«انتخابی دشوار» که آمریکا در سوریه با آن روبروست
با گذشت بیش از سه سال از روند درگیری ها در سوریه که این کشور را عملاً در یک جنگ داخلی وارد کرد، روند اوضاع در این کشور به هیچ وجه در مسیر پیش بینی دولت های غربی پیش نرفته است. همین عامل سبب شده که شماری از تحلیلگران غربی، به ارزیابی راه های جدیدی بپردازند که بر اساس آن، آمریکا و هم پیمانانش می توانند خود را از مخمصه سوریه خلاص کرده و حداقلی از اهداف خود را در این کشور تأمین نمایند.
به گزارش تابناک، روزنامه «دیلی استار» لبنان در مطلبی به قلم فردریک هاف، پژوهشگر ارشد موسسه شورای آتلانتیک و مشاور وزیر خارجه آمریکا در دوره هیلاری کلینتون، به بررسی گزینه هایی پرداخته که آمریکا در حال حاضر در سوریه پیش رو دارد. در این مطلب چنین استدلال شده که با توجه به شرایط جاری در سوریه، ایالات متحده با «تصمیماتی دشوار» روبروست.
در این میان، هرچند هدف هاف از نگارش این مطلب – به زعم خود – برانگیختن دولت آمریکا در جهت انجام اقداماتی بیشتر برای حمایت از گروه های وابسته به خود در سوریه است، اما نکات مورد اشاره در این مطلب، بیانگر حقایق مهمی از روند جاری اوضاع در سوریه است.
ایده اصلی مطرح شده از سوی نگارنده آن است که واشنگتن یا باید پیروزی ایران را در سوریه که به کمک متحد خود، یعنی دولت دمشق رفته بپذیرد و یا راهی برای کمک به گروه های مخالف سوری پیدا کند تا بر اساس آن، یتوانند نسبت به تغییر موازنه قدرت موجود در این کشور اقدام کنند. هاف معتقد است که تلاش ها برای رسیدن به راه حلی دیپلماتیک برای بحران سوریه، عملاً در ماه ژانویه با شکست مواجه شد و دلیل آن هم پیروزی های ارتش سوریه بر مخالفان در عرصه میدانی بود.
در ادامه این مطلب، اشاره شده که ایران به هیچ وجه بر سر آینده دولت سوریه کوتاه نخواهد آمد؛ زیرا بشار اسد در طی سال ها ثابت کرده که به ایران و حزب الله لبنان وفادار است. بر این اساس، آنچه اکنون در سوریه قابل مشاهده است، این است که از یک سو ایران توانسته پیروزی نظامی ارتش سوریه را تضمین کند و از سوی دیگر، عملاً مرزهای خود را به دریای مدیترانه رسانده است. اکنون ایرانی ها اطمینان خاطر دارند که واقعه ای که بتواند روند جاری اوضاع را تغییر دهد، دور از انتظار است.
به هر حال، با بیان این موارد و نیز جزئیاتی از روند حمایت ایران و حزب الله لبنان از دولت سوریه، هاف نتیجه می گیرد که آمریکا اکنون برای حفظ حداقلی از نفوذ در سوریه، باید دست به انتخاب دشواری بزند؛ بدین معنا که یا سلطه کامل ایران بر این کشور را بپذیرد و یا برای کمک به مخالفان سوریه دست به اقداماتی جدی تر بزند.
با این حال، توجه به رویکرد کلی دولت اوباما طی سه سال اخیر نسبت به بحران سوریه، نشان از آن دارد که گزینه دوم مطرح شده در این مطلب، چندان فرصت بروز و ظهور پیدا نخواهد کرد. به عقیده اغلب تحلیلگران، خودداری اوباما از انجام اقدام نظامی علیه سوریه در پی ادعای استفاده از سلاح شیمیایی در این کشور، نشان داد که واشنگتن تمایل به درگیر کردن مستقیم خود در نبردی دیگر در خاورمیانه ندارد.
از سوی دیگر، با توجه به چنددستگی شدید در میان گروه های شورشی سوریه و قدرت گیری بیش از حد گروه های افراط گرا در این کشور، دولت آمریکا در زمینه ارسال کمک های نظامی و تسلیحاتی برای شورشیان نیز با ملاحظاتی جدی روبروست؛ زیرا احتمال افتادن این سلاح ها به دست گروه های شورشی و استفاده از آن ها علیه منافع خود آمریکا به طور جدی مطرح است.
بر این اساس، می توان نتیجه گرفت که بر اساس استدلال هاف، روند کنونی تحولات در سوریه به سمت و سویی است که در نتیجه آن، نفوذ جمهوری اسلامی ایران در سوریه تثبیت شده و در بلندمدت، روند اوضاع در مسیری غیر از مسیر موردنظر غرب جریان خواهد یافت.
انتهای پیام
