وجود 5400 صفحه یادداشت پیرامون خرافات در متون کهن فارسی
بخشی از مصاحبه‌ی مصطفی ملکیان، اندیشمند معاصر و فیلسوف اخلاق در سال 1385 با عنوان «تجدد ایرانی بی معناست» را به نقل از کانال تلگرامی آقای ملکیان می‌خوانید:
برخی از متفكران به دنبال رگه‌های تجدد در آثار گذشتگان می‌گردند. این البته در حد یك كار آكادمیك شدنی‌ست. اما اگر هدف از این كار، ارائه‌ی یك رهیافت كاربردی باشد چند مشكل بر سر راه ما پدیدار می‌شود: اگر ما هدف غایی از یافتن رگ و ریشه‌های تجدد در آثار پیشینیان را اثبات این پیش‌فرض بگیریم كه پدران و نیاكان ما متجدد بوده‌اند این عملی یكسره خطاست. همانگونه كه می‌توان رگه‌های تجدد را در آثار گذشتگان جستجو كرد رگه‌های خرافات را نیز می‌توان در آنها یافت.
موضوع پایان‌نامه [یکی از دانشجویانم] را “جمع‌آوری خرافات از متون كهن فارسی” تعیین كرده‌ایم. البته مقطع زمانی جستجو را تا ابتدای ظهور صفویه قرار داده‌ایم زیرا از آن پس ناچار بودیم خرافات راه‌یافته در تشیع را نیز جمع‌آوری كنیم كه پژوهشی مشكل‌ساز بود. در هر مورد كه خرافه‌ای چندین بار تكرار شده بود آن را تنها یكبار نقل كردیم و به دنبال آن، آدرس مراجع مربوط را آوردیم. با این حال تا اینجای كار، 5400 صفحه یادداشت جمع‌آوری شده است! اگر تنها بدین دلیل كه گذشتگان رویكردی داشته‌اند آن را شایسته‌ی پیروی بدانیم چرا این خرافات را در این جرگه نمی‌گنجانیم؟
انتهای پیام
