گزارش سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا به بهانه روز تولد علی کریمی

سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا به بهانه تولد علی کریمی در مقاله‌ای به تمجید از این بازیکن پرداخت.

به گزارش ایسنا و به نقل از AFC، در آغاز هزاره جدید فوتبالدوستان ایرانی بازیکنان با استعداد زیادی را دیدند که در تیم ملی کشورشان شروع به درخشیدن کردند. می‌توان ادعا کرد که هیچ کدام از این بازیکنان به جایگاهی که علی کریمی به آن دست یافت نرسیدند.

توانایی دریبل زنی بالا و بازی غیرقابل پیش بینی باعث شده بود تا از سال ۲۰۰۰ همگان در قاره آسیا به تمجید از این بازیکن بپردازند.

در روز تولد علی کریمی که این بازیکن ۳۹ ساله می‌شود، AFC نگاهی به کارنامه درخشان این بازیکن پرداخته است.

علی کریمی

سن : ۳۹ سال

باشگاه‌ها: فتح تهران، پرسپولیس، الاهلی دبی، بایرن مونیخ، القطر، استیل آذین، شالکه، تراکتورسازی

بازی ملی: ۱۲۷ بازی

گل ملی: ۳۸ گل

مرد سال آسیا در سال ۲۰۰۴

* ظهور ستاره

بعد از آن که از آکادمی نفت تهران و در ادامه از شهر محل زندگی خود فوتبال بازی کردن را آموخت، در تیم فتح تهران نامی برای خود دست و پا کرد. این باشگاه الان وجود ندارد ولی از این باشگاه به عنوان باشگاهی که اولین بار به علی کریمی در سال ۱۹۹۶ بازی داد یاد می‌شود. او در این تیم خودش را نشان داد و چشم‌ها را به خود خیره کرد و مورد توجه تیم‌های بزرگ قرار گرفت.

در سال ۱۹۹۸ قبل از این که به ۲۰ سالگی برسد، او به تیم بزرگ فوتبال ایران یعنی پرسپولیس پیوست.  اگر همه شک داشتند که کریمی می‌تواند خودش را در تیم‌های بزرگ نشان دهد، در سال ۲۰۰۱ که او پرسپولیس را ترک کرد، این شک و شبهات از بین رفت. او با قرمزها عملکرد بسیار خوبی از خود نشان داد و موفق شد قهرمانی در لیگ ایران را به دست بیاورد و خود را به عنوان ستاره نشان دهد. در سال ۲۰۰۰ او در سطح قاره نیز عملکرد خوبی ارائه داد و گل او به سوون سامسونگ باعث شد که پرسپولیس در رده سوم جام باشگاهی در  آسیا قرار گیرد.

* درخشش در دبی

در حالی که خیلی‌ها انتظار داشتند علی کریمی به اروپا برود و فوتبالش را در این قاره ادامه دهد، او تصمیم گرفت به دبی برود و در تیم الاهلی دبی بازی کند. خیلی‌ها به انتقاد از این تصمیم کریمی پرداختند. با این حال او خود تصمیمی که فکر می‌کرد بهترین است را انتخاب می‌کرد. کریمی در الاهلی درخشش بسیار خوبی داشت و در چهار فصل توانست ۴۴ گل برای این تیم در پست هافبک به ثمر برساند. او در سال ۲۰۰۳ توانست با ۱۴ گل زده به عنوان آقای گل لیگ امارات انتخاب شود. سال ۲۰۰۴ برای کریمی بهتر هم شد و بهترین سال علی کریمی بود.

از وقتی که کریمی برای اولین بار در رده باشگاهی به میدان رفت به تیم ملی هم دعوت شد. او برای اولین بار در سال ۱۹۹۸ در بازی برابر کویت برای ایران به میدان رفت تا اولین بازی ملی او ثبت شود. در بازی‌های آسیایی در بانکوک اولین گل ملی خود را نیز به ثمر رساند تا سر زبان‌ها بیفتد. تیم ملی ایران در آن رقابت‌ها به مدال طلا رسید تا همه از توانایی این بازیکن سخن بگویند.

چهار سال بعد در جام ملت‌های آسیا او توانست عملکرد خوبی با تیم ملی ایران داشته باشد و در بازی برابر عمان گلزنی کرد. اوج هنر او در بازی برابر کره جنوبی بود که توانست هت‌تریک کند. هر سه گل کریمی در این دیدار، اوج هنری که یک فوتبالیست می‌تواند داشته باشد را نشان می‌داد. هر چند تیم ملی ایران در این تورنمت در رده سوم قرار گرفت ولی کریمی با پنج گل زده توانست به عنوان آقای گل مشترک تورنمت انتخاب شود و در تیم منتخب رقابت‌ها نیز حضور داشت. نتیجه تمام این‌ها این بود که او در پایان سال به عنوان مرد سال فوتبال آسیا انتخاب شود.

* رفتن به اروپا

هر چند خیلی از هم دوره‌ای‌های این بازیکن به اروپا می‌رفتند ولی خیلی‌ها می‌خواستند بدانند که چه زمانی این بازیکن به اروپا خواهد رفت. در نهایت در سال ۲۰۰۵ بود که بایرن مونیخ این بازیکن را به خدمت گرفت. او بعد از علی دایی و وحید هاشمیان تبدیل به سومین بازیکنی شد که برای این تیم آلمانی بازی می‌کرد. هر چند کریمی شروع خوبی در بایرن مونیخ داشت ولی مصدومیت مچ پا مانع درخشش بیشتر او شد. با این حال او توانست علی دایی را پشت سر بگذارد و در لیگ قهرمانان اروپا برای تیمش گلزنی کند.

او با ایران در جام جهانی در گروه سختی قرار گرفت و کریمی نیز شرایط خوب خود را نداشت و ایران در قعر جدول گروه قرار گرفت. او در بازی با مکزیک و پرتغال برای ایران بازی کرد و در بازی با آنگولا روی نیمکت نشست.

* شگفتی پشت شگفتی

در سال ۲۰۰۷ کریمی اروپا را ترک کرد و دوباره به خاور میانه آمد. دو سال حضور او در بایرن مونیخ هر چند خیلی درخشان نبود ولی فصلی جدید در زندگی فوتبالی او رقم زد و کریمی چیزهای جدیدی آموخت. او بعد از حضوری کوتاه در القطر راهی تیم محبوب خود یعنی پرسپولیس شد. با این حال در سال ۲۰۰۹ بود که او تصمیم گرفت تا به تیم تازه صعود کرده استیل آذین برود که جای تعجب زیادی داشت. کریمی در این تیم ۱۴ گل به ثمر رساند تا این تیم جاه طلب در رده پنجم جدول رده بندی قرار بگیرد. او در سال ۲۰۱۱ باز هم در یک شگفتی دیگر به شالکه رفت و با فلیکس ماگات کار کرد ولی این بار تنها دو بازی برای این تیم انجام داد و برای سومین بار به تیم محبوب خود یعنی پرسپولیس پیوست.

* خداحافظی در اوج

هر چند خیلی‌ها کریمی را یک بازیکن تمام شده می‌دانستند ولی او در سال‌های پایانی نیز اوج هنور خود را نشان داد. هر چند پرسپولیس در رده دوازدهم قرار گرفت ولی او با زدن ۱۲ گل و هشت پاس گل عملکرد درخشانی داشت. او همچنین در لیگ قهرمانان نیز برای تیمش گلزنی کرد و این تیم را به دور دوم رساند. عملکرد خوب او باعث شد تا کریمی به تیم ملی ایران نیز دعوت شود و در بازی برابر مالدیو در انتخابی جام جهانی ۲۰۱۴ برای ایران گلزنی کرد.  آخرین فصل حضور او در تراکتورسازی رقم خورد. این هشتمین تیم او در ۱۵ سال بازی فوتبال بود.  او با درخشش در جام حذفی این تیم را به اولین قهرمانی تاریخ خود رساند تا مارادونای آسیا باز هم هنر خود را نشان دهد.

داستان علی کریمی همواره هیجان زده کردن تماشاگران در چهار کشور مختلف بود و همیشه غیرقابل پیش بینی بودن و انگیزه برای برد در بازی او نهان بود. کاملا به حق او را می‌توان یکی از سمبل‌های فوتبال آسیا نامید.

انتهای پیام