دشمنِ دوست‌نما

علیرضا ايمانخانی، دانش آموخته علوم سیاسی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «دشمنِ دوست‌نما» نوشت:

سخنان، بیجا و زشت، اردوغان دیکتاتور ترکیه در رژه نظامی، ارتش آذربایجان که به مناسبت پیروزی ارتش این کشور در بازپس گیری قره‌باغ بیان شده عمق حقارت و کج فهمی سیاسی یک مقام بلند پایه سیاسی را نشان می دهد.

خواندن شعری که قریب به یقین تجزیه طلبی از آن برداشت می شود حتما سهوی نبوده و احتمال زیاد با برنامه قبلی بوده است.

اردوغان که خود را پیروز اصلی جنگ قره‌باغ به جهت عقده گشایی از ارامنه و از طرفی کمک به هم زبان های خود می‌داند اهداف پنهان خود را در این جنگ کم کم در حال آشکار کردن است.

بعد از شکست تکفیری های مورد حمایت ترکیه در شمال سوریه و نتیجه ندادن حذف اسد در این کشور، اردوغان سعی بسیار دارد که هم این شکست را به نوعی جبران و هم از عوامل این شکست انتقام بگیرد.

تخلیه تکفيریهای بی خاصیت در آذربایجان و راحت شدن از شر آنها و فشار به ایران به جهت جبران شکست در سوریه بزرگترین خواسته‌ی پنهان ترکیه در این ماجرا است.

تجهیز ارتش آذربایجان به پهبادهای جدید که خود ترکیه با سرقت تکنولوزی آن را به دست آورده غیر از جنگ قره‌باغ بیشتر به جهت اطلاع از مرزهای ایران است.‌ جنجال رسانه های ترکیه در درگیری احتمالی ایران و اسرائیل نیز از اهداف ترکیه در گرفتن ماهی از آب گل آلود می باشد.

سردمداران ترکیه به خوبی می‌دانند که با آمدن بایدن قطعا ایران، به مانند ایران زمان ترامپ نخواهد بود و از طرفی، با صلح عربستان و قطر عملا شیوخ خلیج فارس نیز ارزشی برای ترکیه قائل نخواهند بود.

پس با این حساب ترکیه که هزینه دشمنی با ارمنستان و یونان را در اتحادیه اروپا در حال پس دادن است قطعا باید برای جبران این شرایط جبهه جدیدی برای امیال خود باز کند.

قطعا ترکیه و اردغان و هیچکس دیگری دلش برای مردم ایران در هر نقطه ای از این سرزمین نسوخته و تاریخ فراموش نخواهد کرد که همین کشور در بدو استقلال آذربایجان و زمانی که آذری‌ها در حال قتل عام در خوجالی و لاچین بودند اوزال به بهانه نداشتن اشتراک مذهبی، لزومی برای کمک به باکو ندید. و کمک به آنها را حواله ایران شیعه مذهب کرد.

قطعا آذری‌های ایران نیز می‌دانند که این نیرنگ فقط، و فقط جهت تضعیف مام وطن است که از زمان سلطان سلیم تا کنون باقی مانده است.

هنوز در چالدران استخوان‌های شهدای این جنگ نابرابر پیدا می شود و هنوز نسيم این منطقه ترنم و نجوای غیرت سپاه ایران با دست خالی در مقابل توپ و تفنگ عثمانی است.

روستای گل آشاقی، به خوبی می داند که فقط جوانمردی ارتش سپاه ایران بود که از بالا به آنها حمله نکرد و به درخواست آنها به دشت آمد تا جنگی برابر صورت گیرد و اگر سلطان اسماعیل 17 ساله، نصیحت سید صدرالدین را در حمله فوری و گرم شدن توپهای دشمن گوش. داده بود شاید، اردوغانی وجود نداشت که امروز امپراطوری بی اصالت 500 ساله را به رخ سرزمین کهن و چند هزار ساله ایران بکشد.

گله‌ی بزرگ از اصولگرایان مجلس است. که در مقابل این هجمه و عصیان زبان در کام نهادند و اگر چنین سخنانی از زبان یک مقام درجه چندم غربی بیان شده بود امروز آنها به همراه پیاده نطام دلواپس جلوی سفارت آن کشور در حال انجام وظیفه بودند.

کجایند آن حمله کننده ها به سفارت عربستان و انگلیس؟ کجایند آن تجمع کننده های درب سفارت فرانسه؟

قطعا نقطه تاریک امروز سپهر سیاسی ما همین است به خاطر دشمنی با غرب حاضریم هر ذلت دیگری را تحمل کنیم.

اگر تماشاچیان عراقی پرچم کشور عزیزمان را آتش بزنند، اگر سوری‌ها با رها کردن نیروهای ما در خان تومان موجب شهادت چندین نفر از آنها شوند صدای هیچکس در نمی آید!

دوستان لطفا در سیاست خارجی، تجدید نظر کنید. اگر همه هم با ما دشمن هستند اقلا دشمنان کم رنگ تر را انتخاب کنید نه دشمنان دوست نما.

از طرفی، مسولان ترکیه و اردوغان بداند بالاخره وضع مردم ایران همیشه به این حالت نمی‌ماند و تاریخ نشان خواهد داد که گویندگان این سخنان باید جوابگوی این سخنان ناشایست خود باشند.

انتهای پیام