نظامیان و سیاست | عبدالله رمضانزاده
عبدالله رمضانزاده، فعال سیاسی اصلاحطلب و سخنگوی دولت خاتمی در یادداشتی تلگرامی با عنوان «نظامیان و سیاست» نوشت:
چرا عقلای عالم با ورود نظامیان در مناقشههای سیاسی و حضور آنها در جناحبندیها به نفع جریانات سیاسی مخالف هستند:
۱. نظامیان استخدام میشوند و آموزش میبینند تا از تمامیت ارضی کشور و امنیت عمومی تمامی مردم دفاع کنند. ممکن است به آنان برای ایفای دو نقش فوق در هر زمانی (شب یا روز، تعطیلی یا غیر تعطیلی) نیاز باشد. لذا آنان باید همیشه آمادگی لازم را حفظ کنند.
۲. نظامیان باید متحد و یکپارچه و تحت امر فرماندهی واحد بدون چون و چرا به وظیفه خود عمل کنند.
۳. به هنگام دفاع از تمامیت ارضی کشور یا امنیت عمومی، نظامیان نیازمند پشتیبانی تمامی آحاد جامعه هستند، به گونهای که حتی یک نفر هم نباشد که در جبهه مخالف قرار گیرد.
اما ورود نظامیان به دسته بندی های سیاسی،
اولاً: آنان را از آمادگی لازم برای دفاع فوری غافل و سرگرم امور دیگر می کند. (حضور نظامیان در جلسه کرمانشاه برای انتخابات مجلس سوم و سقوط فاو)
ثانیا: آنان را متفرق میکند و هر دستهای از آنان بنا بر گرایش سیاسی خود ممکن است اوامر فرماندهی را تجزیه و تحلیل کند و با آن مخالفت یا نافرمانی کند.
ثالثاً: مردم نیز طبیعتاً با توجه به گرایشات سیاسی نظامیان، قطعاً از همه آنان پشتیبانی نخواهند کرد و حتی ممکن است نه تنها بخشی از آنان، بلکه کلیت ساختار نظامی را در دفاع تنها بگذارند!
برادران، سرداران، عاشقان خدمت!
ما به شما برای دفاع از میهن نیازمندیم و شما به ما درهنگام دفاع از میهن نیازمندید. با ورود در مناقشههای سیاسی کشور را بی دفاع نگذارید.
به اتحاد ملی ضربه نزنید.
انتهای پیام