واکنش شریفیمقدم به پیشنهاد ایجاد نظام جامع سلامت
قائممقام سازمان نظام پرستاری دربارهی تجمیع نظامهای حوزه سلامت در قالب «نظام جامع سلامت» گفت: نظام سلامت بسیار گسترده و دارای ابعاد وسیعی است و معتقدم تجمیع نظامها در یک واحد کلی کار صحیحی نیست و هر چه نظامها بیشتر باشند به سود جامعهی نظام سلامت است، چراکه نظامهای موجود در حوزهی سلامت هر کدام کارکردهای خاص خود را دارند.
هر چه نظامها بیشتر، نظام سلامت پیشروتر
محمد شریفیمقدم در گفتوگو با خبرنگار انصاف نیوز با بیان این که «در حوزه سلامت سه نظام پرستاری، پزشکی و روانشناسی نظامهای موجود در حوزه سلامت هستند»، اظهار کرد: برای نمونه در نظام پرستاری، گروهی از پرستاران را داریم، نظام پزشکی نیز متشکل از جمعی از پزشکان هستند که در آنجا نیز اختلافاتی موجود است و با توجه به گروههای مختلفی که در آن حضور دارند همچنان از شرایط ناراضی هستند و اذعان دارند که نظام پزشکی تبلور افکار همهی شاخههای پزشکی نیست.
وی گفت: بر این اساس هر چه نظامها بیشتر باشند به سود جامعه نظام سلامت است و اگر این نظامهای موجود در قالب یک نظام جامع تجمیع شوند این امکان وجود دارد که فشار حاکمیت بر روی یک نظام واحد باشد. در صورت وجود یک نظام واحد، این نظام میتواند گروههای زیرمجموعه را تحت شعاع قرار دهد و بنظر میرسد نتواند جوابگو باشد و هر چه نظامها و تشکلهای حوزه سلامت بیشتر باشند، کارکرد بهتری دارد.
اختیارات لازم را نداریم
قائممقام نظام پرستاری در پاسخ به دغدغههای موجود دربارهی بیتوجهی به حقوق بیمار در نظامهای موجود حوزه سلامت، خاطرنشان کرد: علت این که بیشتر به فعالیتهای صنفی پرداخته میشود، این است که دولت سیاست واگذاری فعالیتها به نظامهای صنفی را انجام نمیدهد؛ برای نمونه نظام پرستاری حتی حق بدیهی صدور پروانه صلاحیت حرفهای که در اغلب دنیا از سوی نظامهای صنفی صادر میشود، را هم ندارد و وزارت کار این مجوزها را صادر میکند.
وی افزود: من نمیتوانم درحوزههای دیگر نظر دهم، اما در نظام پرستاری قوانین به صورتی وضع شدهاند که اگر قصد فعالیت در حوزههای دیگر را داشته باشند، اختیارات لازم قانونی داده نشده و بهتر است وزارت بهداشت به ظرفیت نظامهای موجود در حوزه سلامت بیشتر بپردازد.
نظام پرستاری بودجه دولتی ندارد
شریفیمقدم با بیان این که «بودجهی سازمانها بطور معمول بر اساس حق عضویت اعضا تأمین میشود»، به انصاف نیوز گفت: این درحالیست که برخی سازمانها در بعضی اوقات بودجه بدست میآورند، اما در برخی موارد نه تنها بودجهای به آنها تخصیص داده نمیشود، بلکه متحمل فشارهایی نیز میشوند؛ البته سازمانهایی مانند نظامپزشکی بدلیل ارتباط با بدنهی قدرت و این که پزشکان در حاکمیت حضور دارند، با واگذاری بخشی از کارهای آموزشی و پژوهشی بودجهی خود را تأمین میکنند.
وی با اشاره به این که «نظام پرستاری نه تنها بودجه دولتی ندارد»، افزود: در دولت یازدهم، وزارت بهداشت طرحی مبنی بر دولتی شدن نظام پرستاری داد که محقق نشد و هیچگونه کمک مالی و حتی کمکهایی مانند پروژههای آموزشی که درآمدزا نیز هستند، هم ارائه داده نشد.
مخالف تربیت پرستاران بیمارستانی هستیم
شریفیمقدم دربارهی طرح تربیت پرستاران بیمارستانی، تأکید کرد: صد در صد مخالف این طرح هستیم؛ این طرح بیشتر قصد دارد پرستاری را تحقیر کند و به عبارتی سازمانشان را غیرفعال کند؛ متأسفانه قدرت حاکم در دست گروه پزشکان است و بنظر میرسد قصد دارند به حدی عرضه را افزایش دهند که پرستاران مجاب شوند که با حداقلها فعالیت کنند.
وی گفت: طرح اولیه به آبان سال 94 باز میگردد و از طرف بخش خصوصی مطرح شد. در آیین نامه سال 94 که معاونت آموزشی تهیه و وزیر بهداشت نیز تأیید کردهاند، بدین گونه بود که هر بیمارستانی میتواند خارج از کنکور به هر تعداد که نیاز دارد، پرستار جذب کند.
به گفتهی قائم مقام سازمان نظام پرستاری، پرستارانی که مدرکشان از سوی بیمارستانهای خصوصی یا دولتی صادر میشود در اختیار رییس بیمارستان است و پرستار حق فعالیت در جای دیگر را ندارد و تحت هر شرایطی مجبور به انجام فعالیت است. به این ترتیب اگر تعداد پرستار افزایش یابد پرستار مجبور به انجام فعالیت با حقوق کمتر نیز میشود.
شریفیمقدم گفت: این طرح در آیین نامه اصفهان اصلاح شد، اما در نهایت طی یک ابلاغیه از طرف وزیربهداشت در بیست و سوم اردیبهشتماه، آییننامه اصفهان دور زده شد و موجب التهاب در جامعه پرستاری کشور شد. ما جامعه پرستاری، بجز تعداد انگشت شماری در وزرات بهداشت از جمله معاونت پرستاری و برد پرستاری با این طرح مخالف هستیم.
انتهای پیام