نقدی بر اظهارات رحیم‌پورازغدی: مذاکره نه بی‌شرفی است، نه بی‌شعوری
روزنامه شرق در یادداشتی به قلم علی‌اصغر کیمیایی نوشت: حسن رحیم‌پورازغدی درباره مذاکره با آمریکا گفته است «عده‌ای هم از داخل که شرف ندارند و تا کل ایران را تحویل ندهند دست‌بردار نیستند، می‌گویند برویم دوباره مذاکره کنیم، اگر کسی شعور سیاسی داشته باشد، نباید از مذاکره حرف بزند». (روزنامه رسالت ۱۳۹۷.۵.۱۴ صفحه دوم)
در نقد اظهارات فوق، نکات زير ارائه مي‌شود:
– چرا پيامبر اسلام حضرت محمد(ص) در چندين مورد با مشرکين و کفار قرارداد «پيمان صلح» بسته و اجرا مي‌کند؟
– چرا حضرت علي(ع) ۲۵ سال سکوت مي‌کند؟
– چرا امام حسن(ع) با معاويه صلح مي‌کند؟
– چرا امام رضا(ع) ولايت‌عهدي مأمون خليفه عباسي را مي‌پذيرد؟
به‌راستي در پاسخ به سؤال‌هاي فوق آيا توجيهي به غير از مسئله «واقع‌بيني» وجود دارد؟
براي رسيدن به اهداف، آرمان‌ها و ايده‌آل‌ها چاره‌اي به غير از واقع‌بيني نداريم.
اين‌که شرايط فعلي جامعه ايران چيست و آيا بايد با آمريکا مذاکره کرد يا خير، مسئله‌اي سياسي است که تشخيص آن با کارگزاران و کارشناسان مسائل سياسي-خارجي است. در صورتي که اين کارگزاران با عنايت به واقعيت‌هاي موجود ايران و جهان به اين نتيجه رسيدند که بايد با آمريکا مذاکره کرد، اين ديدگاه حاکي از بي‌شرفي و بي‌شعوري نيست.
انتهای پیام
سلام–این آقای رحیم پور ازغدی زیاد مطالعه کرده اما به نظر من اشراف سیاسی ندارند ایشان باید بدانند خداوند گاهی برخی دشمنان ومنافقان را بوسیله دشمنان دیگرش دفع فرموده که اگر اینگونه نبود نامی از اسلام بخصوص تشیع در جهان باقی نبود و قرآن هم مانند کتب آسمانی دیگر تحریف شده بود مثلا ما که موقع پذیرش قطعنامه جنگ با صدام چگونه فکر می کردیم ولی دیدیم نتیجه آن پذیرش صلح در اندک زمانی سبب گردید صدام اعدام شود وشیعیان در عراق بعد چهارده قرن زمان خلافت شش ماهه حضرت امام حسن (ع) همچنین حکومت مختار پقفی قدرت سیاسی را به دست بگیرند و….شاهد راهپیمائی عظیم اربعین شدیم -از آقای پور ازغدی می پرسم اصل پانزده قانون اساسی در خصوص تدریس به زبان مادری در کلیه سطوح تحصیلی در کنار زبان رسمی تمام حق مطللب را ادعا کرده در صورت مثبت یا منفی بودن پاسخ بفرمائید در این مورد نظر شما چیست وچرا در این مورد سخنی نفرمودید آقای ازغدی باید بدانند وآگاه باشند حاکمیت بامذاکره یا عدم مذاکره به خطر نمی افتد حضرت علی (ع) فرمودند حکومت عادل حتی اگر کافر باشد دوامش زیاد خواهد بود ولی حکومت اسلامی وخداشناس اگر عدالت را در تحت حاکمیت خودش برقرار نکند مورد خشم خدا قرار می گیرد بگذارید مسئولین که اطلاعات کافی از شرایط دارند در مورد مذاکره یاعدم مذاکره تصمیم بگیرند
آقای رحیم پور خود را دانای کل می داند و لذا به اینگونه نقدها وقعی نمی نهد. لطفا خودتان را خسته نکنید.
وقتی سخنرانی آقای رحیم پور را کامل می خوانیم متوجه میشویم که ایشان با هر نوع مذاکره ای مخالف نبوده اند و نظرشان به مذاکراتی همانند برجام بوده است. در این مورد، بنده هم با ایشان موافقم. مذاکره ای که یک طرف همه چیز را نقد می دهد و امیدش به وعده های نسیئه است و مذاکره کننده محترمش بهترین تضمین را امضای جان کری و چند ملیتی بودن مذاکره می داند واقعا هم مصداق همان چیزی است که آقای رحیم پور فرموده اند.
در این باره مقالات زیادی نوشته شده و امثال آقای رحیم پور بسیاریش رو خونده و حرف از سواد سیاسی نزنید.
همه موارد صلح در زمانی بوده که اهل بیت ع گرفتار یک ملت بی شعور و شیعیان ضعیف و …بودن و مجبور به این کار بودن. اگر بگوییم که الان هم مثل زمان اهل بیت ع هست در واقع داریم به ملت را بی شعور و ضعیف و بی دین خطاب می کنیم که این درست نیست.
در زمان ما جبهه حق به اندازه مورد نیاز، طرفداران و جانبازانی دارد که مثل من ضعیف نباشند. اگر آزاده نیستیم آزاده ها را به بند نکشیم!
نکته ای هم اضافه کنم و اون اینکه بی شعوری و بی شرفی هم بخشی از واقعیاتی است که اکثر سیاست مداران دنیا منجمله برخی از داخلی ها را در بر گرفته. این ها هم واقعیت هست اگر از توهم بیرون بیایند. البته هیچ کس نمی گوید من بیشعور یا بی شرف هستم،بلکه هزارتا استدلال مسخره می آورد تا بی شرفی خودش را پشت یک منطق بی مبنا،پنهان کند.
خبیث را چو تعهد کنی و بنوازی
به دولت تو گنه می کند به انبازی
همه ی این مصیبت ها و فجایعی که حضور افراد کم اطلاع ولی پرمدعا در جامعه به بارآورده، نتیجه ی چاپلوس پروری و دیکتاتورمآبی کارگزاران فاسد و ضدمردمی است. سکوت در برابر اراجیف و خزعبلاتی که ایشان در سی سال اخیر به خورد نسل متعصب و هیجان زده و جوگیر و احساساتی مطرح کرده، کار به ماجراهای عجیب و مشکوک و سخنرانی مهندسی شده اش در تجمع طلتب و پاسداران کشاند!