«همین سهم زنان در دولت یازدهم را در دولت جدید از ما نگیرید»
یک استاد دانشگاه با اشاره به آنکه در دولت یازدهم تعداد معاونان زن به سه معاون ارتقا پیدا کرد،خطاب به شخص رییس جمهور گفت: آقای رییس جمهور ما مشکلات و محدودیتهای شما را درک می کنیم اما همین مقداری که راضی هستیم را دیگر از ما نگیرید.
به گزارش ایسنا، زهرا شجاعی رییس مرکز مشارکت زنان در دوره اصلاحات و استاد دانشگاه در نشست واکاوی ضرورتهای حضور وزیر زن در کابینه دوازدهم که در محل کتابخانه ملی برگزاری شد، با اشاره به اینکه در درجه اول نیازمند بررسی مباحث نظری در حوزه زنان هستیم، گفت: ابتدا باید بررسی کنیم که بر اساس مبانی نظری و شرعی ما آیا اساسا وزارت زنان در جامعه ما مشکلی دارد یا خیر؟ که اگر دارد تلاش بیهوده نکنیم.
وی در ادامه با بیان آنکه قرآن نه تنها زنان حکومتگر را توصیف کرده بلکه به تحسین آنان نیز از جمله در وصف حکومت«بلقیس» پرداخته است، گفت: درباره نقش سیاسی زنان یعنی امارت و حکومتکردن زنان برخی امارت را مثل قضاوت میدانند یعنی همانطور که قضاوت برای زنان جایز نیست، امارت زنان نیز را رد میکنند.سوال ما آنست که آیا این در همه دورهها جاری و ساری است یا با تغییر شرایط آن هم تغییر میکند؟ پس به شکل جدی بررسی شود که تعریف سیاست چیست و اینکه سیاست واقعا قدرت است ؟
این استاددانشگاه ادامه داد: از طرفی باید دید سیاست را چگونه تعریف میکنیم. باید دید انگیزه و هدف زنان از فعالیت سیاسی چیست؟ آیا زنان قدرت را طعمه میبینند یا براساس تکلیف و مسایل ملی این کار را میکنند؟
شجاعی در ادامه تاکید کرد: باید به تبیین وضعیت موجود پرداخت و موانع موجود بر سرراه فعالیت های سیاسی زنان را شناخت و در این میان نباید گرفتار تسلسل شویم.یعنی اینکه زنان تجربه ندارند پس کار هم نباید داشته باشند یا زنان کار ندارند پس چون تجربه ندارند تسلسلی است که باید از طریق آموزش به آن در کشور پایان دهیم.
وی در ادامه با بیان آنکه اطاعتپذیری از زنان در سطوح مختلف مدیریتی کم تر است،گفت: یکی از موانع حضور زنان در قدرت کمبود احزاب سیاسی است زیرا کار حزب تربیت نیرو است ، اما اینکه چه درصدی از برنامه احزاب معطوف به کادرسازی و آموزش است جای سوال دارد و متاسفانه باید گفت که احزاب ما عموما به دنبال کسب قدرت هستتند.
این استاد دانشگاه افزود: دنبال قدرت رفتن چیز بدی نیست ما قدرت را میخواهیم تا بتوانیم به جامعه کمک کنیم و کسب قدرت هم سازوکاری لازم دارد. وقتی حزب قوی وجود نداشته باشد کسب قدرت هم با مشکل مواجه خواهد شد.
شجاعی در ادامه به «مشارکت توده ای بی قید و شرط» انتقاد کرد و گفت: دولتمردان ما تنها مشارکت تودهای زنان را فقط برای آوردن پای صندوقهای رای میخواهند در حالیکه ما زنان برای این مشارکت باید شروطی قائل شویم تا در زمان کادرسازی و مدیریت نقش پررنگی داشته باشیم.
وی در ادامه با بیان آنکه زنان نیمی از سرمایه انسانی کشور هستند که راکد مانده و این اتفاق بحران اجتماعی و افسردگی به دنبال دارد؛گفت: تا 10 سال پس از انقلاب اسلامی هیچ کس به فکر وجود نهادی برای پیگیری مطالبات زنان در کشور نبود تا اینکه با حمایت آیت الله رفسنجانی در سال 1367 شورای فرهنگی زنان که اولین نهاد مربوط به زنان بود، تشکیل شد اما در سطح دفتر امور زنان باقی ماند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: در سال 1376 که دولت اصلاحات بر سرکار آمد از رییس جمهور وقت درخواست کردم که جزو کابینه باشم و ایشان هم پذیرفتند و بنده بعنوان رییس مرکز مشارکت زنان در کابینه حضور داشتم و این بسیار به من کمک کرد تا در جریان امور کشور قرار بگیریم، به این ترتیب برای اولین بار در دوره اصلاحات و پس از 20 سال بعد از پیروزی انقلاب سد حضور زنان در عرصه سیاسی شکست و من و خانم ابتکار در کابینه حضور داشتیم.
شجاعی در ادامه با تاکید برآنکه در همان زمان ما شاهد رشد 63 درصدی مدیریت زنان در کشور بودیم و این سنگ بنا سببب شد پیشنهاد وزیر(زن) در دولت های بعدی مطرح شود، گفت: در معرفی مدیران زن باید سنخیت، شایستگی و تناسب را رعایت کنیم تا پس از آن بتوانیم از انتخاب خود دفاع کنیم.
وی تصریح کرد: هیچ برنامه مشخصی در دولت احمدینژاد درباره زنان وجود نداشت، به طوریکه در دولت دهم، وزیر بهداشت یک زن انتخاب شد و دلیل این انتخاب را اینگونه مطرح کردند که چون زنان به بیماریهایی مبتلا میشوند که برای مردان نمیتوانند مطرح کنند باید وزیر بهداشت زن باشد. درحالیکه چنین استدلال هایی اصلا در شأن زنان نیست؛ این درحالیست که در همین دوره در یک مدت کوتاهی سه بار رییس مرکز امور زنان تغییر کرد و اشخاصی بیارتباط با امور زنان برای ریاست آن انتخاب میشدند.
انتهای پیام