محبیان: حرکت افکار عمومی به سمت رسانههای بیگانه، ضد امنیتی است
یک فعال سیاسی و رسانهای اصولگرا، ضمن اظهار اینکه بودجهی کافی به رسانههای داخلی تعلق نمیگیرد، دلایل بی اعتمادی مردم به این رسانهها و مرجع شدن رسانههای خارجی را برشمرد.
«امیر محبیان»، روزنامهنگار و فعال سیاسی اصولگرا، دربارهی اظهارات رییس جمهور که چندی پیش در دیدار با جمعی از اهالی رسانه، مبنی بر نگرانی از انتقال مرجعیت رسانههای داخلی به خارج از کشور مطرح کرده بود، گفت: اینکه آیا انتقال مرجعیت صورت گرفته و رسانهی خارجی برای مردم ما مرجعیت پیدا کرده یا نه، این خود جای بحث فراوانی دارد.
وی افزود: بزرگترین رسانهی ما رسانهی ملی است، خب اگر ما معتقد باشیم که رسانهی ملی ما نتوانسته مرجعیتی در داخل کشور داشته باشد، این یعنی اعتراف به یک شکست بزرگ و باید یک تحلیل جدی صورت بگیرد که چرا رسانههای بیگانه که منافعشان با منافع مردم ما یکسان نیست حرفشان بیشتر پذیرفته میشود؟!
محبیان در ادامه گفت: اگر این فرض را بپذیریم -که به نظر من از جهاتی جای خدشه در آن وجود دارد- باید چند نکته را در نظر بگیریم؛ یکی اینکه وقتی که امکان مانور برای رسانه نباشد که بتواند دیدگاههای مختلف را بدون هزینهی زیاد انعکاس دهد، طبیعتا با نوعی محافظهکاری برخورد میکند؛ محافظهکاری یعنی نوعی خودفیلتری در ارسال و انتقال اخبار. یعنی قطع کردن بعضی از صداها و عدم انتقال آنها؛ بنابراین رسانه در بازاریابی پیام دچار خدشه و مشکل میشود و نمیتواند مخاطب خود را راضی کند.
این فعال رسانهای افزود: نکتهی بعدی این است بخشی از قدرت فعالیت یک رسانه در حوزهی اطلاعرسانی به توان مالی او باز میگردد. یک رسانه باید قدرت این را داشته باشد که خبر را در اسرع وقت با بهترین کیفیت به دست بیاورد و انتقال دهد. وقتی که امکان مالیاش را نداشته باشد همه متکی میشوند به تعدادی از رسانههای موجود که به عنوان خبرگزاری خبر را تولید میکنند و نیروهای نخبه و قدرتمند در رسانه، که طبیعتا باید تامین هم بشوند، کمکم به حاشیه میروند و رسانه فاقد نیروی کیفی لازم میشود.
وی تاکید کرد: طبیعتا وقتی از کیفیت کاسته شد، مدیریت محتوا به شکل مناسب صورت نمیگیرد و در نهایت مخاطب از دست میرود. بنابراین این سوال را باید از رییس جمهور محترم پرسید که شما برای تقویت رسانههای موجود ما که بتوانند مخاطب را جذب کنند و اجازه ندهند که به سمت رسانههای بیگانه که فعالیتهایشان کاملا امری ضدملی و ضد امنیتی است بروند، چه کردید؟
محبیان در توضیح راهکار برای کارآمدتر کردن رسانههای داخلی، گفت: دو کار میتواند صورت بگیرد؛ یکی اینکه این رسانهها از لحاظ توانمندی قدرتمند شوند، حمایتهایی صورت بگیرد که این حمایت به شکل کیفی خود را نشان دهد و دوم اینکه به رسانه اجازهی مانور دهند. رسانه باید آن حدی از آزادی و اختیار را داشته باشد که در خطوطی وارد شود که برای مخاطب جذابیت دارد و در عین حال میتواند مخاطب را هم جذب کند که در لحظات حساس، وقتی که گوشهای مناسبی داشته باشد میتواند پیام را به او برساند. اما وقتیکه ما جلوی جذب مخاطب را بگیریم، طبیعتا در زمان لازم که رسانه میتواند اخبار درست را بفرستد، مخاطب لازم را به دست نخواهد آورد.
وی در پاسخ به این سوال که اختیارات رییس جمهور آیا به آن میزان هست که این روند را اصلاح کند، گفت: اختیار رییس جمهور در کشور ما بسیار زیاد است؛ برخلاف اینکه پیش از این میگفتند که رییس جمهور تدارکاتچی است و امثال این حرف، بسیار بیربط است؛ چون همین افرادی که میگفتند رییس جمهور تدارکاتچی است و اختیاری ندارد، در زمان احمدینژاد میگفتند که او دارد با اختیاراتی که دارد دیکتاتوری میکند. پس رییس جمهور قدرت بسیار زیادی دارد. وقتیکه شما بدانید کلیهی رسانههای ما ظرف سال گذشته، چیزی حدود دو میلیارد بیشتر کمک دریافت نکردند ماجرا را روشن میکند، این دو میلیارد تومان را اگر بیاورید و در سطح کل بودجهی کشور در نظر بگیرید، میزان حقارت قضیه مشخص میشود.
آقای محبیان اضافه کرد: شما انتظار دارید با این مقدار بودجه چه چیزی تغییر پیدا کند؟ یعنی با بودجهای به این محدودی رسانه چه حرکتی میتواند انجام دهد؟ رسانهی ما که یک بازار اقتصادی ندارد که بتواند از طریق جذب آگهیهای گسترده خودش را پوشش دهد، رسانه در کشور ما کار فرهنگی است، نه کار اقتصادی و این کار فرهنگی فقط ضرر زا است و هیج منفعتی ایجاد نمیکند. لذا کسانی که کار فرهنگی میکنند فقط دارند هزینه میکنند. دولت بیاید بگوید که برایم مهم نیست و این را رهایش کند؛ نهایتا با دومیلیارد تومان میخواهد سرو ته قضیه را هم بیاورد؛ خب اگر دومیلیارد تومان را تقسیم کنید بین چند هزار رسانه که هستند، چه انتظاری میتوانیم داشته باشیم که کار و تغییری صورت بگیرد.
وی در ادامه گفت: دولت امکان بسیار زیادی دارد، فقط شما بروید ببینید که بودجههایی که دارد میدهد در خود دولت به بعضی از موسساتی که هیچ اثری ندارند، بودجهها چندصد میلیارد تومان است؛ بخشی از آن را بیاورند به رسانههایی که دارند عملیاتی فعالیت میکنند و مرجعیت را به داخل کشور بازگردانند؛ فقط توضیح دادن و غصهها را گفتن که مشکلی را حل نمیکند، به جای توضیح مساله مسوولان کشور ما به سمت حل مساله بروند.
این فعال سیاسی اصوگرا تصریح کرد: حتما بخشی از این مشکل به امکانات مالی باز میگردد که رسانهها بتوانند نیروی نخبهی لازم را جذب کنند نه اینکه نیروی خودشان را هم کمکم مجبور شوند دفع کنند چون ندارند که بودجهشان را بدهند. بعد میگوییم چرا رسانههای خارجی؟ شما بروید رسانههای خارجی را چک کنید و ببینید که آیا کل رسانههای ما به اندازهی یک رسانهی غربی توان مالی دارد؟ ندارد! درست است که آنجا دولت حمایت نمیکند ولی امکان جذب سرمایه در یک محیط سرمایهداری بسیار گستردهتر است. نه در فضای ما که اگر رسانهای کار اقتصادی انجام دهد فورا با نگاهی بد دیده میشود؛ بنابراین برای کار فرهنگی هم باید هزینه دهند.
محبیان در آخر تاکید کرد: وقتی که میگویند حرکت افکار عمومی به سمت رسانههای خارج از کشور یک حرکت ضد امنیتی است، برای حفظ امنیت لزومی ندارد حتما پلیس باتوم و اسلحه بخرد، یک بخشی از هزینه را بگذارند رسانههای خودمان را تجهیز کنند تا این فضای ضد امنیتی به فضایی مناسب تبدیل شود.
سلام-نمی خواهم از مطبوعات قبل انقلاب تعریف کنم ولی آنزمان دوره راهنمائی درس می خواندم روزی ده ریال پولی توجیبی می گرفتم معمولا یک روزنامه می گرفتم می خواندم سپس پس می دادم و روزنامه آیندگان کیهان اعطلاعات رستاخیز و….امی گرفتم ومی خواندم از پولیساریو گرفته تا نامبیا تا ردزیای آنزمان از سومالی زیاد باره تا جنگهای اریتره از جنوب فیلیپین گرفته تا اخبار کوبا و رقابتهای شوروی وامریکا در نقاط مختلف جهان را باترجمه مقالات از روزنامه های مختلف جهان را چاپ می کردند و….البته تبلیغات رژیم پهلوی که گاهی مدعی می شدند در آینده نزدیک به قدرت اقتصادی جهان در منطقه وجهان مبدل می شویم آنروزها خودشان را با ژاپن مقایسه می کردند این روزها با …امروزه روزنامه که می خریم خبری نیست اطلاعات کافی نمی دهند در مورد مسائل مهم کشور حرفی برای گفتن ندارند همان اخبار تلوزیون دولتی هست وبس گویا همه ملت شاگرد کلاس اول ابتدائی آنهم با درصد هوشی پائین می باشند خوب معلوم است مردم به اخبار ماهواره پناه می برند آنزمان بی بی سی بارادیو ضررش کمتر بود
تمام مشکلات رسانه ملی در کمبود بودجه خلاصه میشود ، بسیاری از اخبار دم دستی را رسانه ملی پوشش نمیدهد ؟!
باید دید مراد از امنیت، امنیت چه کسی اتست. اگر مراد امنیت کشور است، رفتار، گفتار و کردار بسیاری از مقامات ضدامنیتی است.
مگه مسبب این وضعیت رئیس جمهوره؟ چرا باید از او سوال کرد؟ …