تریدینگ فایندر

نقد نادره آری؛ سیاسی‌کاری نه!

علی نیلی، انصاف نیوز:

سال پیش و در هیجانات انتخاب اعضای کابینه و مدیران ارشد و همکاران کلیدی دولت تازه آمده چهاردهم، وقتی نام خانم نادره رضایی برای معاونت هنری ارشاد مطرح شد، من از مخالفان این انتصاب بودم چه آن‌که با شناخت نسبی هم از بافتار و ساختار ارشاد و دولت و هم با شناخت کلی از کسانی که چنین پخت و پزی کرده بودند، برایم مسجل بود دولت با دست خودش یک بزنگاه «اره بده، تیشه بگیر» برای خود درست خواهد کرد.


آن زمان استدلالم این بود که خانم رضایی گرچه در انتشارات علمی و فرهنگی (وارث فرانکلین و جیبی و بنگاه ترجمه و نشر کتاب) در مقایسه با مدیران بعدی بهتر و موفق‌تر عمل کرده است اما آن‌همه که دستگاه پروپاگاندای معظم پشتیبان‌اش دم می‌زند، کارستان نکرده و مدیریت تراز و بی عیب و نقص نداشته است.


ضمن این‌که مدیریت انتشارات علمی و فرهنگی گرچه کار بزرگ و مهم و سختی است اما فاصله بعیدی با معاونت وزیر ارشاد، آن هم معاونت هنری دارد.


برای یادآوری بد نیست به خاطر بیاوریم که پس از اعلام نام وزرای پیشنهادی کابینه دکتر پزشکیان، دوستان حرفه‌ای ما برای چند ماه متوالی احساس شکست سنگین اصلاح‌طلب‌ها را ساخته و فضا را چنان پرداخته بودند که آه و افسوس؛ یک‌بار دیگر زحمت انتخاب رئیس جمهور را ما کشیدیم و‌ میوه‌اش را دیگران چیدند!


در این فضا انتخاب «زن جوان اصلاح‌طلب» هیجان کاذبی ایجاد کرد که مجال طرح هیچ نقدی را نمی‌داد و هر مخالفی را حسود می‌دانست.


خانم رضایی بر صندلی معاونت تکیه زد و شد آن‌چه شد.


چندی نگذشت که حاشیه نخست با نحوه برکناری مدیرکل هنرهای نمایشی به وجود آمد، بعد انتصاب‌ها حاشیه‌ساز شد، بعدتر حواشی کوچه پدید آمد و…


به نظر می‌رسد خانم رضایی تصور می‌کرد آن دستگاه پروپاگاندای پشتیبان‌اش در علمی فرهنگی، این‌جا در معاونت هنری ارشاد هم کار می‌کند و بنابراین تصویر بیرونی از این معاونت چنین ساخته و پرداخته شد که معاون هنری، می‌خواهد «لج» مخالفان را دربیاورد و با منتقدان لج‌بازی می‌کند.


همه این نقدها و احیانا چند ده برابر این، قابل طرح است اما روی سخنم این‌جا با جناب امضا محفوظ است که در نقد «بانویی که قدر حمایت‌های دولت را ندانست» جناب وزیر را به عرش اعلی برده و در ردیف ارسطوره اخلاق نشانده است.


وزیر از معاون منصوب خود حمایت کرده؟ بوالعجب کاری! این‌که جای منت ندارد. مساله این‌جاست که ظاهرا چشم‌مان به دیدن آدم‌های سست چنان عادت کرده که بدیهی‌ترین وظیفه یک مدیر ارشد در حمایت از همکارانش را می‌توان با صفاتی چون جوانمردی فاکتور کرد.


وزیر بابت معاون منصوب خود کارت زرد گرفته؟ نوش جانش! اگر به روش و منش معاونش باور داشته و با او هم‌فکر و هم‌مسیر و هم‌هدف بوده، این کمترین هزینه‌ای‌ست که باید بپردازد و اگر نبوده، چرا یک‌سال با معاون تحمیلی کار کرده و او را تحمل؟
این تاکید بر اخلاق‌مداری وزیر ارشاد از کجا آمده و نسبتش با آن غیبت عامدانه‌شان در جلسه هیات دولت (که در غیاب رئیس‌جمهور و درست در وسط بحث کنسرت شجریان برگزار شد) و نسبتش با این برکناری با پیغام و پسغام چیست؟


گرچه باور دارم هر حرکت و فعالیتی به صرف انجام، مستحق تجلیل و تفاخر نیست اما همان شناخت کلی از ساختار اداری ارشاد، متقاعدم می‌کند معاونت هنری ارشاد دیکته‌ای نوشته است که غلط‌هایش درآمده، در حالی‌که بغل‌دستی‌های همین معاون، برگه سفید بلند کرده‌اند و هیچ ننوشته‌اند که بتوان از دیکته‌شان غلط گرفت.


دیگر نکته قابل طرح از جناب امضا محفوظ، نسبت اخلاق‌مداری مدیران ارشد ارشاد و هزینه‌دادن‌های‌شان برای نادره رضایی با انتشار فیش حقوقی اوست؛ چگونه سندی داخلی و اغلب محرمانه یا به هر حال محفوظ درست در بزنگاه انتقاد از خانم رضایی منتشر می‌شود و هیچ‌کس هم نگران اخلاقیات که هیچ، حفاظت از اسناد محرمانه وزارت‌خانه هم نمی‌شود؟ همین پرسش عینا درباره سند درز کرده از ارشاد به مجلس با موضوع هزینه‌های تغییر دکور خانم رضایی هم مطرح است؛ آیا تغییر دکور اتاق معاون وزیر، هر معاونی در هر وزارتخانه‌ای، بدون تخصیص از ردیف مشخص و بدون امضای مدیران کل مالی و ذی‌حسابی و پشتیبانی و… امکان‌پذیر است؟ نیست و بنابراین رنودی در وزارتخانه عامدانه خواسته‌اند زیر پای معاون ناآشنا با این ظرایف اداری ارشاد را بکشند.


بنابراین همان‌قدر که منتقد پخت‌وپزهایی هستم که نادره رضایی را بر صندلی معاون هنری نشاند، به پخت‌و‌پزهایی که برای برکناری او شده است هم انتقاد دارم.


به همین ترتیب، گرچه انتقاد از عملکرد او در این یک‌سال لازم و واجب است، سیاسی‌کاری از نوع نان قرض‌دادن به رقبا یا رفقا به بهانه این برکناری نارواست.


به نظر می‌رسد تعیین جانشین نادره هم آوردگاه خوبی‌ست برای فهم این‌که کدام باند قدرت درون ارشاد، ورق را به سود خود برگردانده است.

و دست آخر این‌که برکناری نادره رضایی از معاونت هنری وزارت ارشاد با هیچ متر و معیار و سنجه‌ای، اتفاقی مبارک محسوب نمی‌شود. این یک شکست برای دولت چهاردهم، برای جوان‌گرایی و برای جنبش زنان است و بنابراین هلهله‌بردار نیست!

امضا نامحفوظ، علی نیلی

انتهای پیام

بانک صادرات

نوشته های مشابه

یک پیام

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا