پایانی بر حیات مادی فقیهی با ۳۵ سال قضاوت در شورای نگهبان

حجت الاسلام رشید داودی، طلبه حوزه علمیه قم و از شاگردان سیدحسن خمینی در یادداشتی تلگرامی به بهانه‌ی درگذشت آیت لله مومنی عضو شورای نگهبان نوشت:

از میان فقهای شورای نگهبان در میان اهل علم دو نفر بودند که جایگاه علمی آنها ثابت و مورد تایید بود:

یکی مرحوم آیت الله هاشمی شاهرودی

و دیگری آیت الله محمد مومن

و هر دو فقیه نامبرده در کمتر از سه ماه دار فانی را وداع گفته و رهسپار دیار باقی شده‌اند.

مرحوم مومن، قریب به ۳۵ سال در عضویت شورای نگهبان بود و بویژه پس از ارتحال امام خمینی (س) که نظارت استصوابی پدیدار شد، افراد زیادی را مورد قضاوت و در نتیجه واجد یا فاقد صلاحیت خواندند.

خوب باشد یا بد، خوشایندمان باشد یا نباشد، به جرات می‌توان گفت که شورای نگهبان در حال حاضر به دو علت، مهمترین و اثرگذارترین نهاد حاکمیتی است:

یک. برخورداری از ابزاری فراقانونی به‌نام نظارت استصوابی

دو. عدم شفافیت کاری و غیرپاسخگو بودن در قبال عملکرد بویژه در امور انتخاباتی

و بی گمان آیت الله مومن باتوجه به سبقه و وجاهت علمی، نقشی غیرقابل انکار در شورای نگهبان داشته است و درنتیجه در قبال همه‌ی تصمیمات این شورا، همچون سایر اعضا، مسوول بود و اگرچه در این دنیا محمل و مجالی برای استیضاح و پاسخگویی در قبال عملکردشان نبود، حال توشه بر دوش همچون مرحوم هاشمی شاهرودی و دیگر اسلافشان، در محضر الهی حاضر است و باید پاسخگوی تصمیمات و عملکردشان در تایید، ردّ و یا (مضحکه) عدم احراز صلاحیت‌ها و غیره باشد.

اگرچه در زندگی فردی ساده زیست بود اما فراموش نکنیم که میزان سنجش اعمال صاحبان مناصب در پیشگاه الهی و محکمه عدالت بیش و پیش از آنکه مرام و منش شخصی شان باشد، جایگاه حقوقی‌شان است که مستقیماً با حقوق مردم سروکار دارند. حقوق الناسی که به فرموده امیر مؤمنان علی(ع): خداوند آنها را مقدمه رسیدن به حقوق الله قرار داده است (جَعَلَ الله سبحانه حقوقَ عِباده مقدّمَةً لحقوقِه).

و امام صادق(ع) فرموده است: “مَن حبس حقّ المؤمن، اَقامَه اللهُ یوم القیامة خمسَمِأَة عامٍ علی رِجلَیهِ حتّی یسیلَ مِن عَرَقِه أَودِیةٌ…ثمّ یؤمَرُ به الی النّار! هرکس حق یک مؤمن را در نزد خود حبس کند خداوند در روز قیامت او را پانصد سال سرپا نگه می‌دارد آنچنان که سیلابهای عرق از او به جریان می‌افتد… آنگاه با فرمان به دوزخ افکنده می‌شود!”

همه‌ی ما (بویژه مسوولانی که هر گفتار، نوشتار و رفتار و عملکردشان مستقیماً بر همه‌ی شوون و امور مردم تاثیرگذار است مانند اعضای شورای نگهبان) باید به هوش باشیم که دیر یا زود، رهسپار این سفر و حضور در محکمه عدالت الهی خواهیم شد.

محکمه‌ای که در آن حقیقت فدای مصلحت، و آبروی افراد فدای اغراض و منافع سیاسی و… نمی‌شود.

انتهای پیام