بحران بروکراسی جدی گرفته شود

شاهین کارخانه، عضو بخش تحلیلی انصاف نیوز در تحلیلی نوشت: اگر از یک ایرانی بپرسی «بوروکراسی» یعنی چه؟ یا نمی‌داند، یا کلیشه‌ای ترین جواب را به زبان می‌آورد: «کاغذبازی!» وقتی نگاه ما به بوروکراسی این باشد که فرایندی «بی‌مورد» و «وقت‌تلف کن» است، طبیعی است که از دل این جامعه، دولتی بر سر کار بیاید که از سیستم اداری کشور «عقلانیت زدایی» کند. فساد سرتاسر ساختار اداری را فراگرفته و دولت را فلج کرده است.

نهاد دولت آنقدر «کند» و «نابه‌سامان» است که دست و پای خود دولتمردان را بسته و دولت توان تاثیرگذاری بر متغیرهای کلان اقتصادی را از دست داده است. در واقع بزرگترین ضربه‌ای که دولت‌های محمود احمدی‌نژاد به کشور وارد کرد فسادهای چندهزار میلیاردی نبود، بلکه «عقلانیت زدایی» از ساختار اداری و سیستماتیک کردن فساد در ایران بود.

شاخص بی‌اعتمادی در جامعه در بحرانی‌ترین شرایط در طی 37 سال اخیر است، بسیاری از منابع آبی کشور از دست رفته‌اند و مهاجرت به کلان‌شهرها افزایش یافته. نرخ جهانی نفت دیگر به ارقام افسانه‌ای گذشته برنخواهد گشت، فقر و فساد گسترش یافته و فروپاشی اجتماعی را تهدید می‌کند.

نگاهی به این آمار و ارقام بیندازید:
حدود 11 میلیون حاشیه‌نشین در حاشیه ی شهرهای بزرگ زندگی می‌کنند. آمار رسمی جمعیت بیکار کشور 7 میلیون نفر است. بیکاری جوانان 20 تا 24 ساله، 2.5 برابر بیکاری کل و نرخ بیکاری زنان این گروه سنی 4.5 برابر نرخ کلی بیکاری است. 73 درصد بودجه ی عمومی کشور در سال 94، به هزینه‌های جاری دولت اختصاص دارد. 39 درصد هزینه‌های جاری به حقوق و دستمزد کارمندان دولت مربوط می‌شود، و 29 درصد هم حقوق و مزایای بازنشستگان است. 10 درصد هزینه‌های جاری هم مختص پرداخت یارانه نقدی خواهد بود.

می‌دانید یعنی چه؟ یعنی دیگر مهم نیست دولت اصولگرا است یا اصلاح‌طلب! دیگر مهم نیست پول‌ها به کجا می‌رود، چون دیگر پولی در کار نیست! دولت تبدیل به یک کارپرداز روزمره شده است و دیگر موتور محرکه ی توسعه نیست. اگر دولت روحانی در عملیات نجات اقتصاد کشور شکست بخورد، موجودیت سیاسی و نظام تدبیر به خطر می‌افتد. مجلس آینده باید مجلسی اعتدال‌گرا و عاقل باشد که در پروژه ی نجات اقتصاد کشور به دولت کمک کند. مجلس دهم باید مجلسی باشد که منافع جناحی و حزبی را به منافع ملی ترجیح ندهد و به آینده ی ایران فکر کند.

انتهای پیام