پاسخ محمد قوچانی به حاشیه‌های صفحه اول سازندگی
محمد قوچانی سردبیر روزنامه سازندگی در واکنش به برخی انتقادات به تصویر جلد روز گذشته‌ی این روزنامه از محمدعلی نجفی و همسر مقتولش میترا استاد نوشت:
این عکس جلد سازندگی نیست . عکس‌های جلد روزنامه‌های تهران و نیز صفحه اینستاگرام شبکه بی‌بی‌سی فارسی است که عکس‌های منتشر شده‌ی همسر متوفی دکتر محمد علی نجفی را در صفحه اول خود بازنشر کرده اند.
عکس‌هایی که آن مرحومه به صورت سلفی با آگاهی شوهرشان در صفحه منتسب به خویش منتشر کردند و به وفور در این یک سال در شبکه های اجتماعی بازنشر شده اند و دکتر نجفی هرگز آنها را تکذیب نکرد و خواهان جمع‌آوری آنها نشد و چون در فضای عمومی منتشر شده‌اند از لحاظ حرفه‌ای و قانونی مصداق عکس خصوصی نیستند و از لحاظ اخلاقی چون این دو ، همسر قانونی بوده اند حتی هنجار شکن نیستند اما نسبت به تظاهر بیرونی مسوولان جمهوری اسلامی متفاوتند.
همان تفاوتی که ظاهرا دکتر نجفی از طرح آن پرهیز نداشت اما برخی مخاطبان که خود بر همین نوع پوشش‌اند آن را هنجار شکن می خوانند! تا سازندگی را به چاپ عکس نامتعارف متهم کنند.
این یک عکس معمولی است که در عموم خانواده‌ها موجود است.
یک طیف سیاسی که در این دو سال جدایی نجفی از کارگزاران در شهرداری تهران به او نزدیک شدند و با نادیده گرفتن حوزه خصوصی ایشان او را قربانی اهداف سیاسی خویش ساختند حال با اغراض شخصی و نادیده‌گرفتن رسانه‌های دیگری که همین عکس را منتشر کرده‌اند با تمرکز بر سازندگی قصد انتقام از رسانه‌ای را دارند که نشان داده است به مصداق “حاسبوا قبل ان تحاسبوا “در نقد” تا جایی که بتواند ” مستقل عمل میکند.
ما مثل اصولگرایان نیستیم که اصلاح‌طلبی را یک قبیله بدانیم و چشم بر خطاهای خود ببندیم. حتی اگر خطاکار مردی خوش سابقه چون محمدعلی نجفی باشد که خود قصد جان خویش کرد و یک سرمایه ملی را از جبهه اصلاحات دریغ کرد.
تیتر دیروز ما البته فقط خبر بود و عکس؛ اما نقد، اول باید بر جبهه اصلاحات باشد که خود به این تخلف تشکیلاتی نپرداخت و نتوانست از تبدیل یک خطای شخصی به فاجعه‌ای سیاسی جلوگیری کند و آنگاه به جناح مقابل، که خطای یک اصلاح‌طلب را خطای جبهه اصلاحات می پندارد.
اما اصلاحات زنده است چون در آسیب شناسی اشتباهاتش پیشتاز و مسوولیت‌پذیر است. امیدوارم روزی اگر به خطای اصولگرایان پرداختیم این آزادی عمل وجود داشته باشد و عملکرد جانبدارانه‌ی رسانه های حاکمیتی در انعکاس یک طرفه این نوع اخبار، از متهمان “قهرمان ” نسازد که این خطایی بدتر است که با قاتل – هر چند که چون دکتر نجفی مردی محترم باشد – بیش از مقتول – هر چند که چون آن مقتوله، انسان ناشناخته ای باشد – همدردی کنیم.
و این از مصائب جامعه ای دوقطبی است که حتی قضاوت را به سیاست آلوده می کند .
انتهای پیام
