اصلاحات آهسته و پیوسته یا تند و ورشکسته
انصاف نیوز، علی اصغر شفیعیان: آغاز سال 97 است، مصطفی تاج زاده از «نقطه‌ی عطف/حذف» سخن می‌گوید در میانه‌ی نوسان دلار و بحران‌هایی دیگر. ادبیاتی عجیب و احساسی که سر سوزنی با ادبیات لیدر اصلاحات – سیدمحمد خاتمی – همخوانی ندارد.
سال 92، یک سال و چند ماه پس از تک رای خاتمی در دماوند، او و مرحوم هاشمی توانستند در غیاب موسوی و کروبی، افکار عمومی را به شرکت در انتخابات و انتخاب حسن روحانی اعتدالگرا ترغیب کنند. آن وقت، آقای تاج زاده حاضر به شرکت در انتخابات نبود، چه برسد به روحانی رای بدهد.
البته گفته شد که شب آخر او رای خود را در زندان به صندوق انداخته اما انداخته باشد یا نه، رای او تا دو روز پیش از آن، تحریم انتخابات بود؛ گفتمانی که شکست خورده بود و اکثریت مردم از آن انتخابات تا همین امروز راهی میانه به لیدری خاتمی و مرحوم هاشمی برگزیده‌اند، به امید فردایی بهتر.
خوب یا بد، اما اکثریت حاضر به پیروی از شعارهای تند نیستند، چه در میان اصلاح طلبان و حتی در میان اصولگراها. در این وضعیت، آقای تاج زاده توییت کرده است:
«به نقطه‌ی عطف/حذف یکی از دو دولت نزدیک می‌شویم. یا دولت پنهان با کنارزدن دولت قانونی، ارکان حکومت را در دست می‌گیرد یا مجبور به عقب‌نشینی میشود».
منظور او از رقیب دولت روحانی، چیزی به نام «دولت پنهان» یا واضح‌تر، سپاه و نهادهایی است که مدیریت آنها در اختیار اصلاح طلبان و دولتی‌ها نیست. حالا هم به قول او، وقت آن رسیده که یکی آن دیگری را حذف کند.
این نگاه حذفی آیا عملی است؟ آیا فردایش قابل پیش بینی است؟ اصلا تغییرات یک شبه مطلوب است؟ بازی برد و باخت با سرنوشت ملت، عاقلانه است؟
آیا بیان چنین تصوراتی در قالب پیش بینی یا مطالبه، آن هم با ادعای اصلاحات، تصویر مردم از اصلاحات اعتدالگرا را مخدوش نمی‌کند؟ آیا طرح این تصورات که به نظر تخیلی می‌آید، مقاومت را در برابر دولت روحانی زیادتر نمی‌کند؟
گفتمان خاتمی به عنوان لیدر اصلاحات، همیشه آهستگی و پیوستگی بود؛ نه تندروی‌های بی حاصل که فقط حساسیت‌زا و تنش‌زاست. همچنان که در سیاست خارجی، گفتمان دولت خاتمی را دولت روحانی و کل جمهوری اسلامی پیش گرفته‌اند وگرنه برجامی در کار نبود.
جدای از اقلیتی تندرو در جناح اصولگرا، اما جمهوری اسلامی از بالا تا پایین با سیاستی عقلانی و به دور از احساسات، به خاطر منافع ملی با آمریکا هم بده بستان کرد و حاصلش شد برجام؛ البته امروز آمریکا و جهان و ما دچار پدیده‌ی ترامپ شده‌ایم.
هر چقدر روحانی به نمایندگی از رای مردم به اعتدال، به دنبال تنش زدایی در داخل است و دایره‌ی ائتلاف میانه‌روهای اصلاح طلب و میانه‌روهای اصولگرا در حال گسترش است اما گویا برخی دوستان علاقه دارند حتی با «شیر یا خط» هم که شده، امید رای دهندگان را به «خط پایان» برسانند. در خوش بینانه‌ترین حالت، بازی متصور آقای تاج زاده، یک ریسک بزرگ است؛ خود این ریسک، ضد امید است.
در این وضعیت بحرانی کشور، ای کاش کسانی که می‌توانند تاثیر مثبتی بگذارند، از شعارها و مطالبات پوولیستی دست بردارند؛ که مثلا مگر روحانی نگفت تلگرام فیلتر نمی‌شود؟! یا چرا قیمت دلار کنترل نشد؟! یا چرا حصر شکسته نشد؟ خب به همان دلیل که سال 83 خاتمی و کروبی گفتند انتخابات مجلس هفتم را به دلیل آن ردصلاحیت‌های گسترده‌ی آقای جنتی برگزار نمی‌کنند و کردند و دلایل آن را هم گفتند. به همان دلیل که در دولت آقای خاتمی که شما مدیرش بودی آیت الله منتظری حصر شد و پنج سال طول کشید و کامل هم رفع نشد.
اگر احتمالش هم هست نباید گذاشت به «نقطه‌ی عطف/حذف» رسید، چه برسد به ذوق زدگی؛ این نوید فردایی بهتر نیست نوید فردایی بدتر است.
انتهای پیام
این عقب نشینی ها عوارض دارد! با تدبیر و امید منفعلانه به حریف میدان ندهیم! یادم می آید وقتی تاج زاده رییس ستاد انتخابات بود و می خواست هییت اجرایی را در مجلس ششم را به شو ای نگهبان ارایه دهد، شورای نگهبان رد و مخالفت می کرد و او جسورانه می گفت؛ اگر این لیست را رد کنید، لیست بعدی اصلاح طلبانه تر از فعلی خواهد شد و آن گاه پذیرفتند. برادر! با تدبیر و امید و اصلاح باید موانع را برطرف کرد.
کاش یک نفر اصلاحات را برای ما تعریف میکرد ، مردم اصلاحات را چنین می فهمند که به طور مثال ، اگر ماشینی در تصادف گلگیرش داغون شد میشود آن را صافکاری و اصلاح کرد ، ولی اگر ماشین به در پرتاب و صد تکه شد ، دم از اصلاح آن زدن یا خود فریبی است یا دیگرفریبی !
مثل این‌که شما هم نارضایتی و سرخوردگی اکثریت مردم از دولت روحانی و اصلاح‌طلبان را درک نکرده‌اید.همین حالا نیز اصلاح‌طلبان به‌خاطر مماشات با قدرت و محافظه کاری و فراموش‌کردن وعده‌های خود مورد انتقاد شدید قرار گرفته‌اند. حالا شما پیشنهاد کندتر حرکت کردن آنها را می دهید! کدام تندروی؟!! دیگر از این کندتر هم امکان دارد؟!