انتقاد یک پژوهشگر کشاورزی به پروژه‌ی «انتقال آب خزر»

عبدالحسین  طوطیایی، پژوهشگر کشاورزی، در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز خطاب به رییس جمهور روحانی درباره‌ی پروژه‌ی انتقاد آب خزر نوشت؛

بنام آنکه هستی آفرید

جناب آقای روحانی، رییس جمهور محترم، با سلام و احترام.

این دومین سرگشاده‌ای است که برای درخواست توقف پروژه سبز ستیز «انتقال آب خزر» به زادگاه حضرتعالی تقدیمتان می‌نمایم. در طول مدتی که بحث اجرای این طرح  بار دیگر در ایام دولت دوازدهم مطرح گردید چه بسیار از دلسوزان عرصه حیات و شماری فراوان از متخصصان از هر تریبون ممکنی در نقد این پروژه قلم زده و حداقل درخواست بازنگری فنی آن را با مشارکت تمامی صاحبنظران کشور نموده‌اند. شگفتا  جز سکوت از آن “رییس جمهور محیط زیستی” واکنشی مشاهده نشد. اکنون هم خبر از دور تازه‌ای از تلاش‌های شتابزده برای اجرایی شدن این تخریب دریافت می‌شود. تلاشی که گویی برآنست تا قبل از پایان دولت دوازدهم، کلنگ نابودی دریا و اقلیم رنجور خزر را بزند.

آقای روحانی!  

باور داریم  تحریم‌های ظالمانه کنونی هم بر مرارت هموطنان ما و نیز دشواری‌های مدیریت کشور افزوده  است. اما بر اساس آیه شریفه «عسی ان تکرهوا شیئا و هو خیر لکم»، امید آن داشتیم که این بحران به مدد تدبیری که وعده داده بودید به فرصتی برای توسعه پایدار کشورمان و در حقیقت به «خیرا لکم» بدل شود. این تدبیر می‌توانست سیاست اقتصادی «کشاورزی محور» و رویکرد حداکثری به حراست از بقایای طبیعت آسیب دیده و از آنسو حفظ ذخایر ارزی اندک موجود و چون مرهمی بر این مرارت ها باشد. 

متاسفانه تا حال حاضر و در این راستا نور امیدی از جبین متولیان اجرایی شما نتابیده  است. از جمله اینکه سازمان حفظ محیط زیست همچون نقش «قاضی شارع» در سریال «سربداران» تنها بر اجرای تخریب‌ها مجوز قانونی می‌دهد. بنابراین تنها با درخواست اندکی درنگ در اقدام  به تخریب دریاچه بیمار خزر و طبیعت شکننده اقلیم آن، از طلا گشتن وعده شما پشیمان گشته‌ایم.

آقای رییس جمهور! 

تنش‌های فزاینده اقتصادی و گسل‌های عمیق دستگاه‌های اجرایی با مردم، آستانه تحمل‌ها را کاهش و بر ناشکیبایی‌ها چه بسیار افزوده است. نشانه‌هایی مانند تنش‌های لردگان و یا حوزه زاینده رود و… آژیر هشداری است که برای هرگونه نامعادلاتی مانند انتقال آب خزر به کویر سمنان و…  که بایستی پیامدهای اجتماعی آنها نیز در نظر گرفته شود. اینکه برای کاهش اندکی در سمنان اما زخمی عمیق بر آنسوی البرز بزنیم در حقیقت به انتقال و افزایش بحران از جایی به جای دیگر کشورمان و نه حذف آن مبادرت نموده‌ایم.

اقای روحانی!

جنابعالی رییس جمهور جای جای این کشور هستید. اجازه ندهید نسل‌های آینده و بی گناه ما در کنار دریاچه رنجور خزر و کوه‌هایی از نمک و ریزگردهای ناشی از این انتقال، از ایام کوتاه ریاست‌جمهوری‌تان به تلخی بلند یاد کنند. لطفا امثال نماینده مجلس سمنان که پزشک اطفال هستند را به آرامش فراخوانید. به ایشان بفرمایید بنا بر سوگند پزشکی و برای مصرف اندکی آب گران قیمت جهت رای دهندگان خود، هرگز راضی نشوند که کودکان دیگری در این سرزمین  در آینده در اسارت ریزگردهای نمکین و انواع بیماری‌ها سرانجام به آغوش نیستی پناه ببرند. ای‌کاش شجاعت «آلین کوری» آن دختر شجاع آمریکایی در برابر بولدوزرهای اسراییلی‌ها را من هم داشتم تا شاید و برای لحظه‌ای این پروژه تخریب را با جان ناقابل خود کندتر می‌نمودم.

انتهای پیام