روش درست تهیه و انتشار گزارش‌های آزار جنسی چیست؟
مازیار خسروی، روزنامه‌نگار، با بیان این که «از تهمت زنندگان [به خود] شکایت حقوقی انجام شده است»، در رشته توییتی به «روش درست تهیه و انتشار گزارش‌های آزار جنسی پرداخته است.
به گزارش انصاف نیوز، آقای خسروی در پاسخ به برخی در توییتر نوشته که «به توصیه وکیل، از تمام افراد حقیقی و حقوقی که در تولید و انتشار این فیک‌نیوز نقش داشتند» شکایت کرده است. او گفته که «چند نفر مدعی روایت افراد ناشناس شده‌اند اما منتشرکنندگان از هیچ فرد حقیقی نام نبرده‌اند. سرنخ همه روایت‌ها هم به یک رسانه خاص می‌رسد …».
خسروی در رشته توییتی با عنوان «روش درست تهیه و انتشار گزارش‌های آزار جنسی چیست؟»، نوشت:
«چرخ را نباید دوباره اختراع کرد. اگر دوباره اختراعش کنید چیزی شبیه دایره‌مکعب ساخته می‌شود که نه راه می‌رود نه سوارش را به مقصد می‌رساند. نیویورک‌تایمز به تازگی کلاس آموزش رایگانی در این مورد برگزار کرد اما نیاموختیم
گزارش نیویورک‌تایمز متکی به افراد واقعی، و نه هویت‌های مجازی، راستی‌آزمایی موشکافانه و دقیق ادعای زنان و نیز اعتبارسنجی بیطرفی شاهدان بود. با ۴۵ تن مصاحبه شد. ۱۳نفر گفتند قربانی آن مرد بودند. در هر ۱۳مورد یک عضو خانواده، دوست یا همکار جداگانه گفتند در جریان مواجهه بوده‌اند
اصل همچنان بر برائت است. تمام مراحل راستی‌آزمایی باید با تعهد و بیطرفی کامل و بی‌قید شرط برای کشف حقیقت، هر چه باشد، ولو تبرئه متهم انجام بشود. اگر رسانه/گزارشگر پیش از تهیه یا در حین گزارش تصمیم خود را گرفته باشد، گزارش بی‌اعتبار و بخشی از پروپاگاندا به حساب خواهد آمد.
گزارش باید به سه پرسش کلیدی (کی؟ کِی؟کجا) پاسخ روشن بدهد. پس از انجام این امر، رسانه موظف است با متهم تماس گرفته و خواستار توضیح او شود. رسانه موظف است پاسخ/توضیح/تکذیب متهم را به طور کامل و بی کم و کاست در گزارش خود منتشر و درج کند.
جنبش “می‌تو” ایرانی خود را موظف به انجام هیچ بخشی از این مهم نمی‌داند. این نقطه ضعف به سرعت به پاشنه آشیل تبدیل شده و گاه آن را در حد فکاهه‌ای تراژیک فروکاسته است. این هم به زیان قربانیان واقعی است هم بی‌گناهانی که ممکن است هدف انتقام‌جویی‌های شخصی / عقیدتی / سیاسی قرار بگیرند».
انتهای پیام
