مساله کارخانه‌ «ارج» تکنولوژی است، نه پول

سرویس اقتصادی انصاف نیوز: محمدرضا حسینی مدیرعامل اسبق شرکت ارج به انصاف نیوز می‌گوید وقتی این شرکت را در سال 1394 تحویل می‌گیرد، ارج در عمل ورشکسته بوده و بدهی داشته است. وی در خصوص چگونگی آغاز فعالیت خود می‌گوید در روزهای نخست تلاش کردند تا رضایت کارگران را بدست بیاورند و سنوات آنها را پرداخت کنیم.

ارج کارخانه‌ای با قدمت ۸۰ یا ۹۰ سال است. تقریبا می‌شود گفت از قدیمی‌ترین کارخانه‌های ساخت لوازم خانگی در ایران است. اما این کارخانه در سراشیبی سقوط است. براساس صورت‌های مالی سال 86، 1100 پرسنل در ارج مشغول بودند که این تعداد در سال‌های گذشته کاهش یافته است.

در سال 93، 317 نفر باقی ماندند و در پایان سال 94 این تعداد به 266 نفر رسید و در سال 1395 تعداد 200 نفر در ارج کار می‌کردند. بخشی از ریزش نیروی کار در ارج هم به دلیل تصویب قانونی بود که براساس آن کارگران می توانستند با 20 تا 25 سال سابقه کار بازنشسته شوند و از مجموعه بروند.  ارج پیش از شروع دولت نهم 1030 پرسنل داشت اما در 10 سال گذشته و به دلیل اثرگذاری مجموعه از عوامل کارش به اینجا رسید.

در سالیان گذشته بارها از منابع عمومی بر راه انداختن و سرپا نگه داشتن کارخانه‌های نظیر ارج هزینه شده است اما هربار بی‌نتیجه بوده است و دوباره روز از نو، روزی از نو. یکی از مدیران ده سال اخیر این مجموعه معتقد است تزریق پول به سرپا شدن این مجموعه هرگز کمک نخواهد کرد و مساله این کارخانه‌های تکنولوژی خط تولید است.

تحریم‌ها باعث شد خط تولید ارج به‌ روز نشود

حسینی با اشاره به بدهی‌های انباشت شده «ارج» گفت: خط تولید در عمل بسته بود. وقتی بدهی کارگران پرداخت شد نوبت به بدهی به مجموعه‌های بیرون از کارخانه رسید که مهمترین آن بدهی شهرداری و پرونده‌های قضایی بود.مدیر عامل اسبق ارج در پاسخ به این سوال که «مساله اصلی ارج چیست؟» گفت: تکنولوژی مساله اصلی خط تولید ارج است. تا آمدیم تکنولوژی عوض کنیم با تحریم‌ها روبرو شدیم و نتوانستیم تجهیزات لازم را تامین کنیم بنابراین برای تهیه ماشین آلات مشکل پیدا کردیم. نه تنها نتوانستیم نوسازی کنیم بلکه برای حفظ کارخانه هم با پرداخت قیمت گزاف و کلی گشتن  قطعات پیدا می کردیم. مسائل کارخانه ارج جدی است و از زمین تا سیستم برق و تکنولوژی این کارخانه باید به روز شود.

حسینی درباره وضعیت خط تولید کارخانه ارج گفت: کارخانه ارج، کاملا از رده خارج است. این خط تولید مربوط به 80 سال پیش است. این خط باید عوض و بهینه می‌شد. تمام مدیران این کارخانه پول گرفته‌اند تا خط تولید را راه اندازی کنند اما انگار چاه وِیل است. همه پول‌ها رفته است بدون آنکه کاری پیش رفته باشد. بدهی‌های این مجموعه اینقدر زیاد بود که هر پولی وارد ارج شد از بین رفته است. هیچ مدیری نیست که تعمدا نخواهد خط تولید راه نیافتد اما کاری پیش نمی‌رود چون بدهی‌های کارخانه بسیار زیاد است.

بارها به کارخانه ارج پول تزریق شده است

از این مدیر صنعتی درباره اینکه کمک‌های دولتی از چه مجرایی به ارج می‌رسید گفت: بانک ملی و سازمان تامین اجتماعی و… مدام پول تزریق می‌کردند تا کارخانه به تولید برسد ولی در نهایت به خط تولید منتج نمی‌شد. وی در خصوص چرایی این مساله گفت: اشتباه این بود که با همان ماشین‌آلات قدیمی می‌خواستند محصول تولید کنند و از این موضوع غافل بودند که آن ماشین آلات، بهره‌وری پایینی دارد. آنها با این کار مواد اولیه را هم نابود می‌‎کردند.

وی در ادامه صحبت خود با انصاف نیوز گفت: خط تولید ارج بر مبنای نگرش قدیمی به لوازم خانگی طراحی شده بود. در گذشته یخچال یک مکعب مستطیل با ساده‌ترین طراحی و امکانات بود اما برندهای سامسونگ و… این صنعت را متحول کردند و تکنولوژی را وارد طراحی این محصولات کردند، اما مجموعه ارج نتوانست با روند این پیشرفت جهانی هماهنگ شود.

محمدرضا حسینی با تایید اخبار آن روزها مبنی بر تمایل «جنرال الکتریک» و «ویرپول» امریکا و «آریستون» ایتالیا برای تجهیز مجموعه ارج گفت: شرکت‌هایی آمریکایی، ترکیه‌ای و ایتالیایی تمایل به همکاری داشتند اما به خاطر پیش آمد برخی مسائل سیاسی از این تصمیم خود منصرف شدند. وی در ادامه گفت: آنها بخاطر مسائلی که برای پرونده هسته‌ای ایران و مسائل تحریمی پیش آمد از سرمایه‌گذاری در ایران منصرف شدند.

سرمایه‌گذار خارجی امنیت می‌خواهد

این مدیر صنعتی در پاسخ به این سوال که «چه چیزی باعث نگرانی سرمایه‌گذاران خارجی شد»، گفت: اولین سوال و نگرانی سرمایه‌گذاران خارجی مساله تضمین امنیت سرمایه است. برای سرمایه گذار خارجی باید مشخص باشد پول و دلار مورد نیاز خود را چطور می‌تواند خارج کند. اما وزارت صنعت پاسخ دقیقی در این رابطه نداشت. در حقیقت اداره سرمایه گذاری‌های خارجی به سرمایه گذاران خارجی پاسخی قانع کننده نمی‌دادند.

مدیر عامل اسبق کارخانه ارج به برخی از بدرفتاری ایرانیان با سرمایه گذاران خارجی اشاره کرد و گفت: یک سرمایه گذار شناخته شده ترک به ایران آمد. کسی که صاحب دو برند بزرگ ترکیه‌ای است. زمانی که او در ایران بود، برندی دقیقا با همان نام در ایران ثبت شد. تیم بازرگانان ترک بسیار از این موضوع متعجب شدند که چطور ممکن است برندی دقیقا با همان نام در ایران ثبت شده باشد.

وی در همین رابطه افزود: برخی از ایرانی‌ها در مقابل شرکت‌های خارجی و سرمایه گذاران خارجی سهم خواهی می‌کردند و این طرف‌های خارجی را به فضای کار در ایران بدبین می‌کرد.

انتهای پیام.