ضرورت بالانس آرمانهای انقلاب با کشش نسل فعلی

شهاب الدین حائری در یادداشتی تلگرامی با عنوان «ضرورت بالانس کردن آرمانهای انقلاب با کشش نسل فعلی» نوشت:

در آیه 65 سوره انفال ابتدا خداوند می‌فرماید: ای رسول، مؤمنان را بر جنگ ترغیب کن که اگر بیست نفر از شما صبور و پایدار باشند بر دویست نفر غالب خواهند شد و اگر صد نفر بوده بر هزار نفر از کافران غلبه خواهند کرد، زیرا آنها گروهی بی‌دانشند.

اما در آیه بعد با توجه به واقعیت و توان مسلمان چنین می‌فرماید: اکنون (پس از جنگ بدر) خدا بر شما تخفیف داد و معلوم کرد که در شما ضعف (ایمان) راه یافته، پس اگر صد نفر از شما صبور و پایدار باشند بر دویست نفر و اگر هزار، بر دو هزار آنان به اذن خدا غالب خواهند شد، و خدا با صابران است.

همین مسلمین که گاه ایمانشان هر یکی را برابر ده نفر مینمود وبعدا با پیدایش ضعفهایی یک به دو شدند در زمان امیر مومنان یعنی یعنی حدود 40 سال پس از ان سالها کار بجایی میرسد که امیر مومنان به کوفیان واصحاب خود میگوید کاش معاویه میپذیرفت ده نفر از شما را بدهم ویکی از یاران او بستانم.

عوامل مختلفی نظیر ضعف در ایمان متولیان امر و گرایش به بی عدالتی ایشان و ضعف در مدیریت و بر ملا شدن چپاولهای بیت المال و….بصورت طبیعی موجب شده در حدود 40 سال پس از انقلاب نیز ایمان وباور مردم به اسلام وانقلاب با افت شدیدی روبرو شود.

داب وعادت امیرمومنان واقع گرایی وبیان صریح ضعفهاست. (1)

به هر حال با آن مردم میشد کارهایی کرد که با این مردم نمی‌شود لذا بجاست با پذیرش ضعف‌های خودمان که به ضعف مردم در ایمان به حاکمیت و روحانیت انجامیده به نحوی به قدر توان فعلی مردم آرمان‌های انقلاب هم‌گون و بالانس شود زیرا خداوند تکلیف را بقدر آنچه داده طلب می‌نماید.
لایکلف الله نفساالا ما اتاها.

_______

1) امام علی(ع) در خطبه شصت و نهم نهج البلاغه در ملامت و مذمت‏ بعضى از يارانش فرموده است‏: «چه اندازه با شما مدارا كنم! همچون مدارا كردن با شتران نوبارى كه از سنگينى بار پشتشان مجروح گرديده و همانند جامه كهنه و فرسوده‌‌اى كه هرگاه از جانبى آنرا بدوزند از سوى ديگر پاره‏ مى‏‌گردد. هرگاه گروهى از لشكريان شام به شما نزديك مى‏ شوند هر يك از شما در را به روى خود مى‌‌بنديد و همچون سوسمار در لانه خود مى‏‌خزيد و همانند كفتار در خانه خويش پنهان‏ مى‌‌گرديد. به خدا سوگند! آن كس كه شما ياور او باشيد ذليل است و كسي كه با شما تيراندازى‏ كند همچون كسى است كه تيرى بى پيكان به سوى دشمن رها سازد. به خدا سوگند!جمعيت ‏شما در خانه‏‌ها زياد و زير سايه پرچم‌هاى ميدان نبرد كم. من مى‌‏دانم چه چيز شما را اصلاح مى‌‏كند ولى اصلاح شما را با تباه ساختن روح خويش جايز نمى ‏شمرم، (1) خدا نشانه ذلت را بر چهره‌ها و پيشانى شما بگذارد! و بهره‌هاى شما را نابود سازد. آن گونه كه به باطل متمايل و به آن آشنائيد به حق آشنائى نداريد و آن چنان كه در نابودى حق مى‌‏كوشيد براى از بين بردن باطل قدم برنمى‌‏داريد.»

انتهای پیام