی عدم‌برخورد با نماینده‌ی رسمی و عالی دولت، یعنی استاندار آذربایجان‌غربی، برای شرکت در همان تجمع که شعارهای نژادپرستانه و تهدید کُردها می‌دادند؛

نتیجه‌ی سکوت در دخالت عجیب و غریب برخی امامان جمعه‌ی شهرهای تبریز، ارومیه، اردبیل و… در مسئله‌ی قفقاز که نهایتاً به زیان استراتژیک و بسیار پرخطرِ منافع ایران انجامید.

نتیجه‌اش این شده است که گروهی تحت نام «کمیسیون حقوق بشر کانون وکلای دادگستری آذربایجان شرقی» مدعی مهاجر و غیرایرانی‌بودنِ هموطنان کُردزبان در آذربایجان‌غربی می‌شوند.

و به‌ فاصله‌ی یک هفته پس از برگزاری بازی «هوراسپور» (تیمی منتسب به هم‌وطنان کُردزبان ارومیه) که در آن شعار عمومی تماشاگران «زنده‌باد هور، زنده‌باد ارومیه» بود، در بازی تیم فوتبال «نود» (تیمی منتسب به هم‌وطنان تُرک‌زبان ارومیه) یک قشون‌کشی با اتوبوس از تبریز و… صورت گرفت و لیدرهای نماینده‌ی جریان پان‌ترکیستی و وابسته به باکو و آنکارا تماشاگران را تحریک کرده‌اند تا این شعارها را با صدای بلند سر دهند:

«حسنی کجایی، کردها را دار بزن!»
«اردوغان کجایی، پژاکی‌ها را قتل‌عام کنی؟»

رونوشت به آقایان مسئول در تهران، اعم از نهادهای حاکمیتی و دولتِ مسعود پزشکیان، و نیز دوستانِ منتقد، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی و مدنی در کل کشور.

انتهای پیام