راز موفقیت نیویورک تایمز چیست؟ | پاسخ سریع القلم
متن یادداشت محمود سریع القلم با عنوان «یادداشتی برای نوروز ۱۳۹۸: تلاش کنیم دقیق باشیم» که در وبسایت او منتشر شده به شرح زیر است:
اگر شخصی به طور مستقیم یا از طریق اینترنت، هر روز، روزنامۀ نیویورک تایمز را بخواند، متوجه چند نکته می‌شود:
۱) معنای رسانه چیست؟
۲) معنای خبرنگاری و گزارش‌نویسی چیست؟
۳) معنای آزادی بیان چیست؟
۴) معنای تفکیکِ قوا چیست؟
۵) و معنای «دقت» چیست؟
اولین شماره نیویورک تایمز در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۲۳۰ (۱۶۸ سال پیش) منتشر شد. ۳۷۹۰ نفر برای این روزنامه کار می‌کنند، در ۲۷ کشور نمایندگی دارد و جوان‌ترین خبرنگار آن ۵۱ سال سن دارد. اگر خواننده‌ای انگلیسی زبان بخواهد حدود ۵۰ صفحۀ روزانۀ نیویورک تایمز را مطالعه کند حدود ۵-۴ ساعت زمان می‌برد تا با طیفی از مسائلِ داخلی، تمام مناطق بین المللی، هنری، فرهنگی، و ورزشی آشنا و به روز شود، اما آنچه کلیدی است: دقتِ در آمار، جمله بندی‌های دقیق، واژگان استفاده شده، مفهوم سازی و طراحی برای فهم موضوعات است.
هیجان، احساسات، اغراق گویی، وارونهِ جلوه دادن، فقط ۲۰ درصد یک موضوع را گفتن و ۸۰ درصد را حذف کردن، نمای یک موضوع را حیله گرانه تغییر دادن (Dissembling)، قهرمان سازی، فرد محوری، بی انصافی، فقط یک بعد از یک موضوع را گفتن و پیچاندن مسائل، در حداقل خود است.
اصولاً فهمِ دقیق و همه جانبۀ یک مسئله، حداقل ۷۰ درصد آن است؛ سپس باید به راه حل فکر کرد. اگر شناخت مخدوش باشد، نمی‌توان پاسخ‌های دقیق پیدا کرد. وقتی داده‌ها (Inputs) اشتباه باشند، به طور طبیعی خروجی‌ها (Outputs) هم اشتباه خواهند بود. اگر مسئلۀ بیستم یک کشور به عنوان مسئلۀ یک آن جا بیفتد، عموم تصمیم گیری‌ها و اقدامات بعدی، وقت تلف کردن خواهد بود. اگر فردی، بنگاهی، کشوری و دولتی، مسئلۀ یک خود را با تفکر و دقت تشخیص ندهد، مجموعه کارها آب در هاون کوبیدن خواهد بود. دقتِ در شناخت سرنوشت ساز است. اطلاعات دقیق و بازبینی شده، شنیدن دیدگاه‌های مختلف، دقتِ بی نظیرِ حقوقی در قلم، فرد زدایی از فهم پدیده‌ها، اولویت دادن به فکر در مقابل فرد و عفتِ کلام، جز فرهنگ نیویورک تایمز است. اگر در شناخت خود و محیط دقیق و واقعی Objectivity)) نباشیم، به دور خود خواهیم چرخید.
بنابراین، در فهمیدنِ موضوعات می‌توان تلاش کرد تا:
۱) از هیجان و احساسات،
۲) وارونه جلوه دادن و
۳) فرد محوری فاصله گرفت.
بی دلیل نیست بیش از شش میلیون نفر در ۱۶۰ کشور هر روز صبح، نیویورک تایمز می‌خوانند؛ حتی بعضاً قبل از صبحانه.
انتهای پیام
جناب سريع القلم، چرا داريد سعي ميکنيد سياه نمائي بنمائيد!!؟ وقتي مملکت ، گل و بلبل است که نميتوان گفت مملکت مشکل دارد و گل و بلبل نيست! ميتوان گفت؟ لذاست که وقتي مسئولان مملکت از صدر تا به ذيل، ميگويند ما رکورد زديم ما رکورد زديم (دو بار تکرار ميکنند)، همه چي آرومه ، مردم ايران چقدر خوشبختند، اين داستان نويسي شما جائي و معنائي ندارد.