فقط پمپاژ حرف‌های خوب؟!
حجت‌الاسلام مجتبی لطفی، از شاگردان و مسئولان دفتر مرحوم آیت‌الله منتظری در یادداشتی تلگرامی با عنوان «فقط پمپاژ حرف‌های خوب؟!» نوشت:
رهبر نظام چند روز پیش خطاب به دانشجویانِ مدافع نظام گفته است: “اصل قطعی در قضیۀ جهادِ تبیین و بازگویی حقایق، استفاده از شیوه‌های اخلاقی و بیان مسائل همراه با منطق، متانت، عقلانیتِ کامل و استفاده از عواطف انسانی و پرهیز از دشنام، تهمت، دروغ و فریبکاری در مواجهه با افکار عمومی است.”
همچنین در حکم انتصاب دکتر پیمان جبلی به ریاست صداوسیما، بر اولویت‌های این سازمان تأکید کرده: “هدایت فرهنگی، تقویت احساس هویت ملی و انقلابی، ترویج سبک زندگی اسلامی ایرانی و…” و از صدا و سیما با عنوان دانشگاهی برای ارتقای آگاهی و سطح معرفت عمومی یاد کرد.
ارباب اخلاق، برای تخلق به اخلاق حسنه گفته‌اند: اول تخلیه و دوم تحلیه.
آنان، روح و روان انسانی را به حوض آبی تشبیه کرده‌اند که آب گندیده و متعفن آن تا تخلیه نگردد، به آب زلال خلق حسن، زینت نمی‌یابد.
حالا که دکتر جبلی قرار است به این امور مهمی که بارها شنیده اما کمتر دیده ایم! عمل نمایند، اگر به دنبال همان روش‌ها و سیاست های اجرایی دیکته شده و سنت شده قبلی باشد، وضعیت همین است و شاهد حرکت معکوس نرم‌های مورد پذیرش دین و فطرت در جامعه خواهیم بود و در بر همان پاشنه می‌چرخد و با رفت و آمد آدم‌ها و مدیران چیزی عوض نمی‌شود و رئیس فقط نقش دکوراسیون این غول رسانه‌ای را بازی می‌کند!
در وهله اول شاید حرکت اولیه تخلیه، امری مهم در راستای دانشگاه شمردن رسانه زیر نظر رهبری باشد. برای عملیاتی کردن این گزینه، دکتر جبلی طی فراخوانی، تمامی آسیب‌های این سازمان را از زبان مردم، نخبگان و منتقدان بشنود. در این راستا صدا و سیما طی این ۴۰ سال، به اشخاص حقیقی و حقوقی بسیاری تهمت زده، علیه آنان برنامه ساخته و در تخریبشان کم نگذاشته، اما حتی یک لحظه اجازه نداده است که طرف مقابل در این رسانه حاضر و در مقابل دوربین از خودش دفاع کند.
بی عدالتی و ظلمی که رسانه ملی در برخی شبکه های مختلف طی سالها در پرتو مدیریت مدیرانی با تفکر بسته و انحصارگر، به انجام رسیده، لکه سیاهی نیست که به این زودی پاک شود و خود موجب بی اعتمادی عمومی به این رسانه، و روی آوردن روزافزون به شبکه های ملکه بریتانیا، و شیوخ آن سوی خلیج فارس و …خواهد شد.
می‌نشینیم و منتظر می مانیم، آیا این سازمان از حیات خلوت یک فکر و یک تیپ آدم خارج شده و واقعا ملی می‌شود؟ شاید! آرزو که عیب نیست!
انتهای پیام
