درخواست 100 دانشجو: تغییر رییس دانشگاه سیستان و بلوچستان

متن کامل این نامه که در اختیار انصاف نیوز قرار گرفته و امضاهای آن به خواست نویسندگان محفوظ است، در پی می آید:

وزیر محترم علوم، جناب آقای دکتر فرجی دانا. با سلام. دانشگاه سیستان و بلوچستان دانشگاهی با کارنامه ی درخشان و با سابقه‌ای طولانی‌ست که لوح افتخارات علمی و فرهنگی‌اش مزین به نام اساتید بزرگی چون پروفسور خشنودی و عظیمی و … است. دانشگاهی که اگر سوء تدبیر و مدیریت از آن رخت بربندد، پایگاهی برای گسترش علم، فرهنگ و صلح در این خطه مرزی کشور خواهد شد و قبای قطب علمی جنوب شرق کشور را برازنده است. دانشگاه سیستان و بلوچستان، عنوان زیباترین دانشگاه کشور را یدک می‌کشد. همان گونه که مستحضرید در دانشگاه سیستان و بلوچستان نزدیک به 20 هزار نفر از جوانان کشورمان مشغول تحصیل می باشند و قطعا این جمعیت تحصیل‌کرده نقش مهمی در آینده ایران عزیزمان ایفا خواهند کرد.

حماسه سیاسی 24 خرداد بار دیگر نشان داد که مردم شریف ایران، به ویژه جوانان و جامعه دانشگاهیان به دنبال جنجال‌آفرینی، حرکات تند و ساختارشکنانه و جنگ‌افروزی، چه در عرصه داخلی و چه در عرصه خارجی نیستند. مردم ایران با انتخاب شایسته ی دکتر حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری نشان دادند که به اعتدال، میانه‌روی و خردگرایی پاسخ مثبت می‌دهند، به خصوص دانشگاهیان که از ظلم و جور برخی از روسای دانشگاه‌ها در این چند سال بسیار به تنگ آمده‌اند. حتما به عنوان عضوی از خانواده بزرگ دانشگاهیان کشور می‌دانید که در 8 سال گذشته با نام عدالت و مهرورزی چه اتفاقاتی در دانشگاه‌های کشور رخ داده است. در سال‌های گذشته تک‌روی‌های یک جناح سیاسی برای کنار گذاشتن بخش بزرگی از نیروهای قوی و جوان ایران، مشکلاتی به بار آورده است که قطعا بهتر از ما به آن آگاه هستید.

 دانشجویان و دانشگاهیان در انتخاب، به ثمر نشستن و تداوم شعارهای دکتر روحانی نقش مهمی ایفا کرده‌اند و البته زین پس نیز حفظ تعامل با مجموعه دولت و به خصوص وزارت علوم، تحقیقات و فناوری را وظیفه خود می‌دانند. امید است که این تعامل مانا، و نتیجه‌اش هم‌افزایی در فضای علمی و دانشگاهی کشور باشد. ما جمعی از دانشجویان و دانش‌آموختگان سال‌های اخیر دانشگاه سیستان و بلوچستان در همین راستا بر آن شدیم تا بخشی از آنچه در این چند سال بر این دانشگاه رفته است، به اطلاع شما، مجموعه دولت و مردم فهیم ایران برسانیم.

 – در 8 سال گذشته، فشارهای مسئولین، کمیته انضباطی، حراست و نیروهای خارج از دانشگاه بر فعالین دانشجویی چنان افزایش یافت که متاسفانه پیکر نحیف دانشجویان یادگارهای تلخی از این روزگار بر خود دارد. بخش زیادی از فعالین دانشجویی با احکام سنگین انضباطی و محرومیت از تحصیل مواجه شده‌اند که مشتی از آن را به عنوان نمونه‌ای از خروارها از آنچه در نهان و آشکار بر پیکر دانشگاه‌های سراسر کشور در این سالها رفته در ادامه می‌آوریم:

1- حکم تعلیق و محرومیت از تحصیل 8 نفر از فعالین دانشجویی و ممنوع‌الورود کردن آنان، به خاطر اعتراض صنفی برای حفظ امنیت دانشگاه و کرامت دانشجویان (ضرب و شتم یک دانشجو در حریم دانشگاه توسط افراد ناشناس در مهر 87 دلیل اعتراض دانشجویان بود که جوابشان تعلیق و زندان بود و ترفیع مسئول بی‌کفایت).

2- حکم تعلیق و محرومیت از تحصیل 11 نفر از فعالان دانشجویی و ممانعت از ورود آنان به دانشگاه، به خاطر عضویت در ستادهای انتخاباتی کاندیداهای مورد تایید شورای نگهبان، مهر 88.

3- احکام محرومیت از تحصیل برای 2 تن از فعالین دانشجویی و ممنوع‌الورود شدن، آذر 88.

4- حکم محرومیت از تحصیل برای 3 تن از فعالین نشریات دانشجویی، خرداد 89. 

5- حکم محرومیت از تحصیل برای حداقل 10 تن از فعالین دانشجویی، به علت حضور در تجمع صنفی، بهار 91

6- احضارهای مکرر فعالین دانشجویی به دفاتر معاونت دانشجویی، کمیته انضباطی و حراست.

البته شاید صدور احکام انضباطی حق و راهکار قانونی مسئولین باشد، اما در صدور این احکام کمترین توجهی به پروسه قانونی صدور نشده است.

1- مراحل قانونی که در آیین نامه انضباطی وزارت علوم آمده طی نشده‌اند (احضار دانشجو و اعلام اتهام، اخذ دفاعیات وی، حضور متهم در جلسه کمیته انضباطی و تسلیم دفاعیه)

2- در بسیاری از موارد، برای هیچ کدام از احکام حتی یک مصداق مبهم هم آورده نشده است. بلکه با نگاهی کاملا مسلط تنها احکامی صادر و به دانشجویان ابلاغ شده است.

3- در بسیاری از موارد نوشتن دفاعیه بر پایه قوانین دانشگاه و قانون اساسی ملاک تجدیدنظر نبوده و تنها نوشتن ندامت‌نامه‌ و ابراز پشیمانی از اتهامی که مسئولین نسبت به دانشجویان وارد دانسته‌اند باعث تجدیدنظر و کاهش احکام شده است.

4- اعلام این احکام بعضا به شیوه‌های غیراخلاقی یعنی تماس در ساعات پایانی شب با خانواده دانشجویان بوده است تا از این طریق بتوانند دانشجویان را وادار به ابراز ندامت کنند.

 – (در این دوره فشار بر تشکل‌ها و نشریات دانشجویی مستقل افزایش یافت.

1- تعطیلی انجمن اسلامی دانشجویان، سال 88.

2- توقیف تعداد زیادی از نشریات دانشجویی در طی این سال‌ها.

3- تعطیلی شورای صنفی دانشجویان و جلوگیری از برگزاری انتخابات شورای صنفی از سال 87 به بعد.

4- تعطیلی صندوق تعاونی دانشجویی امیت ساهگ که به دانشجویان بلوچ وام قرض الحسنه پرداخت می کرد. سال 91.

– در این دوره بخشی از اعضای هیئت علمی دانشگاه که به لحاظ علمی صلاحیت ارتقا درجه داشته‌اند، به دلیل تسویه‌حساب‌های سیاسی و به بهانه حمایت از کاندیداهای مورد تایید شورای نگهبان در سال 88 از این حق خود محروم مانده‌اند.

– در چند سال اخیر پروژه‌های عمرانی دانشگاه که در دوران ریاست آقایان دکتر رستمی و دکتر اکبری آغاز شده بود، تقریبا به حالت تعطیل در آمده است. ضمن اینکه سومدیریت باعث شده ساختمان سلف سرویسی که ساختش سالها وقت و هزینه گرفته و در دوران مدیریت دکتر اکبری راه‌اندازی شده بود، تغییر کاربری داده و تبدیل به سالن امتحانات شود.  

– فشار به پرسنل اداری دانشگاه افزایش یافته و از جمله آنان می‌توان به مشکلاتی نظیر قطع اضافه کار، ذخیره نشدن مرخصی کارکنان، مرخصی اجباری در تابستان، بی حرمتی و بی احترامی به کارکنان، عدم اطلاع امور اداری دانشگاه از قوانین و سلیقه‌ای عمل کردن آنها و برخورد بد مسئولان دانشگاه با کارمندان و هم‌چنین عدم تمدید قرارداد کارکنان بالای 15 سال سابقه کار اشاره کرد. 

 در طول سال‌هایی که موارد فوق اتفاق افتاده است، جناب آقای دکتر رضوانی، ابتدا در سمت‌ معاونت دانشجویی و سپس سرپرستی و ریاست دانشگاه حضور داشته‌اند. ما، جمعی از دانشجویان و دانش‌آموختگان سال‌های اخیر این دانشگاه، مطمئنا قصد تخطئه چهره علمی جناب آقای دکتر رضوانی، ریاست فعلی دانشگاه را نداریم. بلکه کارنامه سیاه ایشان در مواجهه با دانشجویان، ایجاد جو بسته، بستن درب های دانشگاه بر دانشجویان و باز نمودن همه مجاری به روی نیروهای خارج دانشگاه برای خفه کردن آخرین نفس های امید در دانشگاه را هم‌نوا با شعارهای دولت یازدهم و عمل‌کرد درخشان وزیر محترم علوم نمی بینیم، تنها به واسطه این گزارش خواستار انتصاب شخصی هماهنگ با سیاست‌های دولت تدبیر و امید هستیم تا بتواند با گشایش فضای نقد، تکریم فعالین دانشجویی و نگاه علمی و فرهنگی به دانشگاه، امید مورد نظر ریاست محترم جمهور و مردم را در دانشگاه‌ زنده نماید.