نقد و بررسی طرح کارورزی

«آرشام تاجور» در یادداشت ارسالی به انصاف نیوز با عنوان « بررسی طرح کارورزی» نوشت:

در ابتدا قصد داشتم تیتر یادداشتم را بیگارورزی بنویسم اما شاید این نام قضاوتی پیش از بررسی طرح کارورزی باشد، احتمالاً در انتها هر خواننده‌ای خود می‌تواند قضاوت کند.

سعی می‌کنم در این یادداشت به ماده‌های مهم طرح کارورزی و وضعیت آن نسبت به قانون اساسی، قانون کار و قانون ششم توسعه بپردازم.

کارورزی با ماده ۷۱ قانون ششم توسعه مغایرت دارد؛ در ماده ۷۱ قانون ششم توسعه آمده است چنانچه کارفرمایان نسبت به جذب فارغ‌التحصیلان دانشگاهی اقدام کنند، از پرداخت سهم بیمه‌ی کارفرما برای مدت دوسال از تاریخ شروع به کار معاف هستند.

اما در طرح کارورزی دولت علاوه بر این به کارفرما اجازه داده است تا حداقل حقوق قانونی را یک سوم کند و از ۹۰۰ هزارتومان به حدود ۳۰۰ هزارتومان کاهش دهد ولی در ماده ۷۱ چنین اجازه‌ای داده نشده و این طرح مغایر با مصوبه مجلس است.

همچنین در اصل ۲۸ قانون اساسی آماده است، دولت موظف است برای همه افراد امکان اشتغال به کار فراهم کند. در ماده ۱۲ طرح کارورزی آمده است هیچگونه حقی برای کارورز و تعهدی برای واحد پذیرنده جهت جذب و استخدام کارورز و شمولیت قوانین کار برای وی ایجاد نمی‌کند. حضور کارورز در واحد پذیرنده صرفاً برای آموزش عملی خواهد بود.

درحالی دولت موظف به تضمین شغل پایدار است که این طرح هیچگونه تضمینی برای شغل پایدار ایجاد نمی‌کند و درحالی این طرح برای آموزش عملی عنوان شده است که آموزش عملی وظیفه‌ی وزارت کار نیست بلکه وظیفه‌ی مراکز علمی و دانشگاهی است.

اگر طرح کارورزی همان کارآموزی است که در قانون کار آمده است؛ شرایط کارورزی و کارآموزی در فصل پنجم قانون کار مشخص شده و دولت نمی‌تواند مدت کارورزی را به دلخواه خودش افزایش یا کاهش دهد.

در ماده ۱۱۲ قانون کار آمده است سن کارآموز باید بین ۱۵ تا ۱۸ سال باشد حال آنکه در ماده ۴ کارورزی سن تغییر یافته است و برای فارغ التحصیلان کاردانی ۲۵، کارشناسی ۲۸ و ارشد و دکتری ۳۳ سال تعیین شده است و این مغایرت قانون کار و طرح کارورزی را نشان می‌دهد. و تنها وزارت کار با تغییر نام کارآموز به کارورز قانون را دور می‌زند اما متاسفانه مشخص نیست چرا مجلس به عنوان قوه مقننه در این بی قانونی ورود نمی‌کند.

در قسمت الف از ماده ۱۷ این طرح نیز آمده است که در صورت تحصیل کارورز قرارداد آموزش بین کارورز و واحد پذیرنده فسخ می‌شود و حق تحصیل و شرکت همزمان در طرح از دانشجویان گرفته شده یعنی اگر دانشجوی کارشناسی، ارشد قبول شود یا دانشجوی ارشد دکتری قبول شود دیگر حق ادامه‌ی کارورزی ندارد؛ اما اگر این طرح تنها قرداد آموزش است پس چرا حق ادامه‌ی تحصیل گرفته می‌شود؟

در تبصره ۱ ماده ۷ این طرح آمده است در صورت کاهش نیروی کار بیمه شده واحد پذیرنده در طول مدت مشارکت در اجرای طرح کارورزی مجوز پذیرش کارورز ابطال می‌شود.

دغدغه و نگرانی از بیکار شدن در طول طرح کارورزی وجود دارد اما وزارت کار به عنوان متولی این طرح آیا توان نظارت و بازرسی دارد؟ مدت کوتاهی است که از حادثه‌ی معدن یورت گذشته، در این مورد که بحث نه بیکار شدن بلکه مُردن بود وزارت کار نظارت خود را به درستی و کامل انجام نداد پس چطور باید باور و اعتماد کنیم که اینبار کار نظارت به خوبی پیش خواهد رفت؟ اینبار که موضوع همچون معدن یورت کشته شدن یا نشدن و جان آدمیزاد هم مورد بحث نیست.

به نظر می‌رسد این طرح نه به جهت بهبود وضیعت کار بلکه برای آمارسازی ایجاد شغل و در نتیجه کاهش نرخ بیکاری، تضمین نیروی کار ارزان و درنتیجه افزایش سود کارفرما باشد.

حالا شاید بهتر بتوان دوباره به سطر اول بازگشت: (در ابتدا قصد داشتم تیتر یادداشتم را بیگارورزی بنویسم اما شاید این نام قضاوتی پیش از بررسی طرح کارورزی باشد احتمالاً در انتها هر خواننده‌ای خود می‌تواند قضاوت کند.)

انتهای پیام