سرمایه گذاری جسورانه و خطر پذیر چیست؟

شنبه نوشت: بنگاه‌های venture capital (VC) سازمان‌های مدیریت مالی هستند که از منابع مختلف پول جمع کرده و این سرمایه جمعی را در استارت آپ‌ها سرمایه گذاری می‌کنند.

VCها این وجوه را از دفاتر خانواده ، نهادهای سرمایه‌گذار (صندوق‌های بازنشستگی، صندوقهای موقوفه دانشگاه، صندوق‌های ثروت حاکمیت و غیره) و افراد با ارزش خالص بالا (با دارایی بیش از ۱ میلیون دلار) جمع می‌کنند که به VC اجازه می‌دهد تا سرمایه‌گذاری‌های خود را مدیریت کند. اندازه سرمایه‌گذاری‌های VC در یک استارتاپ می‌تواند بر اساس تئوری سرمایه گذاری و شیوه‌های خاص هر شرکت بسیار متفاوت باشد. هجوم پول نقد VC ، در کنار منابع دیگر از جمله مشاوره و ارتباطات اضافی که شرکت سرمایه می‌تواند فراهم کند، اغلب به رشد سریع و تسلط بر بازارهای نوپا کمک می‌کند.

این شرکت‌ها معمولا طبق یک برنامه از پیش تعیین شده سرمایه گذاری می‌کنند؛ به عنوان مثال از شرکت‌های نوپا در یک مرحله، صنعت یا منطقه جغرافیایی خاص پشتیبانی می‌کنند.

سرمایه گذاری خطرپذیر یا سرمایه گذاری جسورانه چگونه کار می کند؟

بنگاه‌های اینچنینی بدون شک نیروی محرکه نوآوری هستند زیرا سرمایه گذاران خطرپذیر از کسب و کارهایی حمایت کرده و با سرمایه گذاری در آنها، از مراحل اولیه تا زمان عرضه اولیه عمومی، آنها را به سوی یک کسب و کار پر سود هدایت می کنند.

تعریف نقش‌ها در سرمایه گذاری خطرپذیر (VC)

برای آنکه بدانیم دقیقا venture capital چیست، باید با ساختار آن نیز آشنا شویم. جوان ترین افراد دوست دارند تحلیلگر شوند. این افراد معمولا یا دانشجوی MBA در دوره کارآموزی خود هستند یا افرادی که تازه از مدرسه فارغ التحصیل شده‌اند. نقش اصلی تحلیلگران، رفتن به کنفرانس‌ها و یافتن کسب و کارهای همسو با استراتژی‌های شرکت آنهاست. تحلیلگران قدرت تصمیم‌گیری ندارند، اما می‌توانند راه خوبی برای معرفی شما به شخص ارشد دیگری در شرکت باشند. تحلیلگران بیشتر در مورد بازار تحقیق کرده و شما و رقبایتان را مورد بررسی قرار می‌دهند.

موقعیت شغلی بعدی در این شرکت‌ها، معاون است. این موقعیت می تواند در رده های پایه یا ارشد باشد. این افراد آنهایی هستند که تجربه‌های مالی و مهارت های بالایی در ایجاد روابط دارند. آنها تصمیم گیرنده نیستند اما قطعا می توانند بر افراد تصمیم گیرنده در شرکت تاثیرگذار باشند.

پس از آنها، مدیران اصلی قرار دارند. آنها افراد رده بالایی هستند که در مورد سرمایه گذاری تصمیم می‌گیرند اما در اجرای استراتژی کلی شرکت قدرت کامل را ندارند. یک مدیر اصلی می تواند شما را وارد سیستم کرده و به شما کمک کند تا کل روند دریافت بودجه را طی کنید. هرجند ارشدترین افراد شرکت نیستند اما رابطه نزدیکی با شرکای تجاری شرکت دارند.

ارشدترین افراد در یک بنگاه سرمایه گذاری، شرکای تجاری هستند که ممکن است شرکای عمومی یا شرکای مدیریتی باشند. تفاوت در عنوان بستگی به این دارد که آیا فرد فقط در تصمیم گیری در مورد سرمایه گذاری حق رای دارد یا در تصمیم گیری عملیاتی نیز تاثیرگذار است. علاوه بر سرمایه گذاری، شرکا مسئول افزایش سرمایه برای وجوهی هستند که شرکت با آنها سرمایه گذاری خواهد کرد.

چهره دیگر در یک شرکت سرمایه گذاری، کارآفرین مقیم (EIR) است. آنها عمدتا افرادی هستند که رابطه خوبی با VC دارند و ممکن است VC را خارج کرده و به آنها کمک کنند تا پول نقد کسب کنند. EIRها معمولا یک سال یا بیشتر با یک شرکت کار می کنند تا به آنها در تجزیه و تحلیل خروج از معاملات کمک کنند. در نهایت هدف یک EIR راه اندازی یک شرکت جدید برای سرمایه گذاری مثبت است.

به سرمایه گذاران شرکت‌های VC، شرکای محدود (LP) گفته می‌شود. LP سرمایه‌گذاران سازمانی یا انفرادی هستند که سرمایه خود را در VC سرمایه گذاری کرده‌اند. LPها شامل موقوفات، صندوق‌های بازنشستگی، صندوق‌های ثروت حاکمیت، و خانواده‌های ثروتمند هستند.

روند دریافت بودجه از سرمایه گذاری خطرپذیر( VC)

در یافتن پاسخ برای سوال venture capital چیست، مهمترین قسمت آن است که با روند این نوع شرکت‌ها آشنا شویم. زیرا برای توسعه استارتاپ خود، به گذراندن این روند نیاز داریم.

اول و مهمتر از همه، VC را پیدا کنید که در راستای محصول یا کسب و کار شما بوده و اهل سرمایه گذاری در حوزه سما باشند.

هنگامی که فهرست سرمایه گذاران خطرپذیر مناسب را تهیه کردید، به دنبال ایجاد ارتباط با آنها باشید. در ابتدا ببینید چه دوستان یا همکاران مشترکی با آنها دارید زیرا بهترین معرفی از سوی کارآفرینانی است که بازده خوبی به VC داده‌اند. VCها از این معرفی‌نامه‌ها به عنوان مهر تایید استفاده می کنند. هرچه معرفی‌نامه بهتر باشد، شانس بیشتری برای تامین بودجه دارید.

به عنوان گام بعدی برای دریافت معرفی‌نامه و در صورتی که از طرف VC علاقه‌ای دیده شد، با آنها تماس بگیرید و سعی کنید یک معرفی جامع و کامل از کسب و کار و محصولتان را برای آنها ارسال کنید.

پس از تایید احتمالی از سوی سرمایه گذاران خطرپذیر، نوبت به جلسه حضوری می‌رسد. سعی کنید ارتباط خوبی با آن سوی میز برقرار کرده و سوالات آنها را پاسخ بدهید تا نگرانی‌های احتمالی تا درصد بالایی برطرف شود.

جلسه شرکا آخرین مرحله برای رسیدن به تعهدنامه است. همه شرکای تصمیم گیرنده با شما در یک اتاق خواهند بود. در حالت ایده آل سرمایه گذاری که پیش از این با آن جلسه داشته‌اید از شما دفاع خواهد کرد، مگر اینکه مشکلی پیش آمده باشد.

اگر بتوانید نگرانی‌های مطرح شده در جلسه شرکا را رفع کنید، یک تعهدنامه دریافت خواهید کرد. به یاد داشته باشید که این تعهدنامه صرفا نوید تامین مالی شماست و بدان معنا نیست که سرمایه خواهید گرفت. این یک توافق نامه غیر الزام آور است.

پس از تعهدنامه، مراحل مراقبت‌های لازم آغاز می‌شود که به طور معمول یک تا سه ماه زمان می‌برد. پس از گذراندن این مرحله و امضا و اجرای کلیه اسناد ارائه شده، سرمایه را در بانک دریافت می‌کنید.

انواع سرمایه گذاری خطرپذیر یا سرمایه گذاری جسورانه 

اکنون به سوال اول، یعنی سرمایه گذاری خطر پذیر چیست؟ پاسخ داده‌ایم و می‌دانیم این فرایند چگونه طی می‌شود. اکنون باید درباره انواع آن بدانیم. سه نوع اصلی سرمایه گذاری عبارتند از: تامین مالی مرحله اولیه، تامین مالی توسعه و مالکیت/تامین مالی خرید که در شش مرحله انجام می‌شود. البته معیارها در هر مرحله تامین مالی، بسته به صنعت ، جغرافیا و اهداف فردی آنها می توانند به طور گسترده‌ای برای هر استارتاپ متفاوت باشند. اسن شش مرحله عبارتند از:مطالب مرتبط

مرحله بذری

بودجه سطح پایین برای اثبات و تولید ایده جدید

استارتاپ

شرکت‌های جدید که برای هزینه‌های مربوط به بازاریابی و توسعه محصول به بودجه نیاز دارند

راند اول

بودجه برای تولید و فروش اولیه

راند دوم

سرمایه عملیاتی برای شرکت‌های مرحله اولیه که فروش دارند اما سود نمی‌کنند

راند سوم

معروف به نیم‌بودجه که برای توسعه یک شرکت تازه به سود رسیده مناسب است

راند چهارم

معروف به تامین مالی پل که برای عرضه عمومی پیشنهاد می‌شود

استراتژی خروج چیست؟

شاید اینگونه به نظر بیاید که چنین پرسشی به یافتن پاسخ برای venture capital چیست کمکی نمی‌کند. اما اشتباه می‌کنید! خروج، بخش مهمی از این نوع سرمایه‌گذاری است و باید از ابتدا با آن آشنا باشید.
استراتژی خروج برنامه‌ایی است که توسط صاحبان مشاغل، بازرگانان یا سرمایه گذاران خطرپذیر اجرا می‌شود تا حضور خود در یک دارایی مالی را با رعایت معیارهای خاص تصفیه کنند. برنامه خروج، چگونگی برنامه‌ریزی سرمایه گذار خطرپذیر برای خروج از سرمایه گذاری است.

چه زمانی از استراتژی‌های خروج استفاده می‌شود؟

تعطیل کردن یک تجارت غیر سودآور

اجرای سرمایه گذاری یا تجارت هنگام تحقق اهداف سودآوری

تعطیلی یک کسب و کار در صورت تغییر قابل توجه در شرایط بازار

فروش سرمایه گذاری یا کسب و کار

فروش یک شرکت ناموفق برای کاهش ضرر و زیان

کاهش مالکیت در یک شرکت یا کنار گذاشتن کنترل

استراتژی‌های خروج برای استارتاپ‌ها

برنامه‌های خروج معمولا توسط بازرگانان برای فروش شرکتی که تاسیس کرده‌اند استفاده می‌شود. کارآفرینان معمولا قبل از آغاز کار، استراتژی خروج را تدوین می‌کنند زیرا انتخاب طرح خروج تاثیر بسزایی در انتخاب توسعه تجارت دارد.

به عنوان مثال اگر برنامه شما این است که وارد بورس اوراق بهادار شوید، مهم است که شرکت شما از مقررات حسابداری خاصی پیروی کند. علاوه بر این، بیشتر کارآفرینان به نقش داشتن در یک شرکت بزرگ علاقه‌ای ندارند و فقط به راه اندازی شرکت‌ها علاقه مند هستند. یک طرح خروج کاملا مشخص به کارآفرینان کمک می‌کند تا به سرعت به سراغ پروژه بزرگ بعدی خود بروند.

انواع متداول استراتژی‌های خروج:

عرضه اولیه (IPO)

خریدهای استراتژیک

خریدهای مدیریتی

طرح خروج کارآفرین به نقشی که وی در آینده شرکت می‌خواهد داشته باشد بستگی دارد. به عنوان مثال، یک خرید استراتژیک باعث می‌شود کارآفرین با کنار گذاشتن کنترل آن، از عهده کلیه وظایف و مسئولیت های شرکت موسس خود آزاد شود.

انتهای پیام