پرونده حواشی شعر بسته شد: نه به رویایی!
روزنامه ی ایران نوشت:
شاید دیگر پچ‌پچ‌های پشت سر شعر تمام شد؛ هر چند هنر اول ایران همیشه و همواره باید مواظب خود باشد. روزهای گذشته، محروم‌ترین جشنواره فجر (شعر) به مشهورترین این سلسله جشن‌های انقلاب تبدیل شده بود. در چنین پیشامدی، مطبوعات و رسانه‌ها نقش اساسی داشتند، اختلاف سلایق شاعران بی‌تأثیر نبود، نوع نگرش ادبا به موج‌های شعری معاصر و عملکرد افراد در ایجاد این حواشی دخالت داشت. اگرچه حاشیه یا سایه حواشی از همان ابتدا پشت سر جشنواره شعر فجر قرار می‌گرفت، اما این رویداد بین‌المللی در روزهای گذشته، بیشتر از هر ایامی بحث‌برانگیز شد. خبر دعوت از یدالله رویایی، بانی موج شعری «حجم» که سال‌هاست در فرانسه زندگی می‌کند، جشنواره را وارد جاده جدیدی کرد؛ مسیری که ثانیه به ثانیه‌اش با آ‌ماج نقدها روبه‌رو بود؛ ابتدا، نقدها جسته و گریخته بود، شاعری در محفلی واکنش نشان می‌داد؛ دیگری در وبلاگی نقدی، گفتاری می‌نوشت، آن یکی در گفت‌وگو با خبرگزاری یا سایتی آمدن «شاعر حجم» را به صلاح نمی‌دانست.
در چنین گیر و داری برخی از مطبوعات کثیرالانتشار نگاه انتقادی را به اوج رساندند. شاید نمونه آن مطلبی با تیتری بود که در یکی از مطبوعات کثیرالانتشار با عنوان «مین‌گذاری زیر پای فرهنگ و هنر» منتشر شد.
همین بحث‌ها، روزهای گذشته را برای شعر و شاعران پرخبر رقم زد. عبدالجبار کاکایی، دبیر هشتمین جشنواره شعر فجر در این ایام، همواره سری پرمشغله داشت و صدایی تفسیری که پس از سؤال‌های متوالی و پیاپی خبرنگاران روی کاغذ به حروف و واژگان تبدیل می‌شد. دبیر جشنواره شعر فجر در نهایت حضور یدالله رویایی را در حد یک دعوت می‌دانست.
از سوی دیگر، ظاهراً رویایی به خاطر دعوت و فراهم کردن حضور یکی از شاعران معاصر فرانسه، مورد توجه جشنواره فجر قرار می‌گرفت، با این حال «عبدالجبار کاکایی» آمدن او را به تأییدش از سوی وزارت خارجه و روادید حضور وی در ایران مشروط می‌دانست. لحن دبیر فجر و همکارانش در ایام سپری شده، همواره نه تحکمی بلکه تفسیری بود.
با این حال در میان جامعه شعر کشور هم دو جریان پیرامون حضور چنین شاعرانی وجود داشت. علیرضا قزوه شاعر مشهور دهه‌های گذشته و از چهره‌های شعر انقلاب در زمره مخالفان قرار داشت. او می‌گفت که به بهانه توجه به رویکرد ادبی نمی‌توان از یک شاعر سیاسی دعوت کرد. او حتی گلایه داشت که برخی رسانه‌ها سخنانش را تحریف کرده‌اند و نوشته‌اند: «دفاع قزوه از حضور شاعر خارج نشین در جشنواره شعر فجر» یا این‌که تیتر زده‌اند: «دعوت از شاعران ایرانی مقیم خارج را برای شناساندن شعر انقلاب باید به فال نیک گرفت»
از سوی دیگر، برخی دیگر از شاعران موافق حضور شاعران خارج نشین بودند. محمدعلی بهمنی غزلسرای نامدار در همین باره گفته بود: «یدالله رویایی شیوه‌دار شکلی از شعر است و ما نمی‌توانیم درباره این شکل شعر صحبت کنیم و از کسی که پایه‌گذار این شیوه و شکل است در جشنواره دعوت نکنیم.»
از سوی دیگر، دبیر جشنواره فجر بر این باور بود که یدالله رویایی بعد از انقلاب کم حاشیه بوده، در تشکیلات سیاسی خاصی عضویت نداشته و اساساً هیچ موضعگیری سیاسی بارزی نداشته است.
این بحث‌ها و جبهه‌گیری تا 48 ساعت گذشته همچنان ادامه داشت. اما پس از جلسه شورای سیاستگذاری شعر فجر، ورق برگشت. در این نشست سیدعباس صالحی، علی معلم، فاطمه راکعی، محمدعلی مجاهدی، حسین اسرافیلی، پرویز بیگی حبیب آبادی، محمدعلی بهمنی، عبدالجبار کاکایی، علیرضا قزوه، قادر طراوت‌پور، افشین علاء، سعید بیابانکی، موسی بیدج و محمود اکرامی‌فر حضور داشتند.
مصوبات جلسه به این شکل اعلام شد: 1- موضوع چند صدایی جشنواره کماکان به عنوان محور فعالیت‌های محتوایی مورد توجه و حمایت شورا است.
2- درخصوص دعوت از شاعران ایرانی خارج از کشور، بنا به محدودیت‌های زمانی و اولویت‌های داخلی، مقرر شد که در این جشنواره تنها از شاعران ساکن در داخل کشور دعوت به عمل آید و ضمن احترام به شاعران ایرانی خارج از کشور، از آن‌ها در کنگره ملی شاعران ایران و جهان که در آینده برگزار می‌شود به نحو شایسته دعوت به عمل خواهد آمد. با این تفاسیر و براساس بند 2 مصوبات شورای سیاستگذاری جشنواره شعر فجر، دعوت از یدالله رویایی شاعر ایرانی مقیم پاریس منتفی شد.
انتهای پیام
