بسترسازان پدیده شاندیز

علی صالح‌آبادی در روزنامه‌ی ستاره صبح نوشت: پدیده شاندیز توسط محسن پهلوان یک سپاهی سابق، در سال 1388 در شمال غرب مشهد ایجاد شد. پروژه با چراغ سبز شهرداری شاندیز، سکوت یا بی‌تفاوتی نمایندگان شهر مشهد و همچنین نماینده چناران و طرقبه و شاندیز، استاندار خراسان رضوی، شورای شهر مشهد و شهرداری مشهد که همگی اصول‌گرا بودند در چند هکتار زمین‌های کشاورزی و باغات که تنفس گاه دومین کلان‌شهر کشور یعنی مشهد بود. ماجرا ازاین‌قرار بود که نخست سهام پدیده 100 تومان به خریداران عرضه شد، سپس با 100 درصد افزایش هر سهم 200 تومان به خریداران فروخته شد، دست‌اندرکاران «پدیده شاندیز» با پولی که از مردم گرفته بودند به سراغ صداوسیما رفتند و با پرداخت پول به رسانه ملی در پربیننده‌ترین ساعات خود پدیده شاندیز را تبلیغ می‌کرد تبلیغات صداوسیما و دیگر تبلیغات مؤثر واقع شد و افراد برای خرید سهام پدیده از 200 تومان فراتر و اوج گرفت کار به‌جایی رسید که هر سهم پدیده که در ابتدا 100 تومان بود در انتها به 12000 هزارتومان صعود کرد. در این فرآیند هزاران خراسانی و ایرانی فریب خوردند و دارایی خود را به «پدیده شاندیز» بردند. نویسنده که تا حدودی در جریان چگونگی شکل‌گیری این پروژه است، چند اشکال و چند پرسش در ارتباط با این پروژه را مطرح می‌کند: 1-  اصل پروژه و چگونگی تغییر کاربری چه فایده اقتصادی، اجتماعی برای مردم مشهد و اقتصاد ملی داشته و دارد، جز اینکه براثر آن هزاران نفر مالباخته شده و سرانجام دولت باید دیر یا زود مثل آنچه درباره مؤسسات مالی و اعتباری بود و به گفته رئیس‌جمهور و رئیس سازمان برنامه‌وبودجه 35 یا 36 هزار میلیارد تومان دست در جیب مردم کردند و به افرادی داده شد که فریب‌خورده و طمع سود بیشتر کرده بودند و در مؤسسات مالی و اعتباری سپرده‌گذاری کرده و گفتنی‌های دیگر. 2-  چرا نماینده چناران، طرقبه و شاندیز و همچنین نمایندگان مشهد، استانداری، شورای شهر و شهرداری مشهد نسبت به ساخت این پروژه اعتراض نکردند. 3- چرا بانک مرکزی و سازمان بورس به دست‌اندرکاران پروژه شاندیز اعتراض نکردند که حق ندارند سهام خود را خارج از بورس عرضه کنند. 4- یک بنگاه وقتی می‌تواند ارزش سهام خودش را افزایش دهد که برای «سازمان بورس» دلیل بیاورد که بنگاه «ارزش افزوده» داشته است؟ این اتفاق در مورد پدیده شاندیز رخ نداده است. چرا دستگاه‌های نظارتی دراین‌باره اقدامی انجام نداده‌اند؟ 5- شواهد و قرائن نشان می‌دهد که تعدادی از نمایندگان مجلس و مقامات از این پروژه بازدید به عمل‌آورده‌اند، بازدید مقامات نوعی تائید از عملکرد پدیده شاندیز بوده است. 6- پرسش این است که آیا بسترسازان و کسانی که احتمالاً حامی این پروژه بوده‌اند نباید مورد بازخواست قرار گیرند؟ هفته گذشته   احکام قطعی برای 18 فرد مرتبط با پدیده شاندیز از سوی دادستان عمومی و انقلاب مشهد صادر شد. نویسنده ضمن استقبال از این حکم و اقدامات دیگر که پس از ریاست سید ابراهیم رئیسی در قوه قضاییه انجام‌شده است یا در حال انجام است بر این عقیده است که اعتماد ازدست‌رفته مردم را می‌توان با انجام کارهای درست که در راستای منافع مردم باشد بازسازی کرد. واقعیت این است که از ابتدای انقلاب تا سال 84 مجالس و دولت‌هایی که بر سرکار بودند پاک دست، متدین، مردم‌گرا و حقوق مردم را رعایت می‌کردند. اما خلاف‌ها، سوءاستفاده‌ها و اختلاس‌ها از زمانی آغاز شد که افراد پاک دست، در دستگاه مخالف فساد از ایستگاه اجرایی و قوه مقننه کنار گذاشته شدند، پس‌ازآن عده‌ای که امور را در دست گرفتند و چون میدان را بدون رقیب می‌دیدند، کارهایی انجام دادند که تا قبل از آن وجود نداشت؛ اگر حجم فشار در دولت سازندگی 123 میلیارد تومان و در دولت اصلاحات 85 میلیارد تومان بود به ناگاه در دولت‌های احمدی‌نژاد به 3 هزار میلیارد تومان،12 هزار میلیارد تومان و… رسید. واگذاری 30 هزار هکتار زمین در شمال غرب تهران به یک نفر (پروژه ایران مال)، ساخت غیرقانونی برج و… زندانی شدن دو معاون رئیس‌جمهور پیشین و رئیس دفتر او، زندانی شدن یکی از معاونین قالیباف، زندانی شدن معاون رئیس سابق قوه قضاییه، اختلاس و سوءاستفاده کلان از ارز دولتی در دولت دوازدهم و… نمونه‌هایی هستند که دستگاه قضایی در راستای ایفا حقوق ملت با مفسدان برخورد کرده که مایع امیدواری مردم شده است. نویسنده عقیده دارد که غول فساد به کشور، مردم و انقلاب لطمه شدید زده و خواهد زد و راهکار مقابله با آن شفاف‌سازی امور،برخورد مسئولانه رسانه ها با آن ، قلع‌وقمع افراد سودجو، سپردن کارها به افراد پاک دست وبازکردن فضا برای ورود افراد شایسته، درستکار، کار بلد، دوراندیش، صاحب برنامه که به قانون اساسی التزام دارند به مجلس است.

انتهای پیام