صداوسیما به کجا می‌رود

علی رضا ایمانخانی، مددکار اجتماعی، در یادداشت ارسالی به انصاف نیوز درباره‌ی مسیر حرکت صداوسیما نوشت:

چند روزی است که از حوادث پارک پلیس، در شرق تهران و حواشی  آن می‌گذرد. ظاهرا سیر حوادث به طور خلاصه چنین است که چند دختر نوجوان با تقریب سنین پانزده سال، در حال آب بازی و هیجانات ناشی از آن بودند که چند مامور پلیس وارد ماجرا شده و مثلا در صدد نهی از منکر بر می‌آیند، که در آخر یکی از این عزیزان وظیفه‌ی ذاتی خود که همانا حفظ نظم و امنیت مردم است، را فراموش کرده  و یکی از این نوجوانان را با حالتی بسیار زشت و به دور از فرهنگ انسانی جامعه‌ی ما به درون خودرو پلیس می‌اندازد.

تا اینجای کار به لطف فضای مجازی مردم شریف کشور، فیلم را دیده و اعتراض خود را  از این عمل اعلام کردند و پلیس نیز علی رغم واکنش اولیه در بیانیه‌ی بعدی خود از عزل و بازداشت ماموران خاطی خبر داد تا به اصطلاح فضا تلطیف شود. 

ولی نکته‌ی مهم و خنده دار ماجرا، واکنش صدا و سیمای ملی است. تهیه‌ی گزارش از افراد حاضر در صحنه و ذکر این نکته که عمق فاجعه بسیار بالا بوده و تلخی ماجرا به حدی بوده که ماموران پلیس اگر به موقع نرسیده بودند تمام عذاب‌های الهی بر سر مردم ایران نازل می‌شد و ماموران پلیس نه تنها هیچ کار بدی نکردند بلکه مورد حمله نیز واقع شده و… که دیدن این قبیل گزارش‌ها از این رسانه نه تنها برای مردم عادی شده بلکه در بیشتر موارد بازخورد بالعکس داشته و حرف طرف مقابل را می‌پذیرند. 

حال بماند که ظاهر، افراد مورد نظر گزارش، چندان با ظاهر و گرایش فکری اهالی محل وقوع حادثه قرابت نداشته و با وجود تهیه‌ی گزارش در سر ظهر جملگی این خانم‌ها با چادر مشکی و حجاب کامل حاضر بوده (چیزی که حتی در گزارش‌ها و تصاویر راهپیمایی‌ها نیز مشاهده نمی‌شود و سعی می‌شود افراد با تیپ‌های متفاوت تصویربرداری شوند).  صدا و سیما در انعکاس این گزارش ظاهرا فراموش کرده که باید صدای ملت باشد و نه صدای بخش کوچکی از افراد و تفکرات جامعه. 

جا داشت صدا و سیما در انعکاس این گزارش جانب انصاف را گرفته و به بیان واقعیات بپردازد نه چیزهایی که احتمالا مدیران این رسانه را راضی می‌کند. 

ظاهرا این سازمان فراموش کرده که از بیت المال و پول تبلیغات این مردم اداره و ارتزاق می‌شود و به هیچ وجه شرکتی خودگردان نیست. (و اتفاقا بارها این انتقاد از سوی کارشناسان عنوان شده که تمام رادیو و تلویزیون‌های دنیا برای دولت‌ها موجبات درآمد مالیاتی هستند نه گیرنده‌ی بودجه و…)

بعد از عمل بسیار زشت مدیریت یکی از شبکه‌های این سازمان در حذف برنامه‌های نود و حالا خورشید که حداقل توانسته بودند بخش از مردم به خصوص نسل جوان را به پای تلویزیون بکشانند

حالا با پخش این سری گزارشات یکطرفه و قطع همکاری با مجریان و گزارشگران محبوب مردم، ظاهرا این سازمان اعتقاد دارد که سلیقه‌ی مردم برایش  چندان مهم نیست و هر چه را که خود صلاح بداند انجام می‌دهد و به هیچ شخصی و ناظری هم پاسخگو نیست.

ظاهرا مدیران این سازمان فراموش کردند که انتصاب مدیر این دستگاه از سوی رهبری نه تنها آنها را از پاسخگو بودن معاف نمی‌کند، بلکه خطر این مهم نیز وجود دارد که اشتباهات فاحش این نهاد از دید بعضی به پای رهبری نوشته شود. در ضمن مطابق قانون اساسی شورای نظارت متشکل از هر سه قوه ناظر بر عملکرد صدا و سیماست که قطعا رسانه‌ی ملی باید پاسخگوی این شورا باشد.

اگر چه صدا و سیما به لطف همین شیرین‌کاری‌ها مخاطبان خود را دو دستی تقدیم شبکه‌های ماهواره‌ای کرده و مردم در انتخاب مرجع خبر، اول به سراغ فضای مجازی رفته و بعد با خبر صدا و سیما تطبیق می‌دهند. نکته‌ی جالب در همین اتفاق آخر هویدا بود. نیروی انتظامی به عنوان متولی بیانیه داده و از عزل و دستگیری خاطیان خبر می‌دهد متعاقب آن صدا و سیما با تهیه گزارش در صدد تطهیر عمل خاطیان می‌شود. یعنی به این نکته توجه ندارد که آش آنقدر شور بوده که صدای آشپز در آمده است.

رسانه‌ی ملی نمی‌تواند با این رفتارها و اشتباهات رقابت سالمی با رقیبان نوظهور خود داشته باشد. مدیران این نهاد تا دیر نشده باید به خود آمده و به جای سانسورهای ناشیانه، هتک حرمت مفاخر ملی، بی احترامی به نگاه‌های متفاوت، تهیه‌ی گزارش‌های یکجانبه و دور از انصاف، ندادن زمان پاسخگویی به هیچ شخص و گروهی و… طرحی نو در انداخته و به فکر جذب نوجوانان و جوانان جامعه باشند نه دفع آنها.

انتهای پیام