ورزش چه کمکی به پیشگیری از افسردگی می‌کند؟
“اگر بخواهیم میزان اهمیت ورزش در سلامتی انسان را بررسی کنیم رد پای اثرات مفید آن را در پیشگیری، درمان و کنترل بسیاری از بیماری‌ها خواهیم یافت. امروزه تاثیرات مفید ورزش در زندگی انسان بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است.”
به گزارش ایسنا و به نقل از “ای بی سی نیوز”، یکی از سوالات اصلی در خصوص تأثیر ورزش بر سلامت بدن این است که آیا فعالیت بدنی باعث کاهش افسردگی می‌شود و یا اینکه آیا افسردگی باعث کاهش فعالیت بدنی می‌شود؟ این پرسش همچون سناریوی مرغ و تخم مرغ است و سوالی که دانشمندان را مدت‌های طولانی به خود مشغول کرده است.
در حال حاضر، به لطف قدرت ژنوم یک پیشرفته، یک مطالعه جدید منتشر شده در مجله روانپزشکی “JAMA ” اثبات می‌کند که انجام تمرینات ورزشی منظم اثر محافظتی در برابر افسردگی دارد.
محققان بیمارستان عمومی ماساچوست با توجه به داده‌های ژنتیکی ۳۰۰ هزار بزرگسال، دریافتند افزایش سطح فعالیت بدنی، شانس ابتلاء به اختلال افسردگی را پایین می‌آورد.
دکتر چوئی از بیمارستان عمومی ماساچوست در این خصوص می‌گوید: ” شواهدی مبنی بر اینکه فعالیت‌های جسمی بیشتر می‌تواند باعث کاهش خطر ابتلاء به افسردگی شود، پیدا کرده‌ایم.”
این تحقیق نشان می‌دهد که روزانه ۱۵ دقیقه فعالیت ورزشی شدید، می‌تواند خطر افسردگی را به میزان ۲۶ درصد کاهش دهد. به طور متوسط، انجام فعالیت فیزیکی بیشتر محافظی در برابر افسردگی است. در حالی که این مطالعه نشان داد فعالیت بدنی می‌تواند از افسردگی جلوگیری کند، هیچ مدرکی مبنی بر تأثیر افسردگی بر توانایی فرد در انجام ورزش یافت نشده است.
به گفته جوزف فیرث، یکی از پژوهشگران ارشد دانشگاه دولتی سیدنی که در این مطالعه دخالتی نداشته است، افراد مبتلا به افسردگی، همچنان در معرض خطر کاهش فعالیت بدنی هستند.
به طور کلی افسردگی به عنوان یک بیماری همه گیر در دنیا شناخته شده است، در نهایت این یافته‌ها می‌تواند طرح‌های بهداشت عمومی جدیدی را به منظور کاهش خطر ابتلاء به بیماری‌های مختلف ارائه دهد.
دکتر چویی تاکید می‌کند: ” در حال حاضر در حال بررسی این هستیم که فعالیت بدنی به چه میزان در گروه‌های گوناگون در معرض خطر، مانند افرادی که از نظر ژنتیکی به افسردگی و یا استرس مبتلا هستند، تأثیر دارد.
بنابراین تحقیق، دانشمندان توجه خود را به ژنتیک معطوف کردند. از آنجا که ژن‌های ما به طور تصادفی قبل از تولد و به طور عمده مستقل از عوامل محیطی و اجتماعی عمل می‌کنند، این تیم با بررسی افرادی که دارای انواع ژنتیکی مرتبط با افزایش فعالیت بدنی بوده‌اند، به تأثیر خطر ابتلاء به افسردگی پرداخت. استدلال آنها این بود که اگر ورزش باعث بروز افسردگی شود، افرادی که دارای ژن‌های خاصی که آنها را در معرض ابتلاء به افسردگی قرار می‌دهد، باشند باید نسبتاً کمتر احتمال افسردگی ایجاد شود. این دقیقاً همان چیزی است که محققان متوجه شدند؛ سطوح بالاتر فعالیت بدنی با ریسک پایین‌تر افسردگی ارتباط دارد.
محققان به دنبال این هستند که با بررسی ارتباط بین تمرینات ورزشی و افسردگی، می‌توانند با تغییر در فعالیت بدنی حتی در افراد دارای ریسک ابتلاء به افسردگی، مانعی ایجاد کنند یا خیر؟
انتهای پیام
