فرصت برای یک غنیسازی دیگر
ناصر مهدوی، استاد دانشگاه، در کانال تلگرامی خود نوشت: «امروز از هر محفلی صدای خواندن سرود به گوش میرسد که میتواند پیامآور همدلی و یکپارچگی ملی در دفاع از این سرزمین پاک و سربلند باشد. گرچه این پیوند و همدلی پرافتخار و شورآفرین است؛ اما ممکن است پایدار نماند و در معرض آسیب قرار گیرد.
چنین به نظر میرسد خطر؛ همچنان در کمین است و برای نجات میهن و جلوگیری از بحرانهای احتمالی؛ نیازمندیم در اولویتی فوری؛ فرصت بیشتری بهعقلهای غنیشده بسپاریم تا بهوسیله اتخاذ تصمیمهای بزرگ؛ راه هرگونه تهدید جدی را سد کنند و آرامش را بهصحنه زندگی عمومی بازگردانند.
تصور غالب در کشور چنین بوده که از طریق بالاتر بردن توان نظامی و غنیسازی تسلیحاتی میتوان دیوار بلندی از بازدارندگی را در برابر دشمنان بهپا کرد و با خیال راحت بر طبل امنیت ملی کوبید. گرچه در این جهانِ خشونتزده که از هر گوشه آن بوی توطئه و جنگ به مشام میرسد؛ ضروریاست که کشور به تجهیزات مدرن دفاعی مجهز باشد؛ اما تکیه افراطی بر اسلحه بدون تکیه بر اعتماد عمومی و بدون غنیسازی امید اجتماعی؛ تجربهای است شکستخورده و راهی است که بهنظر نمیرسد بهدهی ختم شده باشد.
امروز و برای رهایی از شر بحرانهای فعلی نه فقط با خواندن سرود که از طریق به دست آوردن رضایت مردم؛ عذرخواهی از مشکلات عظیمی که به آنان تحمیلکردهایم؛ از طریق آزادی زندانیان سیاسی و ارائه فوری خدمات درمانی و اقتصادی؛ باید اعتماد عمومی را غنیکنیم و اشتیاق جمعی را برای گسترش همبستگی ملی افزایش دهیم.
امروز نوبت غنیکردن عقل و اخلاق حکمرانانی است که میبایست در آزمونی بزرگ و تاریخی؛ کشور را با دوراندیشی و جسارت؛ از خطر بروز دوباره جنگ نجاتدهند و ساز دلنشین هوشمندی سیاسی را بنوازند.
امروز نوبت محدود کردن زبانهای غیرمسؤلی است که نسنجیده حرف میزنند و کشور را همچنان در موقعیت تهدیدآمیز نگه میدارند۰ امروز نوبت کوتاهکردن دستانی است که هرگز نیکبختی مردم را نمیخواستند و در تمام این سالها سعی کردند با سوء استفاده از منصب و مقامهای دولتی؛ شکم سیریناپذیر خود را پر کنند و در بینوا سازی مردم نقش فعالی داشته باشند.
پُر واضح است که در شرایط خطیر فعلی بهجای اهمیت دادن بر سخنان احساسی فلان امام جمعه یا فلان روزنامهای مشکوک؛ باید از دیپلماسی عقلانی حمایتکرد و با غنیتر کردن احساس صلحطلبی؛ عزتخواهی و تعاملگرایی؛ صدای فاخر و اصیل فرهنگ ایرانی را بهگوش جهان رساند۰ این صدا را با طنینی دلنشین فریادکرد که ایرانیان از هرگونه جنگ و تجاوز بیزارند و اکنون بهچیزی جز آبادکردن سرزمینشان و روشنکردن چراغ شادی در خانههایشان نمیاندیشند.
آری؛ امروز باید بهفکر غنیکردن پول ملی؛ اعتبار بینالمللی و روشهای معقول توسعه سیاسی و اقتصادی این سرزمین باشیم و گونهای رفتارکنیم که نه بازنشستگان؛ نه معلمان؛ نه کارگران و نه دیگر هیچ قشری از این مردم؛ در خیابانها از فقر و تهیدستی ننالند و با ناامیدی بهفردای خود ننگرند۰ تاکید میکنم؛ امروز روز رزم است و قویترین سلاح کشور؛ میتواند به دست آوردن حمایت و اعتماد مردم از بازیگران عرصه سیاست باشد؛ به این شرط که حاکمان نیز تغییر نگاه داده و نسبت به مردم و احیای حقوق آنها؛ احساس مسؤلیت و تعهد جدی داشتهباشند.
در صورت ایجاد چنین تحول مبارکی بسیار بعید است که چشمی طمع به ثروت این سرزمین بدوزد یا دستی جریت تجاور به این حریم پاک و درخشان را داشته باشد.»
انتهای پیام
