نامزد اجباری

علی‌رضا ايمانخانی، دانش آموخته علوم سیاسی در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «نامزد اجباری» نوشت:

چند روزی است که جسته و گریخته خبر کاندیداتوری محمد رضا عارف در انتخابات ریاست جمهوری 1400 برجسته شده است و اتفاقا رپرتاژ آن هم بیشتر توسط وب‌سایت‌های اصولگرا تکرار می شود نه اصلاح طلب!

محمد رضا عارف، معاون اول و وزیر ارتباطات دولت خاتمی است و در سپهر سیاست از او به عنوان انسانی محافظه کار و کم ریسک یاد می شود. ولی حالا که همه شرایط برای انتخاب یک دولت جوان و انقلابی مهیا است خبر حضور عارف چه معنایی دارد؟

برای عموم کارشناسان سیاسی محرز است که با این وضعیت اقتصادی و نارضایتی مردمی و پیچیدگی مشکلات و نبودن هیچ آتیه روشنی در حل مشکلات، حضور قاطبه مردم در انتخابات سال آینده کاملا بعید بوده و قطعا انتخاباتی به مراتب سردتر، حتی از انتخابات مجلس شورا خواهیم داشت (در انتخابات مجلس، در خیلی از استان‌ها، بحث قومیتی، عامل مهمتری جهت مشارکت می باشد تا جناح بندی سیاسی کلان شهرها) و احتمال زیاد مشارکت عددی بیش از سی تا سی پنج درصد جامعه نخواهد بود. این میزان اگر چه نافی مشروعیت قانونی نیست ولی کیفیت انتخابات را به شدت کاهش می دهد.

حالا، برای دوستان اصولگرا، که به احتمال زیاد باید بین خود رقابت کرده و این کرسی را به دست یکی از سرداران شاغل یا بازنشسته بنشانند، قطعا جاده بی رقیب چندان زیبا نخواهد بود. و باید یک رقیب هر چند صوری از جبهه مقابل پیدا کنند تا انتخابات را به زور رقابتی نشان دهند.

اما در جبهه اصلاح طالبان و اعتدالیون با تجربه کمتر کسی راضی است حتی به فرض برنده شدن این قبای سخت را در شرایط سرد بر تن کند پس چاره کار استفاده از مهره ای است که در قاموس سیاسی خود هیچ وقت پاسخی به جز بلی نگفته و گمانش از نه گفتن، تمرد است.

ایشان، هیچ کس نیست غیر از محمد رضا عارف!

فقط ایشان است که حاضر است قربانی مطامع دیگران شود ولی نه نگوید، ایشان است که دوست ندارد با خیر گفتن دردسری برای ژن خوب ایجاد کند.
.
ایشان است که دوست دارد  فرد از پیش باخته اصولگرایان شود تا بگویند انتخابات رقابتی بود و اتفاقا معاون اول خانمی که همشهری او نیز بود را شکست دادیم. فقط اوست که می‌خواهد با این کار بخشی از اصلاح طلبان را وادار به شرکت و دادن نامزد در انتخابات کند.

حالا باید به این جمله فکر کرد که انسان ترسو هزاران بار از انسان بد مخرب تر است. زیرا انسان بد اندیش برای همه عیان است ولی انسان ترسو و محافطه کار جهت حفظ شرایطش به بسیاری لطمه وارد می کند.

آقای عارف تا دیر نشده و اندک اعتبار و آبرویی داری جایگاه دیگری برای خود انتخاب کن تا نامزدی ریاست جمهوری!

انتهای پیام