پیامبر و «صدور انقلاب»

حجت‌الاسلام احمد حیدری در یادداشتی ارسالی به انصاف نیوز با عنوان «پیامبر(ص) و صدور انقلاب» نوشت:

حمد و سپاس خداوند را که به مردم ایران عشق به مظاهر نور، عدالت، ستم‌ستیزی، محروم‌نوازی و دیگر خصال والای انسانی [رسول خدا و اهل بیت علیهم صلوات الله] را عطا کرد و خمیر مایه حیات آنان، این عشق مقدس گردید لذا به جهت مصایب بزرگی که بر این والاتباران در این دو ماه وارد شد، عزادار بودند. اجرشان با خدا و دنیا و آخرتشان در پناه لطف خدا.

مردم عدالت‌خواه و ستم‌ستیز ایران به جهت عشق و ارادت به اهل بیت برای حاکمیت بخشیدن به مرام آنان در کشورشان انقلاب کردند و نظامی بر پایه «جمهوریت و اسلامیت» بنیان گذاردند تا خواست عمومی خویش مبنی بر تحقق عدالت مطابق تعالیم پیامبرشان را تحقق بخشند و به طور طبیعی دوست داشتند مرام و مکتبشان که در انقلابشان متبلور شده بود، را به جهان عرضه و صادر نمایند ولی متأسفانه بعد از انقلاب جمعی این ایده آرمانی را بد فهمیدند و راه اشتباه برای صدور انقلاب که به طور طبیعی باید صورت می‌گرفت، پیش گرفتند.

پیامبر اسلام که رسالت رساندن تعالیم حیاتبخش را به همه انسان‌ها داشت، از همه به صدور پیام انقلابش به جهان تشنه‌ و مشتاق‌تر بود و راه صحیح را در پیش گرفت. در «کتاب الحجه» کافی شریف باب «مَا يَجِبُ مِنْ حَقِّ الْإِمَامِ عَلَى الرَّعِيَّةِ وَ حَقِّ الرَّعِيَّةِ عَلَى الْإِمَام‏» راه صدور انقلاب از زبان پیامبر و اهل بیت به کسانی که بعد از او اداره جامعه اسلامی را عهده‌دار خواهند شد، به وضوح بیان شده است. در یکی از احادیث این باب آمده: وقتی پیامبر به وسیله ملک وحی از نزدیکی زمان رحلتش با خبر شد، مردم را به مسجد فراخواند و آخرین خطبه‌اش بر منبر مسجد مدینه را خطاب به حاکمان آینده اسلام این گونه بیان کرد: «جز رحمت بر مسلمانان، بزرگداشت شخصیت‌ها، مغزها و نخبه‌ها، ترحّم بر ضعیفان و اکرام عالمان‌شان را پیش نگیرید. زمینه ذلت و خواری آنان را فراهم نیاورید و به فقر گرفتارشان نسازید که به کفر برگردند. در بر آنان نبندید [تا بتوانند به راحتی شما را ببینند و سخنشان را به گوشتان برسانند که در بر آنان بستید و از حالشان بی‌خبر شدید]، قدرتمندان ضعیفان را خواهند خورد. با لشکرکشی‌های گسترده و فراوان نسل آنان را برنیاندازید» (کافی 1/406)

این حدیث می‌گوید از نگاه پیامبر صدور انقلاب به ساختن جامعه عاطفی و مهربان به هم، شاد، توانمند، برخوردار از رفاه مادی و دوری گزین از جنگ و کشورگشایی است. یهود از سرسخت‌ترین دشمنان اسلام و پیامبر بودند و چندین جنگ مهم به‌خصوص جنگ خیبر با تحریک آنان بود و بر یهودیت تعصب داشتند و به آسانی ایمان نمی‌آوردند. ولی همین یهود در سال‌های آخر عمر پیامبر و بعد یکی از اعلام‌های حکومتی رسول خدا ایمان آوردند! در حدیثی در همان باب امام صادق(ع) می‌فرماید: « رسول خدا اعلام کرد: «من و بعد از من، علی(ع) به سرپرستی هر مؤمنی از خود او سزاوارتریم». از امام سؤال شد معنای این کلام رسول خدا چیست؟ فرمود: معنایش این کلام دیگر پیامبر است که فرمود: «هر کس بدهی‌ای بر جای بگذارد [که میراثش برای ادای آن کافی نباشد] یا خانواده‌اش بعد از او بی‌پناه اقتصادی باشند؛ ادای آن بدهی و اداره خانواده‎‌اش بر عهده من است [که به سرپرستی او سزاوار‌ترم] زیرا فرد وقتی مال و امکانات اقتصادی کافی برای اداره آنها نداشته باشد، در حقیقت بر خانواده‌اش سلطه‌ و ولایتی ندارد و نمی‎‌تواند آنان را امر و نهی کند. و اما اگر فردی بمیرد و اموالی به جا بگذارد، به ورثه‌اش می‌رسد [نه به من] و امام فرمود: به همین جهت پیامبر و امام علی سزاوارتر به مؤمنان از خودشان هستند. و ادامه داد: وقتی این کلام و اعلام رسول خدا به گوش یهود رسید، به اسلام ایمان آوردند زیرا خیالشان راحت شد که در جامعه اسلامی حتی بعد از مرگشان خانواده و عیالاتشان از لحاظ اقتصادی در امنیت هستند.(همان)

امید که با ورود به ربیع المولود مسئولان نظام جمهوری اسلامی با توجه به این وصیت رسول خدا(ص) زمینه امنیت اقتصادی جامعه که امنیت در دیگر حوزه‌ها را در پی دارد؛ را فراهم کنند و نظامی الگو در همه زمینه‎‌ها به‌خصوص در زمینه رفاه و امنیت اقتصادی ارائه دهند تا جهانیان به اسلام بیش از پیش گرایش یابند.

انتهای پیام