چه کسانی دم از دولت “لب مرزی” می زنند؟ +جدول

به گزارش انصاف نیوز، سایت مبارزه در گزارشی به قلم مرتضی روحانی نوشت: ورای نظرات موافق و مخالف کلیات کابینه یازدهم در نخستین روز بررسی کابینه پیشنهادی در مجلس، آنچه که سبب تاسف و وهن به ملت کشورمان شد نطق های هیجانی و ادعاهای بی اساس برخی از مخالفان بود. شیوه ای که اغلب آنان در جلسه علنی دیروز از خود نشان دادند، ما را به یاد این گزاره انداخت: “مدرس کجایی که یادت بخیر”. از این رو ناطق های مخالفی که در بررسی صلاحیت وزرا به پشت تریبون مجلس رفتند، نشان دادند که قاطبه اینان تنها ۱۰% از سخنانشان را به برنامه کاری دولت یازدهم اختصاص دادند.

سخنان خودعمارپندارها آنقدر سطحی بود که نشان می داد آنان از هر حربه ای برای چوب گذاشتن لای چرخ دولت دریغ نمی ورزند. دلالی حوادث سال ۸۸، توهین به اشخاص حقیقی و حقوقی، اتهامات بی سند و مدرک و … از مهمترین فنون ناجوانمردانه ای بود که آنان در میان نطق هایشان استفاده می کردند. لیکن هر انسان عاقلی که به صحبت های آنان گوش جان می سپرد به درستی متوجه می شد، این نطق ها رنگ و بویی جز کینه توزی و غرض ورزی ندارد. این مسئله نشان می دهد که وکیل الدوله های دیروزی کاری به برنامه کاری وزرا نداشته اند و این مسئله منتج به تاسف و دلنگرانی در میان نخبگان کشور شده است. اما گذشته از کلیات نطق های خصمانه این نمایندگان، برخی از سخنان آنان بسیار قابل تامل و تعجب است.

یکی از کلماتی که در میان نطق ها به کرات به چشم می آمد کلمه ”دولت لب مرزی” است. این گزاره بیشتر به لب مرز بودن آرا ۵۰٫۷ درصدی دکتر روحانی اشاره دارد. دولت لب مرزی بدین معنی است که اگر هفت دهم درصد آرا وجود نداشت، انتخابات به مرحله دوم کشیده می شد و آنگاه مشخص نبود چه کسی پیروز انتخابات است. لیکن ریشه یابی این کلمه نشان می دهد، استفاده از مضمون این واژه توسط روزنامه کیهان و جبهه پایداری صورت گرفته است. روزنامه کیهان در هفته اول پس از انتخابات ریاست جمهوری با مضمون پیروزی آرا ۰٫۷ درصدی در صدد سهم خواهی از دولت یازدهم بر آمد. غلامعلی حداد عادل در چند روز پس از انتخابات در نطق میان دستور خود گفت: “۳۵۰ هزار رأی نگذاشت انتخابات به دور دوم برود “. همچنین چندی پیش وی در یک جلسه سخنرانی گفت روحانی فراموش نکند، با ۰٫۷ درصد آرا رئیس جمهور کشور شده است. در همین حال سایت خبرنامه دانشجویان ایران که در اختلاف افکنی در تشکل های دانشجویی ید طولایی دارد ۱۵ مرداد در واکنش به سخنان حجاریان گزارشی را با عنوان “از تعیین تکلیف حجاریان برای مصادره ۰٫۷ درصد رای و شعار اعتدال تا اولویت سازی مرعشی برای روحانی ” منتشر کرد. همچنین چندی پیش سایت جهان نیوز در یاداشتی به قلم عبدالله الماسی نوشت: “پیروزی لب مرزی حسن روحانی را باید آخرین میخ بر «تابوت تقلب» دانست که روز ۲۴ خرداد ۹۲، روی شانه‎‎های رأی‎دهندگان دلبسته به جمهوری اسلامی تشییع شد، نمازش را شیخ خواند و زیر انبوهی از «اعتماد ملت به نظام» دفن شد.” حال با توجه به استفاده از واژه دولت لب مرزی، حمید رسایی در جایگاه مخالف کلیت کابینه گفت: “برخی در حالی امروز برای دولت لب مرزی یقه پاره می‌کنند که تا دیروز در تریبون‌های خود کمک به دولتی با ۶۵ درصد آرای مردم را وکیل‌الدولگی می‌دانستند”.

بدون شک اگر اتفاق های روزهای پایانی انتخابات رقم نمی خورد ممکن بود حداقل ۰٫۷ درصد به ارا دکتر روحانی اضافه نشود. حوادثی از قبیل: حمایت آیت الله هاشمی و حجت الاسلام و المسلمین خاتمی، کناره گیری دکتر عارف از عرصه انتخابات و حمایت اصلاح طلبان و اصولگرایان معتدل. اما آنگونه که به نظر می رسد، کسانی که در استفاده از مضمون این واژه مغفول مانده اند، خواسته و یا ناخواسته به دنبال تحلیل و تجزیه عملکرد انتخاباتی دکتر روحانی نیستند. بلکه هدف آنان پشت کردن به آرا عمومی مردم و حماسه سیاسی مد نظر رهبر انقلاب است. از اینرو استعمال از این واژه، پروژه ای برای تضعیف روحیه به تمام عیار است.

معمولا کسانی در یک موضوع مدعی هستند، بایستی خودشان در نقطه حداکثری قرار داشته باشند. لیکن استعمال از مضمون این واژه که خوراک لذیذ این روزهای جبهه پایداری شده است، چیزی جز یک صدای طبل تو خالی نیست. آماری که در زیر مشاهد می شود نشان می دهد از اعضای جبهه پایداری تهران در مجلس شورای اسلامی، هیچ یک از آنان اکثریت آراء را در انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی بدست نیاورده اند. لیکن متوسط ۷۰ درصد از واجدین شرایط رای دهنده در تهران، قاطبه آنان را به عنوان نماینده مجلس شورای اسلامی نپذیرفته اند. در بهترین حالت این آرا غلامعلی حداد عادل و بیژن نوباوه قرار دارند. اما آنها هم به ترتیب با ۵۲٫۰۶ و ۵۶٫۳۴ درصد ارا مورد عدم استقبال اکثر واجدین شرایط قرار گرفته اند.

بنابراین گرچه سخن از دولت لب مرزی کاری بسیار مشمئز کننده و خطاست، اما کسانی می بایست دم از دولت لب مرزی بزنند که خود مورد استقبال اکثریت ارا قرار گرفته باشند. و در پایان میتوان به آنها گفت: ” کل اگر طبیب بودی، سر خود دوا نمودی”

انتهای پیام