نظر بهشتی، عبدی، سلطانی دربارهی روز کارگر و معلم
«محمود بهشتی لنگرودی» (سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران)، «عبدالفتاح سلطانی» (فعال حقوق بشر) و «اسماعیل عبدی» (دبیرکل سابق کانون صنفی معلمان تهران)، که در زندان اوین در حال سپری کردن حکم حبس هستند، در یادداشتی دربارهی روز معلم و روز کارگر اظهار نظر کردند.
متنی که توسط «محمود بهشتی لنگرودی»، از زندان اوین به صورت تلفنی برای خبرنگار انصاف نیوز خوانده شده در پی میآید:
به نام خداوند جان و خرد
یازدهم و دوازدهم اردیبهشت در تاریخ مبارزات صنفی نقشی پررنگ و برجسته داشتهاند. یازدهم اردیبهشت روز جهانی کارگر و دوازدهم اردیبهشت روز ملی معلمان ایران است. تقارن این دو مناسبت فرصت ارزشمندی است برای ایجاد وحدت و انسجام بین دو قشر که سهم اصلی را در تولیدات اقتصادی و فکری هر جامعه برعهده دارند؛ و نزدیکی این نقشها در حدی است که شاید تفکیک سهم هر یک در تولیدات مذکور مقدور نباشد.
بیگمان دردها و دغدغههای مشترک این دو قشر شرایط را برای اتحاد هرچه بیشتر آنان جهت رسیدن به هدف مشترک -که همانا ارتقای سطح علمی اقتصادی و فرهنگی جامعه است- هموارتر میکند.
دوازدهم اردیبهشت سالروز شهادت دکتر ابوالحسن خانعلی (شهید مبارزات صنفی معلمان) است. این روز از دههی ۴۰ به عنوان روز معلم نامگذاری شد و معلمان مستقل و آزاد اندیش تلاش داشته و خواهند داشت که از فرصت ایجاد شده در جهت حمایت از جایگاهی که همواره مورد بی اعتنایی و بی مهری حکومتها و دولتها قرار گرفته است دفاع کنند و فارغ از برنامههای رسمی، کلیشهای، ملالآور و شعارگونهای که هر ساله توسط دولتمردان برگزار میشود به تحلیل و تبیین راههای غلبه بر مشکلات و نارساییهایی که آموزش و پرورش کشور را به روزمرگی کشانده و پیشتازان مبارزه با جهل و تاریکی را از شان و جایگاه واقعیشان دور کرده است بپردازند؛ اما این مهم جز در سایهی اتحاد، همدلی و استمرار مبارزات صنفی قانونمند به ویژه در چهارچوب کار تشکیلاتی میسر نخواهد شد.
به باور ما گام اول برای دفاع از شان و جایگاه معلم و همچنین اصلاح وضعیت آموزشی مدارس اصلاح اوضاع اسفبار اقتصادی و معیشتی معلمان است. تا زمانی که دغدغهی اکثریت قریب به اتفاق معلمان تامین حداقلهای یک زندگی شرافتمندانه باشد؛ هیچ تلاشی برای اصلاح مدرسه و به تبع آن جامعه به نتیجهی مطلوبی نخواهد رسید همانگونه که بهبود تولید داخلی نیز بدون رضایت شغلی کارگران ممکن نخواهد بود.
ما معتقدیم که کلید حل مشکلات جامعه در دست معلمان زحمتکش و کارگران پرتلاش است نه سیاست مردان و سیاست ورزانی که حفظ قدرت یا ثروت دغدغهی اصلی و همیشگی آنان بوده است.
به باور ما معلم واقعی معلمی است که در کنار دروس رسمی حقوق شهروندی، نقد و نقدپذیری، همدلی و اتحاد برای رسیدن به اهداف مشترک از جمله توسعهی پایدار و همه جانبه را به جامعه بیاموزد.
ما بر این باوریم که معلمان شجاع متفکر و آزاداندیش به جامعه درس شجاعت، خرد ورزی و آزاد اندیشی میآموزند و معلمانی که در برابر هرگونه شرایطی که ناروا بر آنها تحمیل میشود تسلیم میشوند ترس و تسلیم را به جامعه انتقال خواهند داد.
از دیدگاه ما معلم واقعی کسی است که نسبت به دردهای دانشآموزان جامعه حساس باشد و از دیگر سو جامعهای به رشد و بالندگی خواهد رسید که نسبت به دردهای معلمان فرزندان خود بی تفاوت و بی اعتنا نباشد و چه زیبا گفتهاند که هیچ جامعهای از سطح معلمانش فراتر نخواهد رفت.
محمود بهشتی لنگرودی، عبدالفتاح سلطانی، اسماعیل عبدی
انتهای پیام