انتقاد یک طلبه به مواضع مهدی صدرالساداتی
طلبه‌ای به نام علی محمد هوشیار در انتقاد به مشی «سیدمهدی صدرالساداتی» برادر عضو خبرگان و داماد عضو شورای نگهبان در فضای مجازی، در اینستاگرام خود نوشت:
روزگار عجیبی شده است، همین که راه رفتن را یاد گرفت، کمی هم بازوانش توانمند شد، اولین ضربه را به مادرش میزند! خب مادر است دیگر؛ نه دل نفرین دارد نه طاقت دوری… گوشه چشمش را آرام پاک میکند و چیزی هم نمیگوید… پسرها را میگویم… لابد شما هم دیده اید؟! چقدر هم با غرور این کار را انجام میدهند، گویی که کمر رستم دستان را شکسته یا گنده لات محل را ضربه فنی کرده اند!
بیچاره مادر! حالا باید داغ عاقبت بخیر نشدن بچه را هم به جان بخرد… شاید این یک قانون نانوشته است… نمک نشناسی را میگویم!… نمک میخورند و نمکدان میشکنند… شاید یادشان رفته که تمام استخوان هایشان با همین نمک نمکین شده… شما هم دنبال دلیلش هستی؟؟؟من هم نمیدانم! شاید میخواهند زورشان را نشان دهند؟ یا تزویرشان را مقدس جلوه دهند؟ یا زرشان را زیاد کنند؟ یا زر زدنشان را…؟ بگذریم!!! زیاد هم کلی گویی نکنم، همین آقای صدرالساداتی خودمان… نیتش جراحی است اما ندانسته دارد سلاخی میکند… نمکدان می‌شکند… آب به آسیاب دشمن می‌ریزد… تیشه بر ریشه تمامی داشته ها و نداشته ها میزند… سیاه نمایی میکند و در پایان کار؛ ژست “رابین هود” را به خود میگیرد…! ای کاش به جای نشان دادن چند ساختمان نوساز حوزه که نیاز اولیه هر مجموعه آموزشی در این عصر به حساب می آید و به جای فریاد وا اسلاما که خوردند و بردند و تجملگرا شدند… و به جای بزرگنمایی مشکلات آموزشی یا اخلاقی طلاب…! عکس صدها حوزه مخروبه را و عکس سفره کوچک هزاران طلبه درد کشیده را و عکس محرومیت های بیشمار خانواده های طلاب را به نمایش میگذاشت و آنگاه دندان میفشرد و گردن فراخ میکرد و صدا بر می آورد که چرا اینهمه محرومیت را برای طلاب و حوزه ها روا داشته اید؟! روی سخنش هم معلوم است که با چه کسی باید میشد… آیا برای یاری مظلوم، بر سر مظلوم فریاد میکشند؟ یا در برابر ظالم می ایستند؟
گفت شخصی خوب ورد آورده‌ای
لیک سوراخ دعا گم کرده‌ای!
آقای صدر الساداتی، بچه ای که از “کاه کوه” بسازد و آن را جار بکشد، مستحق خوش نامی نیست و به یاد داشته باش که من و شما در همین حوزه ها قدم به عرصه وجود گذاشته ایم و این حوزه بوده است که مانند “مادری مهربان” ما را بزرگ کرد و توان بخشید… و اکنون نوشتنت را، گفتنت را، نترسیدنت را، آبرویت را و همه داشته هایت را مدیون همین مادر صبور هستی… پس سزاوار نیست سلاخی اش کنی!
اگر عصای شما اعجازی دارد، شفا دهید، بر ملاجش نکوبید!
#صدرالساداتی #اشرافی_گری #تجمل #راه_اشتباه
انتهای پیام
هرچند نوشته های ان یکی چندان اعتباری ندارد ولی من ارتباط این نوشته را با موضوع تیتر مورد بحث نیافتم شما چه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
هر که نان از عمل خویش خورد
منت از حاتم طایی نبرد
نقد خیلی سطح پایین و سخیفی بود. نویسنده گویی خواننده را احمق تصور کرده است. سید صدرالساداتی ایراداتی دارد ولی الحمدلله حتی بوی این ایرادات هم در کارهای او نمی آید.