تحول خواهان: نهاوندیان جلسه انتخابات را اداره نکند

حمید حسینی، نماینده ی تحول خواهان اتاق بازرگانی ایران با تاکید بر اینکه «فکر می‌کنم آقای نهاوندیان قصد دارد یکشنبه به اتاق بیاید و جلسه را اداره کند که ما انتظار داریم ایشان این کار را نکند»، درباره ی چگونگی رسیدن به کاندیدای تحول خواهان برای انتخابات پارلمان بخش خصوصی که یکشنبه برگزار می شود گفت: دوستان پیشنهاد کردند از فرمولی که اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم استفاده کردند، بهره ببریم. یعنی یک معیار بگذاریم، نظر سنجی صورت گیرد و بر همین اساس جمع‌بندی صورت گیرد که همین مراحل را طی کردیم.

به گزارش انصاف نیوز، 26 آبان ماه بود که محمد نهاوندیان از ریاست اتاق بازرگانی ایران استعفا داد تا با فرصت بیشتری به اموری بپردازد که در دولت به او سپرده شده است. به طور طبیعی باید فردی جایگزین او بر مسند ریاست شود که برای تحقق این امر، انتخاباتی در روز یکشنبه برگزار خواهد شد. اکنون آنطور که مشخص است دو کاندیدا در این انتخابات به رقابت خواهند پرداخت که یکی شافعی از سوی طیف سنتی و دیگری خوانساری از سوی طیف تحول خواهان است. به گفته حمید حسینی که با آرمان گفت‌وگوکرده است و یکی از اعضای اتاق ایران است، 10 معیار با نظر 12 کمیسیون اتاق ایران تعیین شد تا هر که در خود عزم و توان اداره اتاق را دارد این موضوع را اعلام کند که در تعیین کاندیدا موثر باشد.

متن کامل گفت‌وگوی حمید حسینی در پی می آید:

آقای نهاوندیان تصور می‌کرد می‌تواند هر دو موقعیت را اداره و مدیریت کند و پل رابطی میان دولت و بخش خصوصی باشد. اما برخی اعتقاد داشتند که حفظ دو جایگاه امکانپذیر نیست. در نهایت دولت به این جمع‌بندی رسید که ایشان یک جایگاه را انتخاب کند و آقای نهاوندیان هم بر این اساس 26 آبان‌ماه از ریاست اتاق ایران استعفا داد.

متاسفانه این مساله سبب مشکلاتی شد، یعنی حضور آقای نهاوندیان در دولت تقریبا دست همه فعالان اقتصادی را بست و ما به هر کجا مراجعه می‌کردیم و می‌گفتیم که «این کار باید انجام شود، خواسته و انتظار داریم» پاسخ می‌دادند که «رئیس شما در دولت همه کاره است، بروید سراغ رئیستان!» همه حتی نمایندگان مجلس با این استدلال، از زیر بار مطالبات بخش خصوصی شانه خالی می‌کردند. از سوی دیگر امکان دسترسی بخش خصوصی و اعضای اتاق به آقای نهاوندیان سخت شده بود. ضمن اینکه بالاخره امکان ندارد فردی در دو موقعیت قرار گیرد یعنی هم در دولت باشد و هم به عنوان نماینده بخش خصوصی در شورای «پول و اعتبار» و شورای «اقتصاد» به موضع‌گیری بپردازد. در چنین شرایطی کارهای اتاق ایران مختل شد و آقای نهاوندیان نتوانست به امور اتاق رسیدگی کند.

به هر حال ایشان می‌تواند نقش رابط و نمایندگی بخش خصوصی را ایفا کند. چون هنوزعضو اتاق وهیات نمایندگان بوده وارتباطش با اتاق قطع نمی‌شود و ارتباط و تعامل اتاق با قوا و دولت بسیار مهم و حیاتی می‌باشد. ایشان می‌تواند مشکلات بخش خصوصی را به گوش دولت رسانده و در تصمیمات دولت برای این بخش موثر باشد. اگر آقای نهاوندیان بعد از رفتن از اتاق ایران، ارتباطات خود را با این مجموعه حفظ کند، این حضور بسیار موثر است. گرچه ما فعلا در دولت تنها وابسته به آقای نهاوندیان نیستیم و وزرای نفت، اقتصاد، راه، صنعت و معاون اول به بخش خصوصی اعتماد واعتقاد دارند و در همین راستا از توسعه این بخش حمایت می‌کنند. آقای نهاوندیان در کنار این افراد می‌تواند به ارتقای جایگاه بخش خصوصی در اقتصاد کشور کمک کند.

واقعیت این است که ما فکر نمی‌کردیم جلسه فوق‌العاده‌ای برای انتخابات گذاشته شود؛ لذا وقت بسیار کم بود. از سوی دیگر تحت فشار قرار داشتیم که مصداقی را تعیین و معرفی کنیم. ما اعتقاد داشتیم باید انتخاب رئیس اتاق بر اساس معیارهایی صورت بگیرد و در کنار آن تعدادی از ذینفعان هم بتوانند اظهارنظر کنند. با این موضوع که جمع کوچکی بخواهد برای همه تصمیم بگیرد، موافق نبودیم لذا به سرعت به دور هم جمع شدیم و از تشکل‌ها و شهرستان‌ها و افرادی که در اتاق فعال بودند هم دعوت کردیم که دراین نشست حضور داشته باشند؛ در نهایت ما وروسای 12 کمیسیون اتاق ایران 10 شاخص و معیار را برای رئیس اتاق تعیین کردیم. طبق این شاخص‌ها رئیس اتاق باید در میان فعالان اقتصادی دارای مقبولیت و در حاکمیت دارای وجاهت باشد. علاوه بر آن باید سابقه فعالیت موفق اقتصادی و سابقه فعالیت تشکلی داشته باشد، با مفاهیم مدیریتی و سازمان آشنا باشد، محیط کسب و کار داخلی و بین‌المللی را بشناسد، به زبان انگلیسی مسلط و از ویژگی‌های شخصیتی مانند جسارت، شفافیت و صداقت و روابط عمومی قوی برخوردار باشد. در نهایت توان رهبری و مدیریت داشته باشد. این شاخص‌ها را امتیازبندی و بارم بندی کردیم و دوستانی که فکر می‌کردیم دارای این ویژگی‌ها هستند و آمادگی حضور در این عرصه را دارند معرفی کردیم.

کاندیداهای جریان تحول در این لیست عبارت بودند. از آقای دکتر رسول رنجبران که سابقه ریاست در اتاق اصفهان را دارد. او در دوره‌ای رقیب آقای خاموشی بود که با چند رای انتخابات را واگذار کرد. آقای دکتر پدرام سلطانی بود که به عنوان نیرویی جوان، خوشفکر و بسیار موفق معرفی شد. آقای دکتر مجتبی خسروتاج نیز به عنوان فردی که سال‌ها در حوزه بازرگانی و تجارت حضور و سابقه داشته است، صادرات و توسعه تجارت را مدیریت کرده است، یکی از پایه‌گذاران جریان تحول بوده و اتفاقاتی که درسال 81در اتاق رخ داد ناشی از مدیریتی بود که از سوی آقای خسرو تاج صورت گرفت. حضور آقای خسروتاج در سازمان توسعه تجارت کمک بزرگی به اتاق کرد به نحوی که فضا را باز کرد تا بتوانیم وارد انتخابات اتاق شویم. آقای مهندس خوانساری به عنوان چهره موجه، مدیر خوشفکر، موفق و شناخته شده که امکان تعاملش با دولت بسیار بالا بود و در چند سال گذشته ریاست کمیسیون حمل و نقل اتاق تهران و ایران را مدیریت کرده و توانست کارنامه موفقی از خود به جا بگذارد. او دارای شخصیتی بود که می‌توانست با توجه به توانایی‌هایش مورد توجه قرار گیرد. نهایتا اینجانب هم به عنوان یک فعال بخش خصوصی، کارآفرین و چهره شناخته شده در بخش خصوصی مطرح شدم وهریک از این افراد دارای برخی ویژگی‌هایی هستند که به ارتقای جایگاه اتاق کمک می‌کنند. ضمنا ما آقای مهندس شافعی و حاج آقای عسگراولادی را در لیست قرار دادیم تا در این نظرسنجی مورد قضاوت قرار گیرند.

این گزینه‌ها را فرستادیم و تا حدودی نظرسنجی صورت گرفت. در نهایت به این جمع‌بندی رسیدیم که تعدد نامزدها ممکن است به ضرر جریان تحول باشد. لذا ابتدا من و آقای سلطانی کناره‌گیری کردیم و سپس آقای رنجبران هم کنار کشید و آقای عسگراولادی هم بعد چند روز اعلام کرد که کاندیدای ریاست اتاق نخواهد شد. بنابراین بحث انتخاب کاندیدای اصلی منحصر به آقایان خوانساری و خسروتاج شد. با برخی اعضای اتاق وتشکل‌ها جلسه گذاشتیم تا یکی را انتخاب کنیم. یکی از آنها دارای سابقه و تجریه خوبی درتحول سازمانی داشت و دیگری دارای شخصیت شناخته شده و تجربه کار تجارت بین‌الملل داشت. اگر توسعه فعالیت‌های اتاق و گسترش و روابط بین‌الملل مد نظربود حتما به سراغ آقای خسروتاج می‌رفتیم که سابقه و تجربه لازم را داشت، به زبان انگلیسی مسلط بود و آشنایی زیادی با قوانین و مقررات داشت اما اعتقاد داشتیم اگرچه شخصیت فردی آقای نهاوندیان توانست به اتاق کمک کند و توان شخصی ایشان بسیار موثر بود اما سازمان اتاق کارایی نداشت و آقای نهاوندیان نتوانست سازمان اتاق را سامان دهد و وقتی که حضورش در اتاق کم رنگ شد، اتاق به شدت افت کرد. لذا ترجیح دادیم بجای اینکه به دنبال رئیس کاریزماتیک باشیم به شخصیت فردی و توانایی سازمانی تکیه کنیم، بهتر است به دنبال مدیری باشیم که بتواند سازمان اتاق را متحول کند.

سازمان اتاق یعنی مدیریت اتاق و فرایندها، مدیریت روابط درونی اتاق، ایجاد روابط اتاق تهران با شهرستان‌ها که این کار نیازمند مدیریست که سابقه این کار را داشته باشد. با در نظر گرفتن این ویژگی‌ها به این نتیجه رسیدیم که آقای مهندس خوانساری در این زمینه دارای تجربه خوبی است. او در بخش کشاورزی، مرکز خدمات روستایی را راه‌اندازی کرد و کشاورزی را از شهر به روستا منتقل کرد. همچنین در وزارت کشور خدمات زیادی ارائه داد. به عنوان نمونه، در آن مقطع برای دریافت پاسپورت باید 4 تا 5 ماه منتظر می‌ماندید تا اینکه ایشان به وزارت کشور رفت و طرح پاسپورت و صدور گواهینامه یک روزه را اجرا کرد. در ماجرای زلزله رودبار، خوانساری متصدی بازسازی رودبار بود و در عرض 4 ماهه و قبل از فرارسیدن زمستان توانست همه زلزله‌زدگان را اسکان دهد. زمانی که خوانساری به وزارت راه آمد، بیشترین حمایت را از تشکل‌ها داشت، بسیاری از تشکل‌ها را خودش راه‌اندازی کرد، توانست ناوگان حمل و نقل کشور را متحول کند و با کمترین امکانات بیشترین بازدهی را داشته باشد. با توجه به سوابق موفق مهندس خوانساری به این نتیجه رسیدیم اگر کسی بیاید که امکان تحول در سازمان اتاق را داشته باشد، بیشتر می‌تواند به ارتقای اتاق کمک کند. لذا روز چهارشنبه در جلسه‌ای که با آقای خسروتاج داشتیم توافق شد که آقای مهندس خوانساری کاندیدای ریاست اتاق ایران شود. در همین روز جلسه‌ای بانمایندگان بیش از 40 تشکل اقتصادی عضو اتاق داشتیم، شاخص‌ها و جمع‌بندی خود را بیان کردیم، استقبال بسیار خوبی هم صورت گرفت.

فکر می‌کنیم با توجه به گزینه‌ای که معرفی کردیم و در اختیارداشتن حداقل 110 رای در تهران ازتشکل‌ها (60) و اعضا اتاق تهران (50) و مولفه‌های دیگر، پایه رای بسیار خوبی داریم که با هماهنگی‌هایی که با دوستان اتاق شهرستان‌ها صورت گرفته است احتمال پیروزی و موفقیت نماینده جریان تحول را بسیار بالا می‌دانیم. باید اینگونه بگویم که برای اولین بار می‌خواهد حق به حقدار برسد؛ یعنی جریانی که در 10 سال گذشته برای اتاق زحمت کشیده، به دنبال منافع ملی بجای منافع شخصی بوده و دنبال زد و بند و ساخت وپاخت نبودند، در یک رقابت شفاف و سالم برنده انتخابات اتاق ایران باشد و این بار پیروزی با ما باشد.

جریان تحول همیشه یک جریان محافظه‌کار و سنتی‌تر را در مقابل خود داشته است و این جریان سعی کرد که نگذارد جریان تحول هیچگاه در اتاق نقش مسلطی داشته باشد و کاری انجام دهد. دفعه قبل نامزد ما برای ریاست اتاق مهندس مهرعلیزاده بود، به‌خاطر منافع اتاق و جلوگیری از سه قطبی شدن انتخابات به نفع جریان سنتی اتاق از منافع گروهی و از تحول گذشتیم و از آقای مهرعلیزاده خواستیم که کنار برود. این بار دیگر 3 جریان حضور ندارند بلکه اکنون یک جریان حاکم و قدیمی اتاق است که با آقای نهاوندیان پیوند خورد؛ آقای نهاوندیان در انتخابات دو دوره قبل با رای جریان تحول پیروز شد، اما به جریان محافظه‌کار گرایش پیدا کرد و تقویت‌کننده آن جریان در اتاق شد. اکنون همه محافظه‌کاران که همان جریان سنتی و همیشگی اتاق است در یک طرف و جریان تحول خواه، معتدلین و منتقدین به عملکرد اتاق در طرف دیگر قرار گرفته‌اند.

ایشان شخصیت شناخته شده‌ای است و مدیری موفق در اتاق مشهد بوده و در معاونت شهرستان‌های اتاق ایران خدمات ارزشمندی انجام داده است ولی اینکه ظرفیت و توانایی ریاست اتاق را داشته باشد، با تردید مواجه است. در این انتخابات، ما شانس خود را بیش از گذشته می‌دانیم.

دقیقا از همان فرمول استفاده کردیم. تصور این بود که اگر بر سر مصادیق بحث شود، ممکن است سبب اختلاف و شکاف شود. دوستان پیشنهاد کردند از فرمولی که اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم استفاده کردند، بهره ببریم. یعنی یک معیار بگذاریم، نظر سنجی صورت گیرد و بر همین اساس جمع‌بندی صورت گیرد که همین مراحل را طی کردیم. در انتخابات گذشته ما با انسجام این دوره وارد نشدیم. یعنی به‌رغم اینکه بر سر برخی دوستان به جمع‌بندی رسیده بودیم اما برخی دیگر از دوستان هم آمدند و کاندیدا شدند. این بار خواستیم هر کدام از افرادی که ادعای توانایی ریاست اتاق را دارند، در ارزیابی شرکت کنند که اعلام کردیم که این افراد اگر حائز رای بودند هیچ ابایی از معرفی آنها وجود ندارد. دوستانی که اعلام آمادگی کردند و در لیست قرار گرفتند، به دلایلی کنار رفتند؛ قرار نیست در انتخابات یکشنبه بیش از یک کاندیدا داشته باشیم. این فرمول بسیار خوب بود و کمکی است تا اتاق یکدست‌تر شود.

بله. از تشکل‌ها و اتاق تهران و شهرستان‌ها…

تقریبا حضور داشتنند. اعضای ذی نفوذ شهرستان‌ها را انتخاب کردیم و برایشان فرم نظرسنجی ارسال کردیم.

فعالان اقتصادی یک مقدار پیچیدگی دارند. نمی‌توانیم بگوییم آرای شهرستان‌ها را داریم چون طیف مقابل هم احساس می‌کند آرای شهرستان‌ها را دارد. واقعا نمی‌توان از الان پیش‌بینی کرد و مشخص است که انتخابات نزدیکی خواهد بود. معتقدیم اگر بر مبنای شایستگی و توانمندی و… باشد، شانس ما بیشتر از رقیب است. امیدواریم در تمام مراحل انتخابات به قانون احترام گذاشته شود و روال قانونی طی شود که اگر اینچنین باشد، ما خیلی امیدوار به پیروزی جریان تحول خواهیم بود.

اگر آقای شافعی موفق شود، انتخاب نایب رئیس باید صورت گیرد و ما کاندیدا معرفی می‌کنیم ولی اگر ما پیروز شویم، ابهام وجود دارد. البته این نکته را هم ذکر کنم که هنوز آقای شافعی از نایب رئیسی استعفا نداده است وشورای عالی نظارت باید نظر بدهد.

قانون اتاق، قانون گنگی است و مشخص نیست که ایشان باید استعفا دهد یا نه. رئیس کمیسیون حقوقی اتاق ایران اعتقاد دارد که آقای نهاوندیان باید قبل از جلسه روز یکشنبه استعفا بدهد و جلسه‌ای با این دستور جلسه در صورتی باید برگزار شود که آقای نهاوندیان کتبا استعفا داده باشد. نایب رئیس اتاق هم باید استعفا بدهد تا بتواند کاندیدای ریاست شود اما متاسفانه اتاق هنوز قانونمند نیست و من فکر می‌کنم آقای نهاوندیان قصد دارد یکشنبه به اتاق بیاید و جلسه را اداره کند که ما انتظار داریم ایشان این کار را نکند و اگر در 3 یا 4 جلسه گذشته بسیار کم و در حد چند دقیقه به اتاق آمده است، به همان اکتفا کند.

وضعیت اتاق در دوران دولت احمدی‌نژاد با دولت آقای روحانی باید خیلی متفاوت از یکدیگر باشد. در دوران احمدی‌نژاد به دلیل عملکرد دولت در عرصه اقتصادی، فعالان اقتصادی نقش سلبی داشتند و مجبور به دفاع از منافع بخش خصوصی و انتقاد از عملکرد دولت بودند. یکی از علل ارتقای جایگاه اتاق در آن دوره مربوط به عملکرد دولت بود. در دولت قبل، فعالان سیاسی با گرایش و دیدگاه‌های مختلف در انتقاد از دولت با هم به اشتراک رسیده بودند، یک صدایی در اتاقها ایجاد شده بود و همه بصورت سلبی علیه تصمیمات دولتی، تصمیم‌گیری می‌کردیم. الان که دولت عوض شده، فضای تعامل و همکاری و تعاون و حمایت از بخش خصوصی حاکم شده است بنابراین دیگر نمی‌توانیم نقش قبل را داشته باشیم و انتقاد کنیم. اکنون دولت از اتاق راه‌حل و راهکار می‌خواهد و انتظار ارائه فرآیند، برنامه و کار مطالعاتی دارد. قاعدتا اتاق باید خود را با این انتظارات هماهنگ کند. ضمن اینکه اتاق نباید در دولت هضم شود. اتاق باید خود را بازسازی و متحول و ساختار خود را پروژه‌ای بکند و مهم‌تر از همه اینکه، اختیارات در هیات رئیسه متمرکز نشود. اتاق باید 50 تا 60 پروژه تعریف کند و از همه ظرفیت‌ها و شخصیت‌های اتاق استفاده کند. معتقدم اکنون اتاق از 10 درصد ظرفیت اعضای فعلی هم استفاده نمی‌کند. فقط در این دوره با کمک دکتر سلطانی، کمیسیون اتاق فعال شده است . رویکرد اتاق در مواجهه با دولت باید ایجابی باشد و بتواند راه‌حل و ایده به دولت بدهد. دولت هم با آغوش باز ضمن حفظ استقلال اتاق پذیرای این طرح‌ها باشد.

در مورد اتاق ما فکر می‌کنیم اگر مهندس خوانساری انتخاب شود در عرض یک سال می‌توان وضعیت اتاق را سامان داد. من واقعا ایمان دارم آقای خوانساری این ظرفیت و توانایی را دارد که بتواند اتاق را از نظر ساختار و دبیرکلی که می‌آورد، توزیع اختیاراتی که صورت می‌دهد و با به‌کارگیری ظرفیت تشکل‌ها و اتاق‌ها متحول کند. من معتقدم که اگر او انتخاب شود در دوره بعدی، اتاق به مثابه یک اسب زین کرده است که می‌تواند کمک کار اقتصاد کشور باشد و نقش بارزی در تصمیمات دولت داشته باشد.اما اینکه چقدر زمان لازم است تا اوضاع کشور سامان پذیرد اعتقاد دارم بستر در حال فراهم شدن می‌باشد وبه سرعت اوضاع بهبود می‌یابد. 

انتخابات اتاق قطعا انتخابات سیاسی نیست؛ اگرچه برای مردم مهم است کسی که می‌آید سابقه، تجربه و نگاهش به مسائل و روابطش با دیگران چطور بوده است. افرادی که جریان تحول به هیات رئیسه اتاق‌ها فرستاده است، به دنبال منافع شخصی نبودند و منافع ملی را در نظر داشتند. جریان تحول اکنون در هیات رئیسه اتاق تهران وایران دارد و اکثریت اعضای اتاق بازرگانی از عملکرد آنها راضی هستند چون دیدند که افرادی تحصیلکرده، منظم، خوشفکر و وقت گذار و موثر هستند. یک زمانی ما درمدیریت اتاق‌ها حضور نداشتیم و می‌گفتند که «اینها شعار می‌دهند و تعدادی آدم احساساتی و جوان هستند که آمده‌اند و فقط شعار می‌دهند وموفق نخواهند شد وخدمات بی‌نظیر مهندس بهزادیان در خلق مجدد اتاق تهران را فراموش کرده وفقط به اختلافات اتاق تهران و ایران در آن دوران اشاره می‌کنند. اکنون با توجه به الگویی که در اتاق گذاشتیم و عملکرد کمیسیون‌هایی که رئیس آنها از جریان تحول و اصلاح‌طلب بوده است، ذهنیت خوبی حتی در بین اعضای سنتی ایجاد شده است. طیف با سابقه اتاق قبلارابطه خوبی با جریان تحول نداشتند اما عملکردها را که مشاهده کردند نظرشان تغییر کرد. روز چهارشنبه تشکل‌های سنتی که از قدیمی‌های اتاق بودند در جلسه حضور پررنگی داشتند به صراحت از عملکرد جریان تحول، دفاع و عنوان می‌کردند کاندیدای قابل قبولی معرفی کرده‌ایم.

انتهای پیام