نیم ستون / «من فلانی هستم»
یاشار تاج محمدی، «نیم ستون» انصاف نیوز: مستند من روحانی هستم، در روزهای گذشته با جنجال‌های بسیاری همراه بوده است. مخالفان و منتقدان دولت هر کدام، له یا علیه این فیلم موضع‌گیری کردند. دولت هم خود وارد عمل شد و موضع گرفت، چیزهای دیگری هم گرفت، امیدواریم عوامل فیلم را نگیرد، به هر حال ما خودمان زخم خورده‌ایم، دولت اگر به منتقدان اجازۀ حرف زدن بدهد ما بیشتر خوشحال می‌شویم. حالا فرض کنیم به جای روحانی شخص دیگری به ریاست‌جمهوری می‌رسید و از جانب مخالفانش چنین فیلمی برایش ساخته می‌شد، چه واکنشی را شاهد می‌بودیم؟
– من حداد عادل هستم.
به عوامل فیلم تذکر داده می‌شد به جای واژۀ غریب و نامانوس حداد عادل، از واژۀ آهنگر دادخواه استفاده شود.
– من غرضی هستم.
در دولت مهندس غرضی، سطح رفاه عمومی چنان بالا می‌رفت و مردم چنان غرق در لذات مادی و معنوی می‌شدند که دیگر کسی توجهی به این فیلم‌ها نمی‌کرد.
– من رضایی هستم.
احتمالاً همزمان با انتشار این فیلم، در یک جای دنیا مثلاً سوریه یا عراق، انتخاباتی در جریان بود و محسن رضایی برای کاندیداتوری در آن انتخابات خود را مهیا می‌کرد، پس دیگر فرصت برخورد با این‌گونه فیلم‌ها را نمی‌داشت.
– من عارف هستم.
عارف برای آن‌که کارگردان فیلم را زمین بزند، با وی ائتلاف می‌کرد و در لحظۀ آخر خود را کنار می‌کشید و به قدری محبوب می‌شد که اصغر فرهادی برایش فیلم مستند می‌ساخت و همه می‌رفتند فیلم اصغر فرهادی را می‌دیدند.
– من قالیباف هستم.
دولت از کارگردان و عوامل فیلم تجلیل می‌کرد، اما فردای همان روز یک نفر به صورت کاملاً اتفاقی می‌رفت و روی سی‌دی فیلم و عوامل آن، با یک گازانبر خش می‌انداخت و غائله ختم به خیر می‌شد.
– من ولایتی هستم.
اصلاً چرا باید چنین فیلمی ساخته شود؟ آدم به این خوبی. ولایتی اصلاً مخالف ندارد که برایش فیلم بسازند.
– من جلیلی هستم.
… …. … ….
آقا… آقای محترم بذار مطلب رو تموم کنم … کجا می‌بری منو … یک لحظه …
انتهای پیام
