صداقت قطعه گمشده رسوایی 2

مطهره شفیعی، روزنامه نگار و فعال سیاسی در یادداشتی برای انصاف نیوز نوشت: «رسوایی 2» ساخته ی «مسعود ده نمکی» را شاید فیلمی برای اعتراف به عملکرد غلط سالیان دراز تندرو ها دانست؛ رسوایی 2 نشان دهنده ی آنچه بود که سالها توسط کسانی به اسم ارزش به مردم تحمیل شده بود و در این فیلم به بی اثر بودن مسیر اشتباهی که طی شد تاکید شد.

رسوایی 2 شاید در صدد بود باز هم طیف اصلاح طلب جامعه را مقصر نشان دهد اما نتوانست و نتیجه ای که از آن فیلم می توان گرفت اعتراف و یا حتی محکوم کردن آنچه بود که همفکران ده نمکی البته در ورژن قدیم در جامعه تبلیغ می کرد.

ده نمکی ها امروز می خواهند از گذشته ی خود اعلام برائت کنند و بگویند آنچه انجام دادند موجبات مشکلات زیادی برای جامعه شد. روز جمعه هم مهمانان اکران خصوصی رسوایی 2 آنهایی بودند که می توان بسیاری از آنها را مقصر در دین گریزی جوانان دانست؛ اما ده نمکی باز هم اشتباه کرد و باز هم نتوانست پیام مورد انتظار جامعه را خلق کند.

در آن بخش فیلم که سعی شد تیترهای مثبت به روزنامه ای مانند کیهان و وطن امروز نسبت داده شود سلیقه ی اکثریت جامعه نادیده گرفته شد چرا که تماشاگران این فیلم البته به استثنای اعضای جبهه ی پایداری و دولتمردان احمدی نژاد کسانی را در پدید آمدن آفت های اجتماعی و اقتصادی در جامعه مقصر می دانستند که دیروز به تماشای فیلم نشستند؛ هر چند در پایان فیلم سکوت و لبخندهای مهمانان ویژه ی آقای ده نمکی نشان داد که آنها به خوبی پیام ملت را درک کرده اند و نتیجه ی انتخابات اسفندماه و عدم رای به این تندروها فصل الخطابی برای آنان بود که تنها لبخند تصنعی بر چهره بنشانند و هیچ نگویند!

ده نمکی سالهاست که تصور می کند قاضی خوبی است و به عبارتی سعی در تطهیر خود و پاک کردن انتسابش به جریان تندرو را دارد که خیالی باطل است. ده نمکی و ده نمکی ها متوجه شده اند که جامعه هنتوز اقدامات تندروانه ی آنها را فراموش نکرده و خودشان هم ظاهرا تمایلی به تلاش بیشتر ندارند که اگر داشتند برخی سکانس‌های فیلم رسوایی 2 ساخته و به نمایش گذاشته نمی شد.

در این فیلم سعی شد تا تفکر اقلیت تندرو را اصلاح شده نشان دهد که مصداق بارز آن همراهی با خبرنگار خانم بود که البته با آن حجاب کاملی که در سالهای گذشته از سوی تندروها تبلیغ می‌شد همخوانی نداشت، بنابراین نباید فراموش کرد برخی از جمله ده نمکی به شکل هوشمندانه در صدد غلط جلوه دادن برخی تحلیل ها مبنی بر عقب ماندن اصولگرایان از شرایط روز جامعه هستند اما در کمال تاسف باید اذعان داشت در عالم واقعیت هم چنین اتفاقی رخ داده که به سبب پیشینه ی ذهنی قبلی از این اقلیت که در ذهن جامعه حک شده است با یک فیلم نمی‌توان تغییری در دیدگاه اکثریت ایجاد کرد.

شاید از سوی دیگر مطلوب این باشد که ده نمکی را به دلیل شجاعتش در عریان کردن ذات برخی مدیران منتسب به قشر تندرو ستود اما زمانی این اقدامات به دل جامعه خواهد نشست که صداقت چاشنی آن باشد. آن حاج یوسف فیلم مصداق غریبی از روحانیون آزاده ی جامعه مانند آیت الله امجد است اما باید از ده نمکی پرسید آیا اکنون رفتاری که با این روحانیون در جامعه می‌شود و احترامی که باید به آنها گذاشته شود از سوی هم طیفان او صورت می‌گیرد؟ افسوس که صداقت قطعه گمشده ی پازل فیلم رسوایی 2 است.

انتهای پیام