زیباکلام: روی سرنیزه می‌توان نشست اما با آن نمی‌توان اقتصاد را اداره کرد!
صادق زیباکلام با یادداشتی با تیتر «روی سرنیزه می‌توان نشست اما با آن نمی‌توان اقتصاد را اداره کرد» نوشت:
۴۳سال است مسئولین، گرانی، تورّم، کمبودِ این یا آن کالا، بالا رفتنِ دلار و پایین آمدنِ تولید، و خلاصه، همۀ نابسامانی‌هایِ اقتصادی را بر سَرِ مُحتَکِرین، گران‌فروشان، واسطه‌ها، عواملِ نفوذیِ دشمن سَرِ چهارراه استانبول و خیابانِ فردوسی، سلاطین ارز، سکّه، دلار، سیمان و مرغ، ستون‌پنجمِ دشمن و تروریست‌های اقتصادی می‌ریخته‌اند. هیچ‌وقت هم توضیحی ندادند که چرا همۀ مُحتَکِرها، گران‌فروشان، تروریست‌های اقتصادی و… سایرِ عواملِ دشمن، جمع شده‌اند در ایران؛ و چرا یک‌تعدادی از آن‌ها نمی‌روند به هند، ژاپن، فیلیپین، نروژ، گینۀ بیسائو یا حبشه؟
اگر دقت کنید، در مواجهه با بحران اقتصادیِ فعلی، این‌بار، گوشِ شیاطین و جن و انس کَر، مسئولین دیگر بدنبالِ مقصرینِ همیشگی نرفته‌اند. نه در خیابانِ فردوسی وضعیتِ فوق‌العاده و حکومت نظامی اعلام شده؛ و نه خبری از «بگیر – بگیرِ» عواملِ ستون‌پنجمِ دشمن، همچون «جمشید بسم‌الله» و تروریست‌های اقتصادی در منطقۀ سوق‌الجیشیِ «چهارراهِ استانبول» است.
اگر خدا بخواهد، ظاهراً مسئولین بعد از ۴۳سال دارند در می‌یایند که ریشۀ همۀ بدبختی‌های اقتصادیِ کشور، در اقتصادِ فاسد و ناکارآمدِ دولتیِ حاکم بر ایران است. بسیاری از بانک‌ها و واحد‌های اقتصادیِ متعلّق به دولت، یا هزاران شرکت بزرگ و کوچکِ دولتی، ایضاً مؤسساتِ مالی و تجاریِ وابسته به سپاه، زیان‌ده بوده و از بودجۀ عمومی ارتزاق می‌کنند. بماند فساد؛ که تار و پودِ بسیاری از آن‌ها را در نوردیده. اقتصادِ فاسد، درمانده و ورشکستۀ ایران، درستیِ کلامِ جاودانۀ «آدام اِسمیت» را به‌عینه نشان داد؛ که: «دولت، تاجرِ خوبی نیست».
حرف حق جواب نداره انصافا حالا حرف سریع القلم باشه یا هر شخص دیگر