اعتراض نظام پرستاری به اخراج پرستاران در بیمارستانهای خصوصی

رئیس کل سازمان نظام پرستاری، در نامه ای به وزیر بهداشت با اعتراض به اخراج پرستاران در بیمارستانهای خصوصی به بهانه کرونا خواستار دخالت وزیر، برخورد و لغو مجوز این مراکز  درصورت اصرار بر تصمیمات این نوع بیمارستانها شد و این اقدام آنان را در شرایط  کنونی لکه ای ننگ و قدرناشناسانه اعلام کرد که در تاریخ کشور میماند

به گزارش روابط عمومی سازمان نظام پرستاری، متن نامه دکتر محمد میرزابیگی؛ رئیس کل سازمان نظام پرستاری به دکتر سعید نمکی وزیر بهداشت درمان و آموزش پزشکی به این شرح است:

«وزیر  محترم بهداشت درمان و آموزش پزشکی
جناب آقای دکتر نمکی
سلام علیکم

احتراماً به استحضار میرساند چند روزی است؛ در اقدامی عجیب و کاملا غیر منتظره، تعدادی از  بیمارستانهای خصوصی برخلاف مصالح کشور و فداکاریهای پرستاران مظلوم در شرایط کنونی ناشی از کرونا و برخلاف قدرشناسی مردم عزیز، رهبری معظم انقلاب، ریاست محترم جمهوری، جنابعالی و سایر مسئولین محترم به بهانه های واهی( عوارض ناشی از  کرونا!! )؛ اقدام به تعدیل  و اخراج نیروهای پرستاری خود  کرده‌اند!!

سازمان نظام پرستاری و پرستاران کشور بویژه پرستاران بیمارستانهای مذکور از جنابعالی؛ به بعنوان مدیرعالی نظام سلامت کشور  انتظار دارند، هر چه سریعتر مقرر فرمائید از مسئولین محترم بیمارستان‌های یاد شده مواخذه به عمل آید که  چرا در  این شرایط کرونایی و فداکاری  بی حد و مظلومانه پرستاران، با آنها اینگونه رفتار می‌کنند؟؟ آن هم در بیمارستان هایی که سالهاست ازمحل  تلاش و کوشش پرستاران عزیز و به مدد تعرفه های سنگین و چند برابری خدمات و مراقبتهای سلامت؛ میلیارد ها تومان سود و درآمد، عاید سهامداران محترم و مسئولین  این گونه بیمارستان ها  گردیده است، به طوری که انتظار می رفت حتی اگر نیاز باشد نه تنها چند ماه؛ بلکه سال‌ها، پرسنل خود را حمایت همه جانبه و بویژه حفاظت مالی نمایند، اما اکنون نه تنها این اقدام را نمیکنند، بلکه در کمال تعجب و نا باوری  هنوز دوماه از موضوع کرونا نگذشته؛ بطور  گسترده ای شروع به اخراج، تعدیل و خانه نشین کردن پرستارانی نموده اند؛ که بهترین سال‌ های عمر خود را در خدمت این بیمارستانها بوده اند.

بنابراین؛ این سازمان از مقام محترم وزارت، درخواست میکند؛ درصورتیکه هربیمارستانی دراین روزها  اقدام به اخراج و تعدیل نیروهای پرستاری بنماید،  متقابلا وزارت بهداشت؛ در صورت اصرار بیمارستانهای خاطی بر تصمیم غلط خود، مجوز فعالیت  اینگونه  بیمارستانها را نیز لغو نمایند، قطعا اقدامات و پیگیریهای قضایی مصرانه نیز  توسط سازمان نظام پرستاری علیه  مسئولین بیمارستان های مذکور   صورت خواهد گرفت و تحت هیچ شرایطی از حقوق حرفه ای پرستاران عزیز “مورد ظلم قرار گرفته” کوتاه نخواهد آمد.

مسئولین اینگونه بیمارستانها و اینگونه مراکز نیز بدانند که لکه ننگ ناشی از این اقدام قدرناشناسانه وناجوانمردانه آنها درتاریخ این کشور خواهد ماند. همانگونه که خاطره درخشان رشادت‌ ها وایثارگری های پرستاران فداکار ما در این روزهای نفسگیر، نیز در این تاریخ پر فراز و نشیب وطن و میهن  عزیزمان خواهد ماند.

میرزابیگی_رییس کل»

در همین ارتباط دکتر بابک زمانی در یادداشتی تلگرامی با عنوان «قطره اشکی در اقيانوس» نوشت:

«خبر تعدیل پنجاه درصد نیروهای دو بیمارستان خصوصی زنجیره‌ای تهران که همراه با قطره اشکی توسط مدیرعامل و سهامدار اصلی آن‌ها در فضای مجازی پخش شد موردتوجه بسیاری از مردم و رسانه‌ها قرار گرفت.
دراین ‌ارتباط به نکات چندی باید اشاره کرد؛

-توجه مدیرعامل و سهامدار عمده دو بیمارستان خصوصی (یکی در حال کار و یکی در حال افتتاح) به وضعیت کارکنان خود آن هم با این عمق عاطفی درهرحال قابل‌تقدیر است.

-البته اگر آقای دکتر درعین‌حال اعلام می‌فرمودند که در شرایط اضطراری موجود هم‌زمان با این تصمیم یكی از املاک یا بخشی از نقدینگی خود را هم كه لابد رقم اندکی نخواهد بود وقف پرداخت حقوق بخشی از کارکنان و حمایت از اقشار محروم‌ در جریان کرونا كرده‌اند (شاید هم كرده باشند) شاید این تأثر عاطفی تأثیری چند هزار برابر می‌یافت و بعلاوه الگویی می‌شد برای بسیاری دیگر از مردم با امکانات مالی کمتر یا حتی بیشتر که؛ “حالاست زمانی که اندوخته‌ها‌یتان در دو دنیا بیشترین کاربرد را می‌یابند!”

– رؤیت مشکلات اقتصادی توده‌های وسیع فرودست و برخورد با آن تنها از ورای تصمیمات هیئت‌مدیره‌ها و تبصره‌ها و قوانین بدون کمترین احساس نیاز به‌نوعی ازخودگذشتگی، عادتی رایج، رفتاری غریب و در واقع از ترفندهای قدیمی سرمایه‌داری است كه تنها به كمك تكرار و عادت لباس عقل پوشیده. اما در این مورد بخصوص از بقا و جان‌سختی اخلاقیات خرده کاسب‌کارانه (حتی در زمانی كه سرمایه‌ای بزرگ فراهم آمده باشد!) در میان ما حكایت می‌كند. آری بسیاری از ما از حیث مال سرمایه‌دار اما از حیث اخلاق هم‌چنان خرده كاسب‌كار مانده ایم.
گفته‌اند “خرده کاسب‌كار تنها به هزینه‌ها، آن هم هزینه‌های پیش چشم می‌اندیشد اما سرمایه‌دار به منافع بزرگ آن هم در دوردست!”

– از اشک‌های رئیس هم که بگذریم ورشکستگی بیمارستان‌های خصوصی یک واقعیت است. این ورشكستگی پیش از کرونا اتفاق افتاده بود. کاروبار بیمارستان‌های خصوصی از کارهای پزشکی و مراقبت از بیماران، به معنای دقیق کلمه، نمی‌گذشت و با کارهایی با اولویت کمتر برای زیبایی، گذاشتن پروتزهای گوناگون، چاقی و البته کار زایمان و سزارین سر پا مانده بودند. کرونا با تعطيل كردن اينگونه امور پرده ‌ها را کنار زد و ورشکستگی کار پزشکی را در کشور ما عیان نمود. این ورشکستگی‌ حاصل انکار قوانین سرمایه توسط شعارهای انقلابی خرده کاسب‌کارانه بود. اگر از پیش قرار می‌شد بها به كار پزشكی و مراقبت از بیمار داده شود در بحران‌هایی این‌چنینی بیمارستان خصوصی نه ورشكسته كه رونق می‌یافت.

-این دیدگاه به آقای دكتر اختصاص ندارد به‌نوعی شاید خصیصه ملی ماست؛ تجربه عجیب بحران کرونا كه عدم اهدای کمک‌های مالی توسط مردم، نهادهای سنتی، سرمایه‌داران و سلبریتی‌ها در کشور ما را نشان داد تنها با رواج اخلاقیات خرده کاسب‌کارانه، عدم وجود اخلاقیات سرمایه‌دارانه و منسوخ شدن اخلاقیات خان‌سالارانه (که معمولاً رعایا را در كنف حمایت خان قرار می‌داد) حتی با روزآمد نشدن بنیادهای اخلاقی جامعه هم قابل توجیه نیست. تحلیل علل اجتماعی-تاریخی این پدیده از عهده این نسخه‌نویس یک‌لاقبا خارج است؛علماي بزرگ اقتصاد و جامعه شناسي را ميطلبد . قدر مسلم آنکه بسیاری از ما چنین کارهایی را به اختیار خود نمی‌کنیم. اما در میان بسیاری از ما که مشغول کمک نکردن و کمپین راه نیانداختن هستیم هم استفاده از قطرات اشک به‌جای فداكاری تجربه جدیدی است، هر چند قطرات اشک هم می‌روند تا در اقیانوس اشک‌ها گم شوند .

*اين عنوان از كتابي به همين نام از مانس اشپربر گرفته شده»

انتهای پیام