گوشی آیفون و رگ غیرت مبارزه با آمپریالیسم؟!
مهدی اسفندیار، فعال رسانه‌ای حوزه بهداشت و درمان در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «گوشی آیفون و رگ غیرت مبارزه با آمپریالیسم؟!» نوشت:
به عنوان یک پژوهشگر حوزه‌ی سلامت می‌گویم بدون هیچ تردیدی راهی که در این حوزه در چند سال اخیر طی کرده‌ایم به جایی رسیده است که صندوق‌های بیمه‌ای به شدت به بودجه‌های دولتی وابسته شده‌اند و در شرایط بحران ارزی؛ رکود و بیکاری هنوز آیین‌نامه‌ها به گونه‌ای نوشته می‌شوند که دستگاه‌های پرتابل نسل قبل رادیولوژی اروپایی جای تولیدات مدرن روز ما را می‌گیرند و ۳۵ قلم کالایی که اکثراً تولید مشابه داخلی دارند با ارز جهانگیری “۴۲۰۰” تومنی وارد می‌شوند تا تولید کننده با ارز آزاد مواد اولیه وارد کند و سر بر دیوار بکوید؟! افسوس که با وجود طغیان بحران و انباشت بدهی‌های چند ده هزار میلیاردی و با وجود تحصن پزشکان در سازمان مربوطه؛ می‌بینیم واحد متولی امر ماه‌هاست که مدیرکل ندارد؟!
اتلاف شدید منابع؛ مدیران چند شغله؛ معیارهای نامرئی و ناشناخته انتصابات مدیران ارشد و یافت نشدن یک مدیرعامل برای سازمانی ۴۳ میلیونی و تغییرات متعدد و بی برنامه‌ی ساختار و ردیف‌های بودجه و …. با گذشت قریب به دو سال از عمر دولت؛ چندش آورترین رویداد قابل تصور است که هیچ استرسی به رییس جمهور وارد نمی‌کند.
نمی‌خواهم سکوت کنم؛ مشفقانه و با صدای بلند می‌گویم؛ راهی برای سعادت متصور نیست در شرایطی که افشاگران در بیم و مختلاسان در “جیم” هستند؟! از این مدیریت به شدت افتضاح و بی‌شرم و بی‌برنامه و مدعی و طلبکاری که با وجود فساد آشکار در خصوصی سازی‌اش وقاحت و بی شرمی‌اش به حدی می‌رسد که منتقدان این فساد را به باد انتقاد می‌گیرد؛ راهی به سمت صلاح و رستگاری نمی‌بینم.
مسوولین؛ متولیان امر؛ دست از آمار سازی و تعقیب منتقدان برداشته و سر دوربین‌ها را به طرف سطل‌های زباله کج کنید؛ ببینید مشتریانشان چقدر زیاد شده است؟! مردمان عزتمندی که سر در زباله‌ها کرده‌اند؟! چه بگویم و چه بگریم از این وضعیت تأسف بار که با وجود این رنج کشنده؛ هنوز انتصاب آقازاده‌ها و زندگی لاکچری و حرف‌های انقلابی با محور مرگ بر آمریکا با گوشی‌های آیفون دیده می‌شود. هنوز برج سازی در ارتفاعات و رانت خواری در بانک‌ها با همان شرایط دوران اقتصاد نفتی و رانتی و… بدون ذره‌ای تعلل در جریان است و روزی نیست که در کمال قباحت؛ خبر چندشغله و چند رانت شغلی فرزندان مسوولینی که داعیه‌ی حفظ نظام را دارند نشنویم؛ دیگر در یک جنگ رسانه‌ای با مخالفان و معاندان؛ نایی برای وفاداران به انقلاب برای دفاع در برابر این نوع از وقاحت‌ها نمانده است، دیگر راهی؛ آیه‌ای؛ حدیثی؛ توجیهی برای ارائه به جوانانی که دلیل تضاد گوشی آیفون و کفش چنده میلیونی و فرزند خارج نشین و شعار مبارزه با امپریالیست را می‌پرسد نداریم؛ دیگر حتی عباسی و رائفی پور هم بریده‌اند و از الاغ زاده‌ها می‌گویند.
تو خود بخوان حدیث این مجمل
دیگر اصلاً نمی‌شود؛ رژه‌ی بیکاران؛ چپاول شدگان مؤسسات مالی؛ چپاول شدگان مؤسسات فروش خودرو؛ چپاول شدگان شاندیز و بحران آب زاینده رود و کولبری و … را سانسور کرد؛ متاسفانه همه‌ی اینها هیچ تلنگری به مسوولین نمی‌زند؛ چنان فضای ذهنی قطعیت پیروزی عملیات آزادی خرمشهر بر برخی از مسوولین چیره است که انگار شکستی به نام کربلای چهار نداشتیم؟!
ما نیاز به بسیج عمومی داریم: بسیجی برای گام دوم انقلاب و بازنگری در بسیاری از راه‌های اشتباه آمده و بازتعریف دوباره و تمییز متملق از دلسوز؛ ریاکار از متعهد؛ متزور از راستگو؛ باید منتقد را بر صدر نشاند و بر دهان متملق خاک پاشید؛ باید مدیران معذور از مبارزه با فساد را در زباله دان انداخت و چکمه‌های آهنین اصلاح را به تن کرد؛ باید پرسید از کجا آورده‌ای؛ باید مطبوعات به عنوان رکن چهارم دموکراسی جان تازه بگیرند؛ قطعاً جای منتقد نباید در عدالت قضایی در زندان باشد؟!
نمی‌دانم از کجا باید شروع کرد، بسیاری از دوستان دغدغه مند مبارزه با فساد معتقدند که باید حضور آیت الله رئیسی در رأس قوه‌ی قضاییه را به فال نیک گرفت و بی صبرانه منتظر ماند، باید دستگاه‌های نظارتی و قضایی هم خود پالایش شوند و هم پالایش کنند، کشور در جنگ تمام عیار اقتصادی و در محاصره‌ی پایگاه‌های دشمن است؛ راهی جز حساب کشیدن و کار حسابی نیست؛ نه با سلطان نمایی نوکیسه‌های بازار؛ بلکه با رونمایی از رانت خواران اصلی؟!
من آنچه شرط بلاغ بود گفتم
تو خواه پند گیر یا ملال
انتهای پیام
