این روزهای خواننده‌های دهه هفتاد
روزنامه خراسان نوشت: «موج دوم موسیقی پاپ در دهه ۷۰ رقم خورد. در این دهه، خواننده‌های جوانی که در حوزه موسیقی پاپ و کلاسیک کار می‌کردند، به چهره‌های شناخته‌شده و پرطرفدار تبدیل شدند. برخی آهنگ‌هایشان با توجه به ابزار انتشار محدود، نسبت به زمان حاضر، به‌سرعت در جامعه «هیت» می‌شد. این خواننده‌ها، آلبوم‌های موفقی را هم منتشر کردند که ماندگار شدند اما چند سالی است که کمتر نام این خواننده‌ها و اخبار آثارشان را می‌شنویم. برخی از این خواننده‌ها از دنیا رفتند. برخی از آنها از دنیای موسیقی خداحافظی کردند، بعضی دیگر از مافیای موسیقی و کنار گذاشته‌شدن گفتند. شاید بگویید این سرنوشت همه خواننده‌هاست که مدتی فعالیت می‌کنند و بعد هم باید با صحنه خداحافظی کنند اما به نظر می‌رسد چگونگی این اتفاق و عوامل تاثیرگذاری که باعث تغییر ذائقه شنیداری و حذف و کم‌رنگ‌شدن برخی خواننده‌ها شده است، مهم باشد.
در ادامه مطلب به بررسی حال این روزهای برخی از خواننده‌هایی که در دهه ۷۰ خوش درخشیدند و امروز کمتر از آنها گفته می‌شود، می‌پردازیم.
عبدالحسین مختاباد، تجربه‌های تازه
جنگ تازه تمام شده بود. به قول مختاباد مردم به فضای شادتری در موسیقی نیاز داشتند و این گونه بود که آلبوم «تمنای وصال» با صدای او منتشر شد. این آلبوم که اشعار آن از آثار شاعران کلاسیک ایرانی مانند سعدی، باباطاهر و مولانا انتخاب شده بود، یکی از موفق‌ترین آلبوم‌های ابتدای دهه هفتاد است. حال چند سال از فعالیت جدی خواننده تصنیف معروف «شبانگاهان»، بعد از سال‌ها فعالیت و آموزش در حوزه موسیقی می‌گذرد. به‌تازگی آلبوم جدیدی از او منتشر نشده است و او رنجیده‌خاطر از وضعیت فعلی گلایه می‌کند. فعالیت‌های او در چند سال اخیر، محدود به انتشار تک‌آهنگ بوده است. البته در سال ۹۲ به عنوان نماینده مردم در شورای شهر تهران نیز انتخاب شد. وی اخیرا برنده یک جایزه بین المللی در زمینه موسیقی شده است.
مانی رهنما، مسافر پرحاشیه
شروع فعالیت رسمی مانی رهنما همزمان با آشنایی‌اش با زنده‌یاد بابک بیات، آهنگساز فقید برجسته شکل گرفت. این آشنایی تداوم یافت و باعث انتشار دو آلبوم «مرسدس» در سال ۷۶ و «فصل پرواز» با قطعه به یادماندنی «پرنده»، در سال ۷۸ شد. رهنما در سال ۷۷ در اولین جشنواره موسیقی پاپ، عنوان بهترین خواننده را به دست آورد. او فعالیتش را در موسیقی تا به امروز ادامه داد و آلبوم «با خودم می‌رقصم» را در سال ۹۷ منتشر کرد. وی سه سال پیش، با صبا راد مجری برنامه «به خانه برمی‌گردیم» ازدواج کرد که فعالیت‌های او را در حوزه موسیقی تحت تاثیر قرار داد. او چندماه پیش به همراه همسرش به ترکیه سفر کرد و گفت می‌خواهد در این کشور فعالیت خود را ادامه دهد و ادعا می کند که مهاجرت نکرده است.
خشایار اعتمادی، وداع تلخ
برخی خواننده‌ها در دهه هفتاد، راه را برای موسیقی پاپ در کشور باز کردند. خشایار اعتمادی یکی از همین خواننده‌هاست. این خواننده ۴۹ ساله از پانزده سالگی فعالیت خود را در موسیقی آغاز کرد. اولین فعالیت رسمی اعتمادی، در سال ۷۴ کلید خورد. او در یک نشست خبری درباره مشکلات ارائه موسیقی پاپ در آن دهه گفته است: «اواخر سال ۷۲ به مرکز موسیقی و سرود صداوسیما رفتم و نمونه کار ارائه دادم که چون صدایم شبیه یکی از خوانندگان لس‌آنجلسی بود اجازه کار به من ندادند.» او معتقد است خواننده‌های هم‌نسل او، بدون حمایت در موسیقی جریان‌ساز شدند اما مورد بی‌توجهی قرار گرفتند. خشایار اعتمادی سال گذشته با ناراحتی و بیان صحبت‌هایی درباره مافیا در موسیقی، از خوانندگی خداحافظی کرد.
محمد اصفهانی، بازمانده دوست‌داشتنی
تیتراژ سریال «فاخته» در سال ۷۳، اولین تجربه کاری محمد اصفهانی محسوب می‌شود. اواخر دهه هفتاد را می‌توان یکی از درخشان‌ترین دوره‌های کاری اصفهانی دانست؛ به طوری که گفته می‌شود حدود یک میلیون و ۵۰۰ هزار کاست و صد هزار نسخه CD آلبوم «حسرت» او که در سال ۷۷ منتشر شد، به فروش رفت. این آلبوم جزو چند آلبوم پرفروش آن دوره بوده است. فعالیت اصفهانی نسبت به سال‌هایی که در آن درخشید، کمتر شده، اما هنوز بر خلاف برخی از هم‌دوره‌ای‌های خودش، مشغول فعالیت است. او بعد از آلبوم «شکوه» که در سال ۹۳ منتشر شد، آلبوم جدیدی ارائه نداد و فعالیت‌هایش بیشتر معطوف به انتشار تک‌آهنگ و تیتراژهای تلویزیونی و سینمایی شده است.
قاسم افشار، خانه‌نشینِ زودهنگام
قاسم افشار جزو خواننده‌هایی است که اغلب صدایش با خواننده‌های آن‌ور آبی مقایسه می‌شود! هرچند خودش مخالف این مقایسه است. شروع فعالیت او در موسیقی به میانه دهه هفتاد برمی‌گردد. او یکی از اولین خواننده‌های پاپ بعد از انقلاب است. «وقف پرنده‌ها» با مطلع «آی آدمای مهربون واجبه که کمک کنیم» یکی از ماندگارترین آثار موسیقی کشور محسوب می‌شود. ۱۶سال است که افشار آلبومی منتشر نکرده و تقریبا خانه‌نشین شده است. او طی این سال‌ها، از صداوسیما هم گلایه‌هایی داشته و در این باره گفته است: «متاسفانه نمی‌دانم ماجرا به چه شکلی است که مدیریت‌های مختلف در سازمان صداوسیما به‌ویژه در حوزه موسیقی به ما وفا نکرده‌اند، همین نوع دیدگاه هم موجب شده که من حضور کم رنگی در صداوسیما داشته باشم.»
علیرضا افتخاری، قربانی خوش‌صدا
فعالیت علیرضا افتخاری در موسیقی از دهه ۶۰ آغاز شد اما او در دهه ۷۰ به اوج رسید. آلبوم‌های افتخاری جزو پرفروش‌ترین آلبوم‌های سال قرار می‌گرفت و از او، به عنوان پرفروش‌ترین خواننده بعد از انقلاب یاد می‌شد. به طور مثال، می‌گفتند که آلبوم «نیلوفرانه» که جزو ماندگارترین آثار او نیز است، در زمان انتشار حدود سه‌میلیون نسخه فروش داشت. همچنین، او حضور موفقی را در برنامه تلویزیونی «با کاروان شعر و موسیقی» و «ضیافت» تجربه کرد. «پادشاه فصل‌ها»، عنوان آخرین آلبوم اوست که شش سال پیش منتشر شد. ماجرای دیده‌بوسی او با محمود احمدی‌نژاد به عنوان رئیس‌جمهور وقت در سال ۸۹، در مراسم روز خبرنگار، برای این خواننده درجه‌یک حاشیه‌های زیادی درست کرد و باعث شد او کم‌کم به انزوا کشیده شود.»
انتهای پیام
