بقا یا کارآمدی؟

مهدی اسفندیار، فعال رسانه‌ای حوزه درمان، در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان “بقا یا کارآمدی ؟” نوشت:

“یکی از آفت های سیستم مدیریتی کشور ؛ میل به جاودانگی است که از یک تمایل طبیعی بشری به پدیده ی ناهنجار مدیریتی تبدیل شده و موجب شده است ؛مدیران کنار رفتن را چون جان دادن تصور کرده و چون غرق شده ای که چنگ به گیاه خشک می زند؛ برای ماندن دست به کارهایی بزنند که شیطان را متعجب می کند؛ از لابی های سیاسی تا تملق و دروغ و … وقتی جناب آقای روحانی دولت را در اختیار گرفتند سیاست اعتدال را در پیش گرفتند؛ سیاستی که به زعم بسیاری از کارشناسان امر می بایست با تکیه بر کارامدی و بکارگیری مدیران سالم از همه ی جناج ها و طیف ها و اقوام مختلف بارقه های امید را در چشمان مردم خسته از ناکارامدی و تنش زنده کند. اما در عمل مشاهده کردیم که سالم ترین افراد در هر دوجناح پس زده شده و به تدریج تحمل از کف داده و کنار رفته و سکان به دست افرادی بیفتد که میل به جاودانگی مدیریتی در انها بر همه تعهدات اخلاقی و … آنها غالب شده و نتیجه ی امر به گریز ستاری فرها؛ دادکان ها؛ توکلی ها و حافظی ها و …. ختم شود. مدیران ضعیف به جا مانده نیز به جای تکیه بر بدنه ی سالم و مطالبه گر و شریف؛ سعی کردند با رانت و امتیاز دادن به این و ان بر عرصه ی مدیریت تکیه بزنند و بمانند؛ اینچنین شد که از نه از روی مهربانی ؛ بلکه از روی ضعف و نیاز؛ پای عروس ها و دامادها و برادرها و خواهرها و …تا انتصاب افرادی که از مشاغل حساس و مالی و محرمانه منع شده اند تا مقامات سیاسی را به حوزه ی مدیریت باز کنند. شاید چراغی که شریعتمداری بر دالان تاریک هیئت مدیره های شستا تاباند به خوبی نشان دهنده ی وضعیت مدیریت؛ اعتدالی غیرمعتدل و غیرنرمالی باشد که در سایه ی سکوت نهادهای نظارتی؛ بزرگترین نهاد اجتماعی کشور را به گواهی مرکز پژوهش های مجلس به تهدیدی جدی برای کشور تبدیل کرد.

تهدیدی که ناشی از کیک متصور کردن سیستم مدیریتی کلان کشور بوده که هر بچه ای را توان فرو کردن پنجه در آن بود‌. به هرحال از این میل به جاودانگی و نتایج مخرب آن بر اداره ی امور در کشور خواهیم نوشت و اینکه چگونه این میل سبب می شود؛ یک پیرمرد بازنشسته بالای ۷۵ سالی که در دولت با سه شغل ظاهر شود.

اما اکنون حداقل در بزرگترین وزارتخاته ی دولت شریعتمداری باید به این سوال جواب دهد که برای بقا می جنگد یا کارآمدی؟! شریعتمداری قطعا باید به دلیل تضادی که تا کنون رخ داده پاسخگو باشد که به چه دلیل همان رویکرد گذشته برخلاف دستوراتش دوباره چشمک زنان در حال بازگشت است و برخلاف بخشنامه ی حمایت از فعالان مبارزه با فسادش؛ تصمیم گیری ها در دایره ای بسته و بدون توجه به بدنه ی به تنگ امده از ناکارامدی ها؛ گرفته می شود؟!

اکنون بیش از چهارماه از حضور مدیری که چهل سال بر مدیریت کلان کشور تکیه زده گذشته؛ سوالات فراوان است و انتظارها به حق؛ دست کم صحبت کنند و نگذارند؛ امید مردم بیشتر از این نقش بر آب گردد.”

انتهای پیام