سناریویی که با انفجار نطنز آغاز شد

عبدالله شهبازی، تاریخ‌پژوه در یادداشتی تلگرامی با عنوان «سناریویی که با انفجار نطنز آغاز شد» نوشت:

خرابکاری در نیروگاه هسته‌ای ایران در نطنز، آنگونه که برخی منابع اسرائیلی نیز بر آن تصریح دارند، سنگ‌اندازی نتانیاهو در اعاده مذاکرات هسته‌ای ایران با غرب و آمریکا بود. همان منابع نگرانی خود را کتمان نکرده‌اند که نتانیاهو از تشدید تنش با ایران اهداف شخصی و سیاسی خود را دنبال می‌کند.

نتانیاهو،‌ و کانون‌های هوادار او در ایالات متحده آمریکا، زمانی که نتوانستند مانع از اعاده مذاکرات با ایران شوند راهکار خرابکاری را برگزیدند یعنی آنگاه که در تحمیل نظر خود بر سیاست خاورمیانه‌ای دولت بایدن ناکام ماندند تصمیم گرفتند آن را متلاشی یا حتی به ضد خود تبدیل کنند.

سناریویی که در نطنز رقم خورد با انفجار فوق پایان نیافت. سپس به این تحلیل دامن زده شد که گویا خرابکاری نطنز عملیات هماهنگ دولت‌‌های آمریکا و اسرائیل بود برای ناتوان کردن ایران در مذاکرات هسته‌ای. این نگرش اگر در حد تحلیل بماند با گذشت زمان قابل سنجش و داوری است. خطر آنجاست که بر پایه این تحلیل اقداماتی چون حمله موشکی به مواضع آمریکا در عراق و سایر کشورهای منطقه انجام گیرد و به ایران یا گروه‌های هوادار ایران منتسب شود مانند حمله موشکی به فرودگاه اربیل در کردستان عراق که ساعاتی پیش رخ داد.

اینگونه اقدامات در چارچوب سناریویی است که نتانیاهو و سایر کانون‌های آشوب‌گر طراحی و اجرا کردند و با انفجار نطنز آغاز شد. افراطی‌گری هماره بهترین بستر برای اجرای طرح‌های پیچیده اطلاعاتی بوده است.

صهیونیست‌های افراطی، که تبار خانوادگی نتانیاهو به آنان می‌رسد، بنیان‌گذاران تروریسم جدید در خاورمیانه هستند و زمانی که منافع‌شان با سیاست دولت‌های غربی در تعارض قرار گرفته است پروایی نداشتند که به عملیاتی چون ترور و قتل لرد موین وزیر مستعمرات دولت بریتانیا (۲۲ فوریه ۱۹۴۲)، بمب‌گذاری و انفجار هتل شاه داوود اورشلیم و قتل ۹۱ بریتانیایی (۲۲ ژوئیه ۱۹۴۶)، بمب‌گذاری در قطار قاهره- حیفا و قتل ده‌ها نظامی بریتانیایی (فوریه- مارس ۱۹۴۸)،‌ و ترور و قتل کنت فولکه برنادوت میانجی سوئدی سازمان ملل در فلسطین (۱۷ سپتامبر ۱۹۴۸) دست زنند.

انتهای پیام