واکنش آیت الله یزدی به نامه‌ی تیمسار عزیزی از پاریس
محمدرضا عباسی‌فرد، معاون آیت الله یزدی در زمان ریاست قوه قضاییه، به انصاف نیوز می‌گوید آن مرحوم شخصی مثبت‌نگر بود و معمولا در شورای نگهبان جز مواردی به کسی رای منفی نمی‌داد. او یزدی را فردی مهربان و رئوف خواند.
نوزدهم آذرماه آیت‌الله محمد یزدی در سن 89 سالگی در گذشت. وی در دوره‌ی حیاتش سابقه‌ی عضویت در شورای نگهبان و ریاست بر قوه قضاییه را داشت. همچنین او یک دوره رئیس مجلس خبرگان رهبری بود. متن گفت‌وگویی کوتاه با حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا عباسی‌فرد، عضو سابق حقوقدان شورای نگهبان، درباره‌ی آیت‌الله یزدی را در ادامه بخوانید.
محمدرضا عباسی‌فرد درباره‌ی آیت‌الله یزدی به انصاف نیوز می‌گوید: با تسلیت ارتحال آیت‌الله یزدی به همه عدالت خواهان و حق جویان باید بگویم من از حدود ۴۵ سال پیش به ایشان ارادت و علاقه داشتم و بیش از ۲۰ سال در مجلس و قوه قضاییه و شورای نگهبان با ایشان همکار و همراه بوده‌ام و همواره این مرد بزرگ را انسانی با ایمان، متعهد و شجاع یافتم. آیت الله یزدی در مسیر جریانات ثابت قدم و پابرجا بودند و تحت هیچ شرایطی از آنچه که حق تشخیص داده بود عدول نمی‌کرد.
او در پاسخ به این پرسش « آیت‌الله یزدی در رد صلاحیت‌های شورای نگهبان چقدر تاثیر داشتند» گفت: اولاً ایشان بسیار مثبت‌نگر بودند و جز در مورد افرادی که مشکل قانونی داشتند به رد صلاحیت کسی رای نمی‌داد ثانیا باید توجه داشته باشیم که آقای یزدی تمام رأی و تصمیم شورا نبود و فقط یک رأی داشت.
این عضو سابق شورای نگهبان به خاطره‌ای از آیت‌الله یزدی از اشاره می‌کند و می‌گوید: من از آیت‌الله یزدی و حسن نیت و قانونمندی و عدالت‌خواهی شان خاطرات زیبا و ارزشمند فراوان دارم که نمونه‌ای از آن را برای شما نقل می کنم: یک روز در زمانی که معاونت اجرایی قوه قضاییه را عهده‌دار بودم نامه‌ای از پاریس دریافت کردم که بسیار مفصل و طولانی بود، نویسنده آن آقای تیمسار عزیزی فرمانده ژاندارمری کل کشور در رژیم منحوس پهلوی بود که مدتی وزیر کشور شده بودند و با پیروزی انقلاب به فرانسه پناهنده شده بود. ایشان نوشته بود «بدنام نبوده‌ام، کسی را نکشته‌ام و در غارت بیت المال دست نداشته‌ام. اکنون و اگر ممکن باشد مایلم در ایران بمیرم». وقتی شرح نامه را گزارش کردم اول پرسید بررسی کرده‌اید که چطور آدمی بوده‌اند، من هم گفتم اجمالاً بدنام و شرور نبوده‌اند. بعد پرسید این نامه کی آمده؟ گفتم دیروز، آیت‌الله به شدت ناراحت شدند و فرمودند: چرا فوری جواب ندادید برگردند. توضیح دادم که اولاً خارج از حوزه اختیار من بود و ثانیاً باید از مبادی ذیربط استعلام کنیم و از قضا پاسخ استعلام‌ها مثبت بود. سخن آخر اینکه آیت‌الله یزدی علیرغم تصور بعضی از افراد بسیار رئوف، مهربان، دارای قلب پاک و شفافی بودند.
انتهای پیام
(جز در مورد افرادی که مشکل قانونی داشتند به رد صلاحیت کسی رای نمی‌داد)!!! مگر غیر از این است که حتما و حکما بایستی افرادی که مشکل قانونی نداشته باشند، صلاحیت شان احراز شود!!!؟ یعنی چی که فقط افرادی را رد صلاحیت میکردند که مشکل قانونی داشتند!؟ این موضوع منطقی و عقلانی، نشان دهنده قلب رئوف و مهربانی و مثبت نگری جناب سقط الاسلام یزدی بوده است!!؟ اگر غیر از این بوده که … در نهایت حسابرسی کرام الکاتبین سرنوشت و واقعیت افراد مشخص خواهد کرد. ضمنا گفتارشان را تمام نکرده اند که بالاخره ایشان مقدمات ورود آقای تیمسار عزیزی به ایران را فراهم کردند یا خیر؟
انشالله که این گونه است! ولی در دوران اصلاحات و جوانی بنده، هر موقع ایشان خطیب نماز جمعه می شد ما دانشجویان استرس می گرفتیم که باز که الم شنگه ای برپا خواهد شد. حال ایشان است و اعمالش در پیشگاه عدل الهی