«نمیدانیم چطور اشغال 48ساعته به گروگان گیری 444روزه تبدیل شد!»
گزیده گفت و گوی ماهنامه «دیپلمات» با احمد عزیزی اولین قائم مقام وزارت امور خارجه و مسئول کارگروه آزادی گروگان های آمریکایی در پی میآید:
– گروگانگیری همه جای دنیا اتفاق می افتد و می روند سفارتی را می گیرند و توافق می کنند اما در تهران 444 روز از چیزهای عجیب تاریخ بود.
– هیچ کس در شورای انقلاب موافق گروگان گیری نبود از جمله مرحوم هاشمی با ادامه آن هم موافق نبودند.
– در قضیه گروگانها چیزی که واقعا روشن نشد دلیل تداوم آن بود. اینکه امام واقعا دلیلش برای اینکه آن را انقلاب دوم دانستند چه بود؟ تاریخ باید به آن جواب دهد. ما نمی دانیم چطور شد یک اشغال برنامه ریزی شده برای 48 ساعت تبدیل به یک گروگان گیری 444 روزه شد!
– مثل خیلی چیزهای دیگر که در نظام ما طول می کشد، این مساله هم طول کشید. قضیه هستهای هم می توانست زودتر تمام شود اما بعد از به جان خریدن تحریم های بسیاری حل شد. جنگ هم همینطور بود.
– آن زمان تندرو بودم ولی الان با گذشت زمان میانه رو شده ام. تداوم مساله گروگانگیری پروژه امام بود و باید ادامه می یافت. در نتیجه کسی دیگر به خود اجازه دخالت در قضیه نمی داد
– در مورد گروگانگیری بحثی نمی کردیم، چیزی نبود که بحث کنیم زیرا اتفاق افتاده بود و امام هم تایید کرده بود و کسی دیگر بحث نمی کرد. یکی از مشکلات نظام ما همین دورویی مسئولان ماست.
– چطور می شود ماموریتی که آقای شمس اردکانی دارد، شهید رجائی که نخست وزیراست قبول ندارد؟ آقای رجائی نخست وزیر مورد اعتماد و علاقه امام بود چطور از این ماموریت اطلاع ندارد؟
– چطور ممکن است اقای بهزاد نبوی روی آقای رجائی اثر بگذارد تا همه چیز (توافق با آمریکایی ها) را به هم بزند. تصورش ممکن است؟ آقای نبوی در یک شب نخست وزیر را متقاعد کند تا یکدفعه زیر همه چیز بزند؟
انتهای پیام