هاشمی به آگاهی مردم مي‌بالید
حامد طبیبی در روزنامه ی شرق درباره ی درگذشت آیت الله هاشمی رفسنجانی نوشت:
سال‌های ٨٤ تا ٩٢، سال‌های هشدار و انذار «آیت‌الله» پیرامون شرایط ایران بود. دورانی که چهار سال آن، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام بر کرسی ریاست مجلس خبرگان رهبری هم نشسته بود. فرازوفرودهای آن سال‌ها اما چهره باسابقه سیاسی ایران را گوشه‌نشین نکرد. برعکس آنان که عمر دولت خود را با حمله به نام و نشان هاشمی گره زده بودند، دوامی نداشتند، چرا که ایران در خطر قرار گرفته بود و مردم این واقعیت تلخ را درک کرده بودند.
سه سال بعد در روزهای سرد و پربیم‌و‌هراس زمستان سال ٩١ وقتی نظریه‌پردازان جریان اصلاحات با توجه به فضای نابرابر آن روزها، فقط حضور آیت‌الله هاشمی یا رئیس‌جمهور دوران اصلاحات در انتخابات ٢٤ خرداد ٩٢ را راه چاره گذر از بحران می‌دانستند، همه نگاه‌ها باز هم به ورودی مجمع تشخیص مصلحت نظام دوخته شده بود؛ وقتی با مشورت و هم‌فکری رئیس‌جمهور دوران اصلاحات، این بار بر دوش رئیس‌جمهور دولت سازندگی گذاشته شد، سیل دیدارهای اقشار مختلف با آیت‌الله آغاز شد. با دقت مثال‌زدنی و با استدلال و آمار، آنچه را بر کشور در آن دوران هشت‌ساله گذشته بود، روایت می‌کرد و از راه‌های بازگشت به پیش از آن می‌گفت. در یکی از دیدارهایی که با جمعی محدود میهمانش بودیم، از ایشان پرسیدم واقعا امکان بهبود شرایط وجود دارد؟ تأکید کرد لحظه‌ای تردید ندارم که آگاهی مردم، هر مانعی را از سر راه توسعه بر خواهد داشت و این آگاهی، در هیچ دوره‌ای در ایران مانند امروز نبوده است. او روز ثبت‌نام در موج جمعیت میدان فاطمی و در جای‌جای ایران، اثر این آگاهی را به رخ همگان کشید. آیت‌الله تا واپسین لحظات حیات، به این آگاهی بالید، دولت برخاسته از آن را ستایش کرد و تکلیف امید و همبستگی برای اعتلای ایران را به همه یادآوری کرد. ناباورانه، با بهت و اندوه، جملات او را تکرار خواهیم کرد.
انتهای پیام
