اهداف مقامات امارات از سفر به ایران چیست؟

الاخبار نوشت: فارغ از اینکه کدام طرف پشت حمله بندر الفجیره امارات در خلیج عمان قرار داشته است، برای همگان مسجل شد که اگر صادرات نفت ایران ممنوع شود، دولتهای خلیج فارس هرگز قادر به صادر کردن نفت خود، از این مسیر نخواهند بود. این حمله، پیش درآمدی بر یک چالش بی سابقه شد و در ادامه، ریاض و ابوظبی آمریکایی ها را برای جنگ علیه ایران تحریک کردند.

به گزارش اعتدال؛ در ادامه این مطلب آمده است:‌اما با ساقط شدن پهپاد آمریکایی توسط نیروهای سپاه پاسداران ایران، واشنگتن آرزوهای هم پیمانان عرب خود را نقش بر آب کرد. در ادامه، اماراتی ها دریافتند که اگر آمریکایی ها در زمان حاضر به ایران حمله نکنند، هیچگاه چنین نخواهند کرد.

از این رو، ابوظبی به ناچار در سیاستهای خود انعطاف نشان داد و از استراتژی قدرت نظامی به استراتژی صلح، روی آورد. نشانه های این تصمیم امارات در سفر وزیر خارجه آن به مسکو و اعلام او در مورد اینکه تحقیقات در مورد حادثه الفجیره، به دقت، اشاره ای به طرف انجام دهنده آن نداشته است، پدیدار شد. به این ترتیب، امارات قصد داشت این پیام را به ایران برساند که قصد مقابله با تهران را ندارد.

در این راستا و در پی وقوع چند انفجار در بندر الفجیره” یک هیأت بلند پایه اماراتی به ایران آمد. مقامات تهران به اماراتی‌ها گفتند: ما با شما دیگر حرفی نداریم چون شما خطوط قرمز را زیر پا گذاشته اید. بنابر اعلام منابع دیپلماتیک مطلع، هیأت اماراتی که به نظر می‌رسد دوبار به تهران آمدند، سه پیشنهاد به تهران دادند و تصور نمی‌کرد که تهران با آن مخالفت کند. پیشنهاد نخست بازگشت روابط (ابوظبی- تهران) به حالت عادی، پیشنهاد دوم تأمین امنیت گذرگاه‌های دریایی برای عبور امن نفت کش‌ها از تمام کشورهای مشرف بر خلیج فارس توسط دو کشور و سومین که مهمترین پیشنهاد است، آمادگی ابوظبی برای خروج از یمن بود. اما اماراتی‌ها با شنیدن پاسخ قاطع و منفی ایران، ناامید نشدند و”عبدالله بن زائد” وزیر خارجه امارات به هنگام سفر به مسکو در ژوئن (خرداد / تیر) از مسکو خواست که تا میان ابوظبی و تهران میانجی گری کند.

به گفته منابع آگاه، به نظر می رسد تصمیم امارات برای خروج از یمن، جدی است و این امر، دلایلی دارد، که مهمترین انها عبارتند از:

1- به فرسایش رفتن نیروهای انسانی امارات، که توانست چهار سال و اندی بر آن سرپوش بگذارد.

2-کاهش توان اقتصادی امارات، که باعث شده است مردم این کشور بوضوح تبعات جنگ در یمن را بر شرایط اقتصادی خود احساس کنند.

3-فرسایش سیاسی: پس از آنکه مشخص شده است جنگ در یمن با پیروزی ائتلاف سعودی پایان نمی یابد، امارات قصد دارد با خروج زودهنگام از این معرکه، از پرداخت بهای بیشتر، اجتناب کند.

علاوه بر اینکه ظاهرا حکام اماراتی به این نتیجه رسیده اند که ادامه روابط متشنج با همسایگان خود از جمله یمن و ایران، به نفع انها نیست؛ همانطور که در جریان نشستی میان پسران زاید و حاکم دبی، محمد بن راشد تاکید کرد:« باید هر چه زودتر از باتلاق یمن خارج شویم؛ چرا که شلیک حتی یک موشک یمنی به خیابان های دبی، برای فروپاشی اقتصادی و از میان رفتن تمام دستاوردهای ما کافی است».

در مجموع، منابع آگاه تاکید می کنند که تغییر موضع امارات، یک مانور نیست. آنها در وهله اول در حمله خلیفه حفتر به طرابلس شکست خوردند و در ادامه، دریافتند که واشنگتن آمادگی مقابله مستقیم با ایران را ندارد؛ از این رو، مسئولان اماراتی تصمیم دارند در سیاستهای منطقه ای خود یک تجدید نظر کلی داشته باشند و در همین راستا، از قاهره خواسته اند برای ارتباط میان امارات و سوریه، میانجی گری کند.

چند ماه پیش نیز برخی از تحلیلگران روابط بین الملل در گفت و گو با الجزیره عنوان داشته بودند شیخ نشین های الفجیره، الشارجه و دبی، روابط و منافع مستحکمی با تهران دارند و این امارتها از سیاست ابوظبی در قبال ایران راضی نیستند.

ایشان ضمن اشاره به اختلافات عمیق بین ابوظبی و ریاض، وجود انسجام و هماهنگی که این دو سعی در نشان دادن آن دارند را نفی نموده و تاکید کردند که اختلافات قوی بین این دو در مورد یمن وجود دارد و هر یک از دولتهای امارات و عربستان از گروههایی حمایت می کنند که اختلافات شدیدی با یکدیگر دارند؛ همانطور که ابوظبی از بازگشایی سفارت خود در دمشق صحبت کرده و در مقابل، عربستان موضع مخالفی در مورد استمرار نظام حاکم در سوریه دارند.

از سوی دیگر، عمر عیاصره، نویسنده و تحلیلگر سیاسی نیز این مووضع که امارات متحده عربی پیامهای دوستانه ای را به ایران فرستاده باشد، که با مواضع عداوت آمیز علنی آن علیه ایران مغایرت دارد را بعید ندانسته بود.

انتهای پیام