تفسیر مفسر، سکوت مجری و سه نکته ی کمتر شنیده شده

علیرضا دباغ در یادداشتی تلگرامی با عنوان «تفسیر مفسر، سکوت مجری و سه نکته ی کمتر شنیده شده» نوشت:

چند روزی از سخنان آقای بهرام پور مفسر و مترجم قرآن در شبکه اول سیمای جمهوری اسلامی ایران می گذرد. منتقدان بسیاری در نقد این سخنان نوشته اند و ایشان هم پاسخ منتقدان را داده است. صرفنظر از دیدگاه‌های ایشان و منتقدانشان، 3 نکته ی مهم درباره این سخنان باقی مانده است که فکر می کنم کمتر به آن توجه شده است:نکته اول‌‌‌؛ توجه به ظرف زمانی برای پخش این مصاحبه از تلویزیون نشان می دهد رسانه ملی به ظرائف آرامش بخشی جامعه دقت لازم را مبذول نمی دارد و در شرایطی که بحران به نحوی فروکش کرده است، با چنین مصاحبه هایی التهابات را دامن می زند.

نکته دوم: تفسیر گفته شده که در کاغذ یادداشتی که مفسر در دست دارند مورد استناد قرارمی گیرد، بر یک واقعه ی تاریخی اشاره دارد که مشابه دیگری ندارد. شان نزول آیه در دستور قتل تعدادی مشرک است که در جواب لطف پیامبر و میزبانی شایسته از ایشان نمک نشناسی کرده و تعدادی از میزبانان مسلمان خود را باقساوت کشتند. آنگاه آیه‌ی 33 سوره مائده نازل شد که به آیه ی محاربه مشهور شده است. نکته اینجاست که اگر تمام کسانی که به قول جناب بهرام پور اکنون در دستان ما اسیر هستند باغی و مرتد هم باشند و حکمی که در قرآن مورداشاره ایشان است درباره شان صدق نماید، چرا مفسر ارجمند سیره ی نبوی در روز فتح مکه و عفو عمومی حتی آب سفیان وهنده و شیوه علوی در وصیت به امام حسن درباره بخشش ابن ملجم و درصورت قتل فقط با یک ضربه کشتنش را مورد اشاره قرارنمی دهد؟
جداکردن قرآن و عترت پیامبر شیوه ی مفسران شیعه نیست.

نکته سوم، مجری برنامه نشان داد که نه تنها آگاهی از معارف اسلامی ندارد بلکه به ظرائف مجری گری در اداره بحث نیز واقف نیست. مثلا ایشان می توانست بپرسد چه تضمین وجود دارد که اگر همه ی کسانی که آقای بهرام پور گفتند به همان نحو زجرکش شوند، همه ی مردم عبرت بگیرند و دیگر اتفاقات مشابه رخ ندهد؟ مگر کشتن زورگیران تهرانی در زمان آیت الله آملی لاریجانی به جرم ارعاب و محاربه باعث فروکش کردن این جنایات در تهران شده است؟ البته سیستم سفله پرور صداوسیما ثمره ای جز این نوع مجری گری ندارد، و تذکرات مکررما در نیاز آموزشی رسانه ملی را به یاد می آورد.

انتهای پیام