واکسن اقتصادی عبور از کرونا

احسان قاسمیان، فعال اقتصادی در یادداشت ارسالی به انصاف نیوز نوشت:

آیا به پساکرونا فکر کرده‌ایم! یا باید اقتصاد کشورمان پس از گذر از بحران کرونا دوباره وارد بحران دیگری شود؟ این بیماری که تقریبا بسیاری از کسب‌وکارها را به حالت تعطیل درآورده، تا آن‌جا پیش رفته که آمارهای در دسترس نشان می‌دهد رقمی نزدیک به ۱۵میلیون از ۲۴ میلیون شغل در معرض اپیدمی ویروس کرونا، با تهدید مواجه است. براساس مطالعه‌ای که در دفتر مدل‌سازی دانشگاه امام صادق(ع) انجام شده است، ۴۱ درصد بنگاه‌هایی که مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند، اعلام کرده‌اند که با شیوع ویروس کرونا وضعیت تولید آنها نسبت به روزهای قبل کاهش چشمگیری داشته است. همچنین ۲۴ درصد پاسخ‌دهندگان اعلام کرده‌اند که وضعیت تولید آ‌ن‌ها نسبت به روزهای قبل کاهش داشته است. بر این اساس ۶۵ درصد فعالیت‌های اقتصادی با کاهش تولید و خدمات مواجه بوده‌اند. همچنین نتایج به دست آمده از این پرسش نشان می‌دهد که ۳۱ درصد از فعالیت‌های اقتصادی با تغییر تولید همراه نبوده و تولید در ۴ درصد فعالیت‌ها افزایش یافته است.

در دوران پساکرونا در جامعه دیدگاه‌های متفاوتی دیده می‌شود که با خوش ‌بینی‌های اعلامی دولت در تضاد است. بخش بزرگی از جامعه می‌داند که با اوضاع ایده‌آل و مناسبی روبه‌رو نیست و تضمینی برای امنیت و رونق اقتصادی وجود ندارد، آن هم در کشوری که در کاهش ارزش پول ملی و تورم به دقیقه بند است و ثباتی ندارد. با این حال بسیاری از مردم در حالی که به اقتصاد کشور پس از کرونا خوشبین نیستند. کشورمان با گرفتاری‌ کاهش قیمت، تولید و فروش نفت و انرژی همراه است که بر سیاست داخلی اثر مستقیم دارد.

نوسانات اخیر قیمت نفت و کاهش کم‌سابقه فروش این کالا بر اقتصاد کشور فشار سنگینی وارد کرده و به دلیل شرایط کرونایی دریافت مالیات‌ها را به عنوان راهی برای جبران کاهش درآمدهای نفت دچار چالش کرده است. اقتصاد ایران در سال ۹۹، روزگار را با نفس تنگی ناشی از کرونا آغاز خواهد کرد. ویروس سمج کمر به نابودی کسب و کارهای خرد بسته ‌است و با قطع کردن چرخه تولید بسیاری از کالاها و تغییر الگوی مصرف خانوارهای ایرانی توان برپا ایستادن تولید را بازستانده است.

مشکل اصلی کشور، عدم توانایی و مدیریت مدیریت بحران است؛ در همه کشورها فرمان اصلاح و خروج بحران اقتصاد در دست دولت‌هاست و رقمی که دولت برای جبران این خسارت‌ها اعلام کرده 100 هزار میلیارد تومان است که حدود یک میلیارد دلار می‌شود. بماند که این تامین بودجه مورد نیاز بسیار اهمیت دارد تا باعث افزایش تورم نشود از سویی دیگر هنوز مشخص نیست که مدیریت ماه‌های آینده برای سیستم سیاسی ایران ساده یا سخت باشد، اما افزایش چالش‌های ارزشی و اعتباری به همراه رویارویی‌های میدانی برای مدیریت ایران انتظاری طبیعی نیست که دولت به استقبالش نشسته باشد.

علاوه بر مشکلات اقتصادی که در این روزها با خود آورده و خواهد داشت در آینده نزدیک برای کارفرمایان و کسب‌وکارها و کارگران، هنجارهای اجتماعی، اقتصادی با بیکاری عده‌ای از افراد به بار خواهد داشت چراکه از هم‌اکنون آنان زیر فشار بیمه، مالیات، حقوق، اجاره، عدم وجود بازار مناسب و وضعیت اقتصادی نامساعد کمر خم کرده‌اند و مطمئنا در صورت عدم حمایت تعدیل نیرو را در اولویت کار قرار خواهند داد. در حال حاضر مردم از پس‌انداز خود بدون حمایت دولت در حال زندگی هستند و در قرنطینه قرار دارند. اما پس از کرونا که پس‌انداز تمام می‌شود و کارفرمایانی که می‌خواهند فشار مالی را به سمت تعدیل نیرو سوق دهند آن‌گاه برای بیکاران و با وضعیت اقتصادی چه هنجارهایی به بار خواهد گذاشت؟

اما برای بهتر شدن شرایط اقتصادی کشور در پساکرونا چه باید کرد و راه‌حل چیست؟ با توجه به بررسی اوضاع و احوال باید در کنار ستاد ملی مبارزه با کرونا؛ «ستاد حمایت اقتصادی کرونا» نیز تشکیل شود و تصمیماتی نظیر حمایت مالی از کارگران و پرسنل، بخشودگی بیمه، مالیات و بسته‌های حمایتی دیگر از کارفرمایان کسب و کارهای نوپا در کوتاه مدت ممکن صورت بگیرد نباید انتظار داشت چرخ اقتصادی و درآمد آن‌ها بلافاصله بعد از اتمام کرونا به حرکت درآید.

انتهای پیام