اما و اگرهای فیلمبرداری تئاتر در سالن خالی
بابک کریمی، بازیگر سینما و تئاتر با تاکید براینکه ماهیت تئاتر وابسته به حضور تماشاگر است و به همین دلیل خیلی نمیتوان به اجرای مجازی یا فیلمبرداری شده آن تکیه کرد، میگوید: یکی از مهمترین نیاز گروههای تئاتری در این روزهای تعطیلی کرونایی، حمایت مالی دولت است تا بخشی از مشکلات مرتفع شود.
به گزارش ایسنا این بازیگر که از اواخر بهمنماه نمایش «الویرا 2020» را در کارگاه اجرا تئاتر شهر به عنوان کارگردان روی صحنه برده بود، پس از یک هفته اجرا مانند دیگر برنامههای هنری مجبور به تعطیلی کار به دلیل شیوع ویروس کرونا شد.
او درباره وضعیتی که به وجود آمده و نیز پیشنهادی که دفتر هنرهای نمایشی سازمان فرهنگی هنری شهرداری مبنی بر فیلمبرداری رایگان تئاترها در پردیس تئاتر تهران و پخش آنها در شبکههای اینترنتی مطرح کرده است گفت: من خودم ایدهای شبیه این را داشتم که مثلا جایی را پیدا کنیم تا هر شب اجرای زنده (به صورت مجازی) داشته باشیم ولی واقعیت این است که ماهیت تئاتر وابسته به حضور تماشاچی است و نمیشود در یک سالن خالی برای خودمان بازی کنیم چون حضور تماشاگر خیلی در کار اثر میگذارد، به همین دلیل از این ایده صرفنظر کردم، هر چند دلم میسوزد که چرا یک فیلمبرداری حرفهای از نمایش «الویرا 2020» پیش از توقف انجام ندادیم.
کریمی با اشاره به اینکه از طریق بعضی دوستان و همکاران خارجی خود در جریان است که تئاتر در اروپا فعلا متوقف شده و برخی فقط در خانه مونولوگ ضبط میکنند و بعد آن را در صفحههای شخصی در فضای مجازی انتشار میدهند، افزود: کاری که برای فیلمبرداری از نمایشها پیشنهاد شده تا یک جایی، شدنی است چون بعضی گروهها دکورهایی دارند که در سالنهایی که مشغول اجرا بودند، باقی مانده و امکان جابجا کردنش نیست. البته به طور کلی نمیشود گفت این پیشنهاد درست و منطقی است یا نیست، چون مسئله این است که اصلا ببینیم در این شرایط چه کاری میتوانیم انجام دهیم، آن هم در شرایطی که چندان حق انتخابی نداریم. با این حال به نظرم این کار میتواند برای گروههایی مناسب باشد هرچند که ایدهال نیست.
این بازیگر ادامه داد: ماهیت تئاتر نه تنها به حضور تماشاچی وابسته است، بلکه این تماشاچی است که تصمیم میگیرد در هر لحظه کدام بازیگر را و کدام گوشه از صحنه را نگاه کند، در حالی که وقتی نمایشی را فیلمبرداری میکنید و بعد مجبورید آن را تدوین هم کنید این کارگردان است که تصمیم میگیرد تماشاگر چه چیزی را نگاه کند و این تبدیل به سینما میشود نه تئاتر.
وی تاکید کرد: البته همه چیز بستگی به جنس نمایش دارد و فکر میکنم این روش در این شرایط برای بعضی از کارها مناسب باشد ولی مثلا برای نمایشی که من روی صحنه بردم، چون بداهه داشت و حال و هوا و فضای هر شب تماشاگرها در آن دخیل بود، امکان فیلمبرداری و پخش آن به این شکل نیست، اما یک تئاتر کلاسیکِ دارای ساختار میتواند بهتر از این روش استفاده کند.
کریمی در پایان گفت: در حال حاضر اتفاق مهمتر از تبعات شیوع ویروس کرونا این است که تمام گروههای تئاتر ضرر کردهاند چون تئاتر از همان روز اجرای خود شروع نمیشود بلکه از مدتها قبل آغاز میشود. خود ما برای نمایش «الویرا 2020» با یک گروه سه ماه تمرین کردیم و بعد فقط یک هفته اجرا رفتیم و پیش فروش هفته بعدش هم پر شده بود که ناگهان فرش از زیر پای همه کشیده شد. به همین دلیل در چنین اوضاعی به نحوی باید کمک مالی از سوی مدیریت تئاتر به گروههایی که در حال اجرا یا در آستانه اجرا بودند صورت گیرد.
انتهای پیام